---

[56]

NA DIDEIN BHREIGE.

I.

Nuair leughas mi am Biobal,
Gur soilleir chi mi Sgrìobht’,
Gu robh aiteam, anns gach lìnn,
’Suidhe ’sìos fo dhidein bhrèig;
’S luath thoisich air ceud sinnsearr’,
Ri sgail chuir air a ’m mì-bheus,
Le duilleach a chroinn-fhìge,
’S be’n didean brèig’ dhoibh è.
B-ann diu sud an àireamh,
A thòisich ri tur Bhabel,
’S ged ’thog iad e gle ard,
Bha e ’mhain na dhidean brèig;
’S b’ann diu mic na’m fàidhean,
A shlèuchd do ìomhaigh Bhàoil,
Sa chuir dòchas ann an sgail,
Obair làmhan an luchd cèird.

II.
’San làithibh Noah ’m fìrein,
Bha mòran anns’ an linn sin,
A Shaoil gur didean fìor dhoibh,
An fhìrinn ’chur na brèig;

---

[57] Ach nuair thànaig orra ’n dìle,
Cha b’fhada ’sheas an dìdean,
Oir bhàthadh iad air chìnnt’,
O’n bha’n dion fuidh dhidean brèig.
San laithibh Lot ’bh ’an Sodom,
Cha chreideadh iad Iehòbha,
Gus ’n d’ thànaig doinnionn dhomhail,
A’s mhòr orra bho ’n Speur;
Teinne is pronnasg còdhla,
’Loisg Sodom is Gomòrah,
’S na bailtean feadh a chomhnaird,
’Chuir doigh fuidh dhidean brèig.

III.
Bha Isra’elich san fhasach,
Ga ’mealladh fèin le sgaile,
’S chum sud iad o Chanàan,
On ghradhaich iad a bhreug;
’S bha Corah agus Dathan,
An aghaigh Mhaois is Aaroin,
Chionn èud a bhi cho àrd annt’
Gu coimhead aithnntibh Dhe;
’S bha phairisich Channaoin,
A saoilsinn a bhi Sabhailt’,
On shiolaich iad o Abra’m,
’S gun ghràdh acc do Mhac Dhe;
Ach Dhinnis dhoibh an Slan-fhear,
Gum be an Athair Satan,
’S gun b-iad a mhiannan graineil,
A b-aill leo a bhi deant.

IV.
San àireamh na’n deich òighean,
Bha’n cuigear a bha gòrach,
A saoilsinn gum bu leoir dhoibh,
Bhi ’n ordugh cò-ra chèil;
’S nuair thànaig am fear posd’,
Cha robh ol’ acca na’n lochruin,
’S chum sud a mach a gloir iad,
Bha’n doigh fo dhidean-brèig.

---

[58] ’S bha moran ’lean an Slan-fhear,
’Son bhuileanan san fhasach,
’S cha b-ann airson na slaìnt’ bh-aig’,
Do fhailùingibh a threud.
’S nuair sguir E ’bhi ga’n sas’ chudh,
Phill moran diu gun dail,
Agus dh’ fhàg iad stèigh na slaint’,
’S ghabh iad tamh fuidh dhidean brèig.

V.
’N sin thuirt Iosa fèin,
Rithis ris an dà-fhear dheuga,
“ ’N aill leibhse mise thrèigsinn?”
Sa bhreug bhi dhuibh mar Sgail,
’N sin fhreagair Simon Pèadair,
Mar ’s coir da fhior threud radh,
“Co’ e’ a dh-ionnsuidh ’n d’thèid sinn?”
“Ach thugad fèin amhain.”
’S bha cuid fo dhidein bhrèige,
Trid suidhe sios fo èisdeachd,
Luchd-teagaisg, ’s fhaidhean brèige,
Do’n t-shrèud nach deanadh stàdh;
Bha sgrìobhuichean ro eudmhor,
A’s iad gun eolas De annt,
’S gu’m b-ann diu Nicodemus,
Mu’n cual e ’bhreith on aird’.

VI.
Tha moran ann san linn so,
An duil gur dìdean fior dhoibh,
Bhi aineolach air Criosda,
Neo-iompuicht’ mar tha càch;
’S ma shiubhlas iad fuidh ’n dìteadh,
“Cha’n fheud iad dol da rìogh’ chdsan,”
Se sud a thuirt an fhirinn,
’S air chinnt cha d-thuirt i brèug.
Cuid eil tha ’n duil bhi sabhailt’,
On’s daoin iad a tha crabhach,
’S an t Shearmoin h-uile Sàbaid,
’S a ghnà toirt seachad dèirc;

---

[59] Cha leoir iad sud g’ur tearnadh,
Cha ni sud fuil an t-Shlan-fhear,
Is uime sin gun taing dhuibh,
Se h-ann duibh didean brèig’.

