---

[83]

ORAN air Aonghus Og Moir-fhear, Ghlinne-Garaidh, le Iain Lom.

ACH Aonghuis Oig Ghlinnich,
Cha robh sinn umad suarach;
’Nuair a dh’ éighte leat iomairt,
Bu mhor do chinneach ri ghluasad;
Thigeadh dream ort thair lingidh,
’N taobh so ’n Innein o thuath oirnn;
Ceud conspunn gun ghiorrag,
Nach tilleadh roimh fhuathas.

Sar mharcaich each steud thu,
Thapaidh ghleusd air dheagh inneal;
Bhiodh faicill math srein ann,
’Nuair a leumadh tu ’d stiorap;
’Nuair a rachadh tu ’n réis leis,
Cha bu reidh dol ad philleadh;
Bhiodh lann thana ghorm gheur ort,
Cur raitréut mur bu mhinig.

Gun robh maoim air do maimhdean,
Anns gach camp dhiu ri shireadh;

---

[84] Bhiodh cuid dhiu na ’n luidhe,
Gun lamhan r’a ’n slinnein;
Gun chlaigeann gun chluasan,
Ach an cruacan a sileadh,
Sgathadh chasan a’s chruaidhchinn,
Thaobh cruadal a Ghlinnich.

Ach Aonghuis Oig Ghlinnich,
Cha robh sinn umad eolach;
’S tu nach gabhadh a ghiorrag,
Dhol a philleadh na torachd;
Bhiodh an t-iubhar ga lubadh,
Le fiùidhinnibh storach,
Air a leigeil gu h-ealamh,
Le taibheidean corcach.

B’e mo run an t-og meamnach,
Sar cheannard air cheud thu;
Fhuair thu uram fir Alba,
Ann an armachd sa ’n gleusdachd;
Mac Muire dhion t-anma,
Anns gach cearna ’sa ’n theid thu,
’S nach faodar do mharbhadh,
Gun earlais Mhic De leat.

Ge magail sibh ’n drasda,
Air mo ghradhsa do dh’ fheara;
Mu ’n dicrìte tha ’n Croideart,
A bhi ’m poca Mhic Cailein;
’S ioma uisge bu lugha,
Nach leigeadh claothaire thairis;
As an tug thu do chasan,
Thoirt coiseachd a dh’ aindeoin.

Mur hhith dhomh clibid mo theanga,
Dheanainn seanchas mu ’n cuairt duit;

---

[85] Air do ranntainibh farsuing,
A lub ghasda a chruadail,
Cha ’n eil Rothaich no Barraich,
No Gallaich no tuathaich;
Nach dligheach bhi agad,
Ann an caismeachd na h-uaire.

Mac Pharlain ’sa chinneach,
Bu leat sud ri t-uair feuma;
’S Mac Mhoirich a Atholl,
Ge grathunn o cheil iad;
Mur sud ’s Mac-an-Aba,
Le acfuinn mhath ghleusda;
Mac Laomainn ’s Mac Lachuinn,
Le ’n glas lannan geura.

’Nuair a dheante camp cruinn dibh,
’S neart ’ur ’n ùillean ri cheile;
Co b’ urrainn dhol eidribh,
’Nuair nach seasadh sibh fhein e;
Ged thug ro mheud ur ’n uaibhir,
Bhi ga ’r buaireadh o chèile;
’Se ’n stoc as ’n do bhuain sibh,
Fuil uasal Chuinn Cheud-chathaich.

Cha ’n fhuil bhodach no graisge,
No pràbar, no tuataidh;
Ach fuil an Iarl Iolaich,
Bha air sìoladh ’n ar gruaidhibh;
Shliochd Mhìlidh na ’n cathan,
Bha t-Athair coig uairean;
Dh’ fhag sud cruadal ad lamhan,
’N am claidhe a bhualadh.

’Nuair a dh’ eighte Clann Donuill,
Bha mi eolach sa bheachd sin;

---

[86] Gu ’n do chuireadh mu ’n cuairt e,
Coig uairean ’s mi ’m chadal;
Gar ’n do ghabh mi mor eolas,
Air a Mhoirfhear so thagaibh;
Sin a’s onoir Shir Seumus,
Sibh gu leir bhi dh’ aon aigne.

Ged tha onoir Shir Seumus,
Leat fein mur ata e;
B’ ait leam oighreachd Righ Fionnaghail,
Bhi ’n duthchas mur b’aill leam;
Bheirinn bliadhna dheth m’ shaoghal,
’S gach ni dh’fhaodainn a tharadh,
Chionn do choir a bhi sgribhte,
O laimh an Righ gun dad faillinn.

’S co ni tapadh no tabhachd,
No stath dhuinn air domhan;
Ma ni thu ar fagail,
Tha sinn baitht’ am muir dhomhain;
Duine dheanadh oirnn eucoir,
No shaltradh ceim air ar gnothach;
’S tu b urrainn g’a reiteach,
’Nuair a dh’ eireadh tu romhainn.

Cha ’n iarrainn a bharant,
Air bheula’ barra no bìnne;
Ach Moirfhear og Ghlinne garaidh,
’Se mo charaid glan rioghail;
’Se chuir maill air mo sheallamh,
Agus eallach air m’ inntinn;
Gun do Mhac a bhi t-aite,
Thun an la thig ceann crich ort.

Tha na ’s mo orm mur iongnadh,
An drasd anns an leum so;

---

[87] Meud ardain mo chinnidh,
Dia ga ’m pilleadh gu rèite;
Air chumhnant bhi fallain,
Thngabh aire do m’ sgeulsa;
’S treise dithisd sa ’n amhuinn,
Na bhi grathunn o cheile.