DUBHAR GEALAICHE.

’Nuair a tha dubhar air a’ ghealaich feumaidh gu bheil cuspair air chor-eiginn a’ tighinn eadar i agus a’ ghrian, a tha ’cumail air an ais a gathan uaipe. Tha an dràsd’ agus a rìs an talamh a’ tighinn dìreach anns an aon sreath eadar a’ ghrian agus a’ ghealach, agus mar so ag aobharachadh a’ choslais ris an canar Dubhar-Gealaiche. ’Sann a mhain aig àm na gealaich làin a tha an talamh a’ tighinn eadar a’ ghrian agus a’ ghealach, agus air an aobhar so, ’s ann a mhain aig an àm so is urrainn do dhubhar gealaiche tachairt. Chi sinn cionnus a tha an ni so air a thoirt mu’n cuairt le

Dealbh 11.

Anns an dealbh so tha againn T, an talamh, a’ tighinn ann an sreath dìreach eadar G, a’ ghrian, agus g, a’ ghealach, agus a’ dorchachadh g gu h-iomlan. Tha e soilleir gur h-ann a mhain aig àm na gealaich làin is urrainn do ’n ni so a bhi ’tachairt;

Bhiodhmaid ullamh gu smuaineachadh gu’n tachradh, do réir so, dubhar aon uair ’sa’ mhìos; agus dheanadh e so, mur bhi gu bheil cuairt an talaimh aig àmaibh fo chuairt na gealaich, agus aig àmaibh eile os a’ cheann. Bheirear fainear, cha ’n e mhain gu’m feum a’ ghealach a bhi air an taobh is faide air falbh do’n talamh o’n ghréin, ach mar an ceudna gu’m feum cuairtean na gealaich agus an talaimh a bhi dìreach fa chomhair a chéile, gun an aon a bhi os ceann an aoin eile. Cha ’n ’eil so a’ tachairt ach ’na uaireannan, agus mar sin cha ’n ’eil dubhar gealaich ann ach aig na h-uairibh sin.