LI

Thuirt mo chrìonnachd ri mo chridhe
’n àm milleadh nan reul:
Tha thu cur ri bòidhchid
a bhios gud leònadh fhèin,
’s ann ortsa thig an claoidheadh
le maoim-shruth nan speur.

Laigh mo spiorad breòite
ann an ònrachd a phèin,
a’ plosgartaich ro uilebheist
nan tuiltean fuaraidh geur’,
is thachd a’ ghaoir aognaidh
an gorm-fhaoisgneadh treun.

Gun tuiginn fhìn an cràdhlot
a th’ anns a’ bhàthadh lom
agus brìgh a’ mhàbaidh
th’ an gàirich nan tonn,
mur togadh tusa t’ aodann
chur caochlaidh air conn.