AMHGHAIR.

I.

Gur mor a ghrainnt thug an saoghal do’n- aireamh,
A ghradhaich ’s thug umhlachd do aitheantaibh Chriosd;
’S iad mar chaoirich ’measg leomhun an comhnuidh san fhasach,
’S na’ madraidh ga’n caganadh le h-ardan dian.

II.
Ach se thuirt am buachail tha shuas anns na h-arduibh,
Mo shluaghse cha’n- iongantach ged dh’fhuath ’cheas iad sibh;
“San t-shaoghal, bidh amhghar is doilghios is cradh dhuibh:”
“Ach ’s beag e do na fulangais a fhuair mi fhin.”

III.
“Dh’fhuiling mise irisleachd ro mhor air ’ur sgàthse,
“Nuair thànaig mi ’n do’n fhasachs’ a thearnadh mo shreud:
“Mo ghabhail’ leis an oigh sa bhi air mo bhreith san stapul;
“ ’S nach leoir dhuibh ma bhitheas sibh mar bha mi fèin.

IV.
“Dh’fhuiling mi geur-leanmhuinn o Herod Cho gèur,
“Is gu’m b-èiginn do’m chairdean do’n- Eiphet dol leam:
“Ged’s mise rinn a chruitheachd so le cumhachd guth mo bheil;
“Cha’n ’fhaighinn aite bunaiteach fo’n ghrèin do ’mo cheann.

V.
“Nuair phill iad leam do Naseret bha eagal Archelaus,
“Cuir geilt orr agus sgà oir bu namhuid dhoibh e:
“Fuidh dhìmeas ’s fo tharcuis feuch sud agaibh mar dh’fhas mi;
“Mar dh’innseadh le h-Isaiahs am faidhe dhuibh e.

VI.
“Bha gniomharan gradhach is miorbhiullibh àrraidh,
“An tir Chapernahum air ’n deanamh leam fein
“ ’S ged shearmonaich mi ’n t-shlainte ’m Bethsaida san Corasain:
“Be prionnsa ’na ’n deamhan bha iad ’g radh rium na dhèigh.

VII.
“Leighis mi gach crèuchd bha air daoine ’s gach èucail,
“Thoirt fianuis do’m dhrèuchd gur mi fein a bha ann:
“San neach san robh an Lègion do dheamhuin thug iad geill domh;
“ ’S na marbhaibh ghrad dhèireadh iad ’n tra labhrain le’m chainnt.

VIII.
“Ach mhasluich iad le tàir mi ’s le fuath arson mo ghràidh dhoibh,
“Reic Iudas mi gun fhàbhar gun bhaigh ris na slòigh.”
’S nuair bha mi anns a ghàrradh se ’m-anam bha ro chràiteach;
Mar chlodan fol’ bha ’m fhallus dhiom le sbairn a bha mor.

IX.
’N sin thug iad mi gu Anas sa rithis gu Caiaphas,
A’s cheangail iad an sàs mi gun bhàigh ri mo bhròn;
Rinn Peadair an sin ’m aicheadh ’s cha d-fhuirich aon do’m chairdean;
’S bu mhuladach gu’n duine ach mo naimhdean ga’m chòir.

X.
Bu teann a rinn iad m-fhèuchain san talla ’n oidhch’ sin fèin,
’S iad a tilgeadh sileadh brèun orm san èudann gun chàird:
Is dh’fholuich iad mo shuilean is bhuail iad mi le’n dùrachd,
’S iad g-iarruidh orm faidheadaireachd dheanamh; le tair.

XI.
Chuir Pilat mi Herod is cheasnuich iad gu gèur mi,
’S dhìt iad lèis a bhrèig mi ’s iad ’n deigh air mo bhàs:
’S guirs’ iad mi gu deistneach gun iochd acca do’m chrèuchdan;
’S bha ’m ’fhuil is m-fheoil a sruthadh dhiom sga rèubadh gu lar.

XII.
Chuir crun do sgitheach ghèur air mo cheann ’rinn iomadh crèuchd air,
Sa dh’fhanoid air mo dhrèuchd dearg èideadh mu’m chom:
A’s lub iad ’n sin an glùn do a fanoid orm aig ùrnaigh;
Le failte ’righ na’n iudhach dhuit, ’s iad lùbadh an ceann.

XIII.
Sa ’n sin a thuirt na h-iudhaich, “beir uain’! beir uain! a mealtair;
A’s cèusuibh ris a chrann E gu teann a chum bàis,
Oir chuala sinne chainnt S E aig ràdh ’leagaibh ’n Teampull,
Is cuiridh mise rithis suas e ’n ceann an treas là.

XIV.
’N sinn rinn iad a cho-èigneach a ghuilain a chroinn-cheusaidh,
Gus na laguich e le mheud sa bha chreuchdan a call:
(Se Simon o chirene a ghuilain chum an t-shleibh e)
A’s thairnich iad an sin E leis na spàicean ri crann.

XV.
O Seallaibh ’nis ’n àird’ ris so brigh na nathair phràise,
Thog Maois a suas san fhàsach gu slainnt thoirt do dhream,
Seall! an t-shleagh ga cuir a sàs ann na thaobh gun iochd gun bhàigh
Siad ag ràdh mas tu Emanuel; tarr ’nuas o na chrann.

XVI.
’Nach faic thu dhreach air caochladh ’sam masludh a thug daoin dha?
’S fearg Dhia ga taomadh na anam air a chrann,
Arson peacadh dhaoine ’S E cosnadh dhoibh na saorse,
O! faicibh olc a pheacaidh is an ceartas tha cho teann.

XVII.
Sa nis a chairdean gradhach cha’n urrainn mi an àireamh dhuibh,
Fulangasan cràiteach ’ur Slan fhear gu’n ceann:
’S ged dh-amhlaic iad san Uaigh E gu’n d-èirich ’s thug E buaidh orr;
Sa nis tha E ’s na flaitheanais a tagradh cùis da chloinn.

XVIII.
Na bithibhse fuidh ioghnadh ged dhean an saogh’l air dìteadh,
Arson sibh a bhi dileas da fhirinn sgach ceum:
Ma rinn iad sud san Fhionain: nach dean iad e ra dhillsean?
Oir ’s comharan iad sud a bh’ anns gach linn air a thrèud.

XIX.
Ge’d mhasluichear le breig sibh sged bheir an saoghal beum dhuibh,
Arson gun deach’ air suidheachadh sann an cruth a bhais?
Lean uibhs’ anns gach ceum E mar eagluisean Iudea,
Sa’n sin a bhios sibh subhach a bhi fulang air a sgàdh.

XX.
“ ’S na huile ghabhas nàire do’ ni a rinn mi aithuneadh,
“Bidh mise rìs gan aicheadh an laith’r ainglean Dhe:
“ ’S na dh’ aidicheas o’s aird ’mi le creidimh is le gradh dhomh,
“Bidh mise rìs ga’n aideachadh ’s cha ’nàruichear iad.

XXI.
“ ’S ged dh’fhuiling sibh san fhàsach gach masludh air mo sgàdhse,
“Bidh urram tha do-àireamh gu h-ard dhuibh an glòir:
“Leanuibhse gach là mi ’s gach cèum a rinn mi àithnneadh;
“ ’S Ged bhios bhur naimhdean guinneach bidh mo ghairdeans gur coir.

XXII.
Tha cuid air feadh na’n duchan mar Aran nach deach ’thiondadh’
Tha leanntuinn ris an dùchas gu dluth bh’aig a Phàp:
Ach se dh’àithinn an Slan-fhear dhuin tigh’nn a mach a Bab’lon,
’S gun cho-pairt’cheadh da peacuidhean; mu’m faigh sinn cuid da plaigh.

XXIII.
Cha’n fhiugh e bhi ga ainmeach am beagan tha ’sa ’n amase,
O’n taobh amach do amhghair seach ’n-aimsir bh’aig Pol:
’S cha do chunntais e ’riamh iad ach anabarrach eutrom;
Nuair mheasadh e’n trom chudram ’bha iad ’goibreach dha do ghloir.”

XXIV.
So’n dh’ìnnseadh ro laimh dhuinn gur h-ann tre iomagh amhghar,
As èiginn do anamaibh na’n naomh dol gu gloir;
Deanamh sbairn gu neo-chearbach gu dligheach fo’r lan armaibh;
’S nuair ruigeas sibh bhur ’nuighe cha d-thig amhghar gur còir.