DAN GAOIL.

BHRUADAIR mi ’n raoir ’s mi ’m chadal,
Mi fhin a’s mo ghaol bhi ’n leabaidh,
’Sa nuair a dhuisg mi anns a mhaduinn,
Ochoin! gur bruadar a bh’ agam.

Cadal cha ’n fhaigh mi no suain,
Cha ghluais mi aidhear no ceol,
Mo leigheas cha ’n eil e aig leigh,
Ach agad fhein a mhaighdionn og.

Mhaighdionn og gur tu mo léigh,
Amhairc ort fhein a’s dean a choir,
’S na leig dhomhsa bhi dol eug,
Is furtachd dhomh fhein do phog.

Mu ’s ann gu mis’ a chuir eug,
Rinneadh do bheul corcair ciùin,

Da shuil ghorm fo d’ chaoin rosg,
Da chos gheal nach dochainn brog,
Molaidh mi thu a reir mo bheachd,
Eibhinn duit a mhaighdinn oig.

Eibhinn duit a mhaighdinn oig,
Is millse pog sa ’s gile deud,
Cha ’n fhacas le fradharc mo shul,
Bean nach tu am flur thair cheud.

Nach tusa am flur thair cheud,
Rugadh ’sa Ghreig na ’s an Roimh,
Mur tusa nighean Righ Greig,
Cha ’n idir mi fhein co thu.