---

[182]

ORAN air teachd PHRIONNSA THEARLAICH.

Le te mhuinntir Lochabar.

Fonn— ’S e latha Raon-Ruairidh, &c.

’N ULAIDH phriseil bha uainne,
’S ann a fhuair sinn an drasd i,
B’ i sud an leig bhuadhach,

---

[183] ’Ga ceangal suas leis na grasan;
Ged leig Dia greis air aghairt,
Do ’n mhuic bhi claothach a t-aite,
Nis o ’n thionndaidh a chuibhle,
Theid gach traiteir f’ ar sailtean.

Slan do ’n t-saor rinn am bàta,
Thug sabhailt air tir thu,
Slan do ’n iùldfhear neo chearbach,
Thug do dh’ Albuinn a ris thu,
B’ e sud am preas toraidh,
Thug an sonas do ’n Rioghachd,
’S lionar laoch thig fo d’ chaismeachd,
Bheir air Sasunnaich striochdadh.

Slan do ’n uachdran ghasda,
Dh’ fhalbh bhar na Ceapaich di-haoine,
Rinn an cruinneacha’ rioghail,
Chuir fo fhiamh iad le muigheadh,
Bha da Dhonull ri d’ shlinnein,
’S do chuid gillean cha b’ fhaoin iad,
H-uile aon mar bu luaithe,
’S cha robh uath’ ach an saothair.

Ursainn chatha a chruadail,
Thug thu dhualchas o t-Athair,
Dia g’ ur cumail an uachdar,
Chosnadh buaidh anns gach latha,
H-uile fear theid g’ ur congnadh,
Ged b’ ann le comhrug a chlaidhe,
Gu ’n robh Criosd agus coir leis,
Chur Righ Deors’ as a Chathair.

Thighearna oig o bhun Airceig,
Ceannard feachd thu nach geilleadh,

---

[184] Sibh fein ’s fir a Bhraghad,
Chuir ur nadur ri cheile,
Dà chraoibh chosgar a chruadail,
Air thoiseach sluaigh a rìnn eiridh,
Aig a bhaile agus uaithe,
Ur neart an guaillibh a cheile.

Thig dream foghainteach fearail,
A Gleanngaradh ’s a Cnoideart,
Na cinn-fheadhna nach pilleadh,
Nach gabhadh giorrag roimh chomhruig,
Gu borb, armailteach, lionar,
Rachadh sios ann ad chomhail,
’S mairg a tharladh fo ’r buillibh,
Shiol na ’n curainean coire.

Shir Alasdair uasail,
Nach gluais thu air t-aghaidh,
Leam ’s fada tha t-fhuireach,
Gun bhi air thuras na ’n deighidh,
Le d’ bhrataichean lionar,
’S ioma ciad a th’ ann a t-fhaodhaid,
O ’n bu dual duit bhi fuileach,
Leig do chuilein air aghairt.

Tha do chinneach fo mhulad,
Fath t-fhuireach ’sa ’n uair so,
O ’n ’s ann uilinn ri uilinn,
Bu mhath gach spionnadh gu cruadal,
Ciod a chuis tha fo ’n chruinne,
Ris an cuireadh sibh gualainn,
Nach biodh sibh ’n ur ’n urrainn,
A chlacha’ mullaich na buannachd.

Chlann Ghriogair a chruadail,
O ’n bu dual duibh bhi tapaidh,

---

[185] Fhuair sibh roimhe ur diteadh,
O luchd ur mioruin gun cheartas,
So an t-am dhuibh bhi dusgadh,
Thoirt ur duchas fein dachaidh,
’S ged ’s fhad o ’n tha chuing oirbh,
Theid na Guimhnich f’ ur casaibh.

’Nuair theid gach cinne ri cheile,
Eidear Sleibhte ’sa Cheapach,
Eidear Uithist a’s Muideart,
’S Mac Iain Stuairt na h-Apunn,
Bidh a Ghaidhealtachd uile,
Gu treun fuileach ’sa bhaiteal,
’S ged nach tigeadh na Guimhnich,
’S beag ar suim do ’n phachd ud.

Sgrios le claidhe gun dearmud,
Air gach cealgaire breige,
Tha o dhuine gu duine,
Cuir bun anns an eucoir;
Nis o ’n thainig an Rionnag,
Teannaibh uile ri cheile,
’S leibh clach mhullