---

[377]

CUMHA no marbhrann do Dhonull Mac a Phearsain, agus d’a mhnaoi, Caitriona Nic Ghille-mhicheil, a bha poiste ré coig agus da fhichead bliadhna, agus a chaochail beatha mar sheachduin d’a cheile, ann an deireadh a mhios mhaidh 1799. Le Iain Brun ceudna.

Fonn—Deoch slainte Thighearna Chluainidh.

THA mise ’n so ’n Lunnainn,
’S mor mo mhulad a’s m aobhar;

---

[378] Mu ’n sgeul a fhuaras o m’ dhuthaich,
Gu ’n deachaidh ’n uir air mo dhaoine;
Tha ’n lanmhuin onarach chairdeil,
Nis air fagail an t-saoghails’;
Mo chliabhain ’s mo phiuthar bha aluinn,
Air an caradh ’n Ionmhurchaolain.

’S ann an clagh ud Ionmhurchaolain,
’S i ag caoineadh a h-athar;
Air tigh’n thairis o Bhod d’ i,
’S o Aros mor Cheannagharaidh;
Chunnaic Donull air thus thu,
’S e g’a dhuthaich aig dol dachaidh;
O Leamhnaich nan Ard-bheann,
’S o thigh brathair Mhaistir Ailein.

Bu taitneach grasmhor ur beatha,
’S cha do sgaradh ’sa bhas sibh;
’N aon seachduin do dh’ uine,
Bha sibh ’sa ’n ùir air ar ’n aireamh,
Bha sibh measail aig uaislean,
Trid ur gluasad ’s deagh ghnathacha’,
’Sa ’m fad ’sa bha sibh ’raon mairionn,
Bha againn athair a’s mathair.

’S ann uaitse Dhomhuil ’Ic-a- Phearsain,
Fhuair mi fasgadh ’nuair b’og mi;
’S on a phos thu Caitriona,
Mhair thu dileas gu leoir duinn;
Coig bliadhna ’s da fhichead,
Lion sibh boidean a phosaidh;
’S chaidh ur lathaibhs’ a thomhas,
Chaith sibh an sonas ’sa ’n sòlas,

Achaphùir ann do ghin thu,
’S do d’ chinneach bha dualach,

---

[379] Thainig teachdair a bhais ort,
Thug o t-aros gu t-uaigh thu;
Lean Caitriona do ghiulan,
’S bu ghearr a h-uin anns an uair ud,
Oir anns an uir chaidh a caradh,
Lamh-riut ’sa ’n ath-luain ud.

Bidh Nic Dhughaill gle bhronach,
Tha nochd a chomhnuidh ’n Dunéidionn,
Phos mise gle og i,
’S bu mhor aig a piuthar-cheil’ i;
’S moch a dh’ fhag i Ionmhurchaolain,
Thigh’n g’ar faoilteach’ le cheile;
’S phill sinn dachaidh le solas,
O bhaile Bhoid air la feill leá.

Thoir mo bheannachd le durachd,
Gu mo dhuthaich ’s gu mo chairdean,
’S tearc an diugh na tha suas diubh,
’S nach do bhuadhaich am bas orr’;
Tha mo chomhaltan gaolach,
As an t-saoghals’ air m’ fhagail;
’N Ionmhurchaolain na ’n Dunoimhe,
Cha ’n eil iad romham mur b’abhaist.

Mar a ghrian ’s i dol sios uainn,
Air cul Chinntire a’s i luidhe;
’Sa bhios a faileus a direadh,
O Bhuachaill-Fhine gu Gleanfalach;
Mur sud bidh cuimhn’ air an lamhnuin,
Chaidh an laithibh mar sud thairis;
A Righ gu ’m b’ainmeil an Comhal sibh,
’M Baile Bhoid ’sa ’n Ceannagharaidh.

Mur chraobh mi air a rusgadh,
’S air a lubadh a ta mi;

---

[380] Ag caoidh na dh’ fhalaich an uaigh orm,
’S an cuan do mo chairdean;
Nis tha ’m bas domh am fagas,
’S an t-aiseag chum sioruichd,
’S riamh cha ’n fhacas fear turais,
A phill tuille o ’n tir ud.