VII.
Luchd mhionn is bhreug is morchuis,
Luchg farmaid agus còmhstridh,
Luchd ciul is danns’ is orain,
’S luchd poite mar an ceudn’;
Luchd Strìopachuis is neo-ghloinn,
Luchd ghisreagan a’s eolas,
A’s cealgairean ’s luchd foinneirt,
’S gach seors do luchd mi-bhéus.
Bidh iad sud an dochas,
Gur didean fior gu leoir dhoibh,
Bhi g-itheadh is aig ol,
Aig a bhòrd mar ni fhior thrèud;
’S on tha iad sud gun eolas,
Air brigh na nithean oirdhearc,
’S iad breathanasan mòr,
Tha ’d aig ith ’s aig òl dhoibh fein.

VIII.
Tha cuid cho fhad o Chrìosda,
’S nach creid iad guth da fhìrinn,
Ged leughar is ged mhìnichear,
Sios dhoibh i gu rèidh;
On nochdas i’ an dìteadh,
’S an lèirsgrios aig a chrich dhoibh,
Cha ’n fhaigh i tàmh n’an-ìnntinn,
S gabhaidh iad dion fuidh ’n bhrèig;
Tha cuid an duil gu cìnnteach,
Gur h-i so ’bhreith a rise,
Ma threig iad cuid da ’mi-mhodh,
Sa nis tha siobhalt seimh;
’S tha nise le fior dhìochal,
Ga’m firinneachadh fhìn:
Ach is dìdean brèig air chìnnt e,
Tha’n taic’ ri ’n gniomhan fèin.

---

[60]

IX.
Tha cuid air Criosd’ a leanmhuinn,
Thaobh aidmheil agus ainme,
Arson am buannachd aimsreil,
Sa’ n-anamaibh dha gun ghràdh;
Mar bha Iudas ’S iomadh cealgair,
Ga leanntuinn arson airgid,
Mar sin tha cuid san aimsirs’,
Ga leanmhuinn arson paigh ’dh;
’Luchd Searmoin agus urnaigh,
’Luchd sgoil tha teagasg ionnsuidh,
Na leanaibh arson rusg E,
A dhublach bhur cràidh;
’Luchd riaghlaidh agus èighich,
Tha frithealadh do’n chleire,
A lean arson bhur drèuchd E,
Sud didean breig’ gun stadh.

X.
Dream shiol ’chas a mheanmh-chuileag,
Sa shluigeas camhail gharbha,
An uaigneas gh-olas aingeachd,
’S tha stuama ’n-am bhi lài-r;
Na’n cridheachan ’s e ’s cainnt doibh,
Ri Dia bi falbh san amse,
Sud didean breig th-aig anamaibh,
Ni ’n damnadh aig a bhàs;
Tha dochas dalm gun stèigh,
Agus creideamh marbh gun èifeachd,
A chionn gun leugh ’s gun èisd iad,
Mar stèigh aig cuid do’n als’;
Ach feuch! is didean brèige,
’Bheir doinnionn feirge Dhe leis,
’S O! teichibh a luchd èisdeachd,
A dhionnsuidh Stèigh na ’Slàint’

XI.
Cha’n fhag mi ann an di-chuimhn’,
Cuid’ ghabh a bhreug mar dhidean,
Naimhdean mor do Chrìosda,
Da fhìrinn is da ghràs;

---

[61] Luchd aideachaidh le’m bìlean,
San cridheachan neo-ìompuichte,
Cealgairean tha dìomhair,
Sluchd dìmeais air a shlaint’.
Cha’n urrain mi an ìnnseadh,
An t-iomlan do ’na didein,
Tha ’g Satan do na Strìochdas,
Da ìomhaigh no dha fein;
Ach tha doinnion feirge Chrìosd’
Air a samhlachadh ri Sìonntan,
A bheir gu h-iffrionn sios,
’N dream a bhios fuidh dhidean brèig’.

XII.
Cha’n- ann dh’fheuchain duibh mo ghleustachd,
No gaol air sibhse ’leirsgrios?
Thug dhomh na didein bhrèige,
So fheuchain duibh an tràs?
Ach ’chum ’s air dhuibhse ’n leughadh,
Gun creideadh sibh an sgeula,
’S air cur o ’n didean bhrèige,
Gu sgedh an Ti as aird’.
Se ’Crìosda ’m fior dhìdean.
SE ’m baile fasgadh ’s dion E.
On doinnean ’s o ’na Sìontan,
Do’n Ti a thig fuidh sgail,
’S àr Bhunait is clach chinn E;
Chaidh ’shuidheachadh an Sion,
’S na ghealladh gabhaibh dion,
Oir cha didean fìor ach E.