Do dh’ EACHUNN MAC IAIN DIURAICH.

Le MAIRIRIAD NI’-LACHUINN cheudna.

GUR h-e mheudaich mo chràdh,
’Sa lughdaich mo chàil,
A liuthad latha ’sa bhà,
Mise ’s tus’ air an traigh,

Luchd a dh-iomairt an oir,
’S iad a dhìoladh an t-ol,
Leanadh fad air an toir,
Ann an cumasg na ’n stról,
’S co chuireadh orr gleo,
Ann am mùiseadh an t-sloigh,
’S ciod am fath dhomh bhi bron mu ’r deighinn.
’S ciod am fath, &c.

Mo cheist an Leathanach ur,
Bu ghlan seallamh do shul,
Fo amharc gun smur,
C’ ait am facadh mi dhiu,
Fear t-fhasain gun tuilg,
Ged a sheasadh iad triùir,
Ri t-fhacal a b’ fhiu dhoibh éisdeachd.
Ri t-fhacal, &c.

’S ann ’sa ’n eaglais so shuas,
’N ciste ghiubhais nach gluais,
Tha ùr-cheannard an t-sluaigh,
Agus marcaich na ’n stuagh,
Ri la frionasach fuar,
’S tu gu ’n iarradh i suas,
Ged a bhiodh i ’n sàs cruaidh na h-eiginn.
Ged a, &c.

Och a mhoire mo chall!
Thu bhi ’n cistidh na ’n crann,
Air a sparradh gu teann,
Fhir bu shiobhalta cainnt,

Marcaich deas na ’n each seang,
Bheireadh roid asd’ as srann,
Beart nach b’ iongadeach leam,
Thu bhi uasal do ’n ainm,
Lamh thu dh’ iomairt na ’n arm,
Gu cruadalach garg,
’S iar-ogh’ dh’ Ailein na ’n lann, ’s na ’n steud thu.
’S iar-ogh’, &c.

’S car thu dh’ Ailein na ’n ruag,
Chreach a Chorca da uair,
Thug e Rùta le buaigh,
Co b’ urrainn thoirt uaith,
’N am cruinneachadh sluaigh,
Gun athadh roimh ’n snuagh,
’Nuair a chaidh e air chuairt a dh’ Eirinn.
’Nuair a chaidh, &c.

Agus car thu Mhac Leoid,
Mhic Ailein, Mhic Eòin,
Eachunn ruagh nach eil beo,
Ga ’m biodh taileasg air bord,
Fion a’s branndaidh ga òl,
Aig na fir bu chruaidh gleo,
Agus bualadh na ’m bròg ga n teumadh.
Agus bualadh, &c.

Ach na ’m bithinn ’sa bhuth,
’S na h-airm ann a b’ fhiu,
Nàile thaghainn do ’m rùn
’Sgiath bhreac na ’m ball dluth;

Ogha dileas mo ghraidh,
Do dh’ Iain dubh a bha ’n laimh,
Sliochd na ’n Iarlachan àrd,
’S fhad o ’n thriall sibh o ’n Spainnt,
’S ann o Lachunn a bha
’Ur ’n iondraichean chràidh,
’S fear do choltais gu bràth cha leir dhomh.
’S fear do, &c.

Gur a cáirdeach mo luaidh,
Do Chlann Donuill na ’m buadh;
Mhic ’Ic Ailein na ’n ruag,
Thu bhi d’ luidhe sa ’n uaigh,
Ann an eaglais na ’n stuagh,
Och a mhoire mo chrua’s;
Ghabh na fir dhiot cead buan nach b’eibhinn.
Ghabh na fir, &c.

Fhir bu tighearnail gnàs,
Beart bu dligheach sud da;
Mo chreach do nighean gun àird!
’S i na leith-sgeul aig càch,
Nach do ghabh iad a pàirt,
Liuthad còrr oinnseach a thà
Faotainn ionad a’s áite féisteil.
Faotainn ionad, &c.

Fhir a cheannaicheadh am fìon,
’S tu b’ úrrainn d’ a dhiol,
’S tu b’ airidh air pìc,
Bogha glaic na ’n ceann liomh,

’S och a Mhoire mo chall!
’N uair a thug iad thu nall;
Gu reilig na ’marbh,
Mu ’n robh a chaismeachd shearbh;
Bualadh bhasa gu teann,
Gun do chluasag fo d’ cheann
’S a rùin cha fhreagair thu ’n t-am gu éiridh.
’S a ruin, &c.

Tha do chéile fo leòn,
’S tric i snitheadh na ’n deòir
’S do dhileachdain og,
Gun áird na gun doigh,
Mu na lochana mòr,
Dh’ fhag thu sinne fo bhròn;
’S chaill sinn tuille ’sa chòir mu t-eirig.
’S chaill sinn, &c.

’S ann tha sinn air ar claoidh,
Ga’r sàrach’ a’ caoidh,
O ’n a dh’ fhalbh uainn gach saoidh,
Dheanadh féum a’s stath dhuinn;
Nis shracadh ar siuil,
Dh’ fhalbh ar cairt bhrist ar sdiùir,
’S Dia thoirt rathad g’a ionnsaidh fhéin duit
’S Dia thoirt, &c.