---

[18]

Do Shir EACHUNN MAC ’ILLEAIN.

Leis an te cheudna.

THI tha ’n cathair na ’m feartan,
Cum ceart agus còir ruinn,
’S cuir deagh sgeul thugainn dachaidh,
Air Sir Eachunn na ’n roiseal;
’S ach ma chaidh thu as t-fhearunn,
’S tu bhi tamull air fogradh;
Gur h-e sgeula mo sgathaidh,
Càch ag aithris nach beo thu.

Shir Eachuinn na ’n lùireach,
Na ’n long siùbhlach ’s na ’m bratach,
’S na ’n cuirtinean rìomhach,
Gu ’m bu lionar do ghaisgich;
Sa liuthad Iarla mor priseil,
Theid a sios ann ad bhaiteal;
Bhiodh tu ’n toiseach fir Alba,
’S bu mhor t-armailt ri ’m faicinn.

’S tu chraobh is airde anns an doire,
Th’ ann an coille na ’n Gaidheal,
Agus conspunn gun ghiorrag,

---

[19] Sgiath air uilinn Phrionns Tearlaich;
Bu tu iuchair an fhuasglaidh,
’Nuair bu chruaidh na bu chàs e;
Meud do ghliocais ’s do chéille,
Bheireadh reidh as gach cas thu.

’S tha thu ’d dhalt aig a Bhan-righ’ n,
’S mor an gradh thug i fhein duit;
Mur leine chneas aig a brathair;
’S mur aisne chnamha nach treigeadh;
Chaill thu t-oighreachd a’s t-fhearunn,
’S thug thu thairis gu leir e;
Air son seasadh gu rioghail,
’S rinn do shinnsearachd fhein sin.

Tha mo chion air an fhior-fhuil,
Og rioghail na h-ealtainn;
Agus cuilein an leoghuinn,
’S og a dh’ fhoghlum thu gaisgeadh;
Ursann chath thu roimh mhiltean,
’N am dhol sios ann am batailt;
’S b’ urra’ shuidheachadh blair thu,
Ged bhiodh càch ann an gealtachd.

Dh’ aithnich latha Chuileodair,
Gu ’m bu dosgach na Gaidheil;
’S gu ’n robh thus ann an Sasunn,
’N deigh do ghlacadh le d’ namhaid;
Ach na ’m biodh tu aca,
Mu ’n do chaisgeadh an arach;
Cha rachadh fir Shasunn,
Slan dhachaidh gu ’n aite.

Tha do chaistealan geala,
Agus do thallachan prìseil;
Far ’m biodh ol agus aidhear,

---

[20] Aig luchd a chaitheadh an fhìona;
O luchd na ’n adaichean dubha!
’Sgeul tha dubhach le ’m inntinn;
’S truagh nach robh iad ’sa chaillich
Fo chaithream a lionaidh.

Tha seannduine laidir
Gabhail tamh anns an Rioghachd so;
Tha e dionach na fhearunn,
’S cha charaich an Righ e;
Ged a thigeadh fir Shasunn,
’N deigh an cartadh gu ’n intleachd;
Bheireadh easan doibh aite,
’S cha bhiodh màladh mur strith orr’.

Tha Baintiarn og eile,
’N cois an eilir mu thuath oirnn;
Gu bheil corr a’s ciad bliadhna,
O nach d’ iarradh a gluasad;
Ged a thigeadh Diuc Uillcam,
’S na tha chruinneachadh sluaigh aig;
Bheireadh ise dhoibh dinneir,
’S cha bu dithte i uaip e.

Seal mu ’n d’ thainig Righ Raibeart,
Bha i socrach na h-aite;
Cha do thogadh riamh cis d’ i,
Na diol air son malaidh;
Nuair a dh’ eireadh oirr’ corraich,
Righ bu choimheach a gaire;
Chuireadh crith air na miltean,
Ri linn dhol g’a feuchainn.

Tha mo chridh’ air a thraghadh,
Mur phaipeir a fhliuchte;
No mur fhiadh air an fhasach,

---

[21] A ghearrte gach cuisle;
Gach aon nuaidheachd is cruaidh leinn,
Tighin cho luath ri each trupa;
’S gu bheil cuid aca ’g radhainn,
Fath mo chraidh nach tig thusa.

’S tha do mheasana’ guaille,
’S do dhaoine uaisle le cheile,
’S tha do mhialchoin gun fhuasgladh,
’Snaoim chruaidhe air an fhéille,
Iad a fullang gach mùisig,
Slat sgiursaidh na ’m beistean;
’S iad a feitheadh na h-uaire
Gus am fuasgail thu fein orr’.

Cha ’n e cumha na caoireachd,
Tha mi caoineadh sa ’n earrach,
Ach ri iarguin na ’n daoine,
Ris am faodainn mo ghearan;
’S ann diu Ailein Mac Thearlaich,
B’ e mo chradh do chall fala,
’S i na ruith as gach taobh dhiot,
Na a caoranabh meara.

Ormsa thainig an t-anrath,
’N tus geamhraidh na gaillinn,
Na h-eich ghorm agus dhubha,
Ga ’r bruthadh ’s ga ’r prannadh;
’S nach tug iad do dh’ I thu,
Mar-ri sìnnsreachd do shean’ar,
Far ’n robh fuil na ’n seachd Rìghrean
Do ’n fhion-fhuil bu ghloine.

’S ann theireadh Clann Lachuinn
Nach fanadh iad uaitse,
Ged nach d’ rinn iad sin aidmheil,

---

[22] ’N am t-fhaicinn ’sa chruadal;
’S ann a leagadh an Caiptein,
A bh’ agad ri d’ ghualainn;
’S gu ’n d’ fhuirich thu aige,
Gus ’n do threachailte uaigh dha.

’S mithich dhomhsa bhi samhach,
Sgur do dh’ àireamh na ’n uaislean,
Tha mo dhochas an Crìosda,
Nach fior mur a chualas;
Ach gu ’n tig Mac ’Illeain,
Nall fhathasd thair chuantain;
’S gu ’n d’ theid sinn na chomhail
Gle dheonach ’sa ’n uair sin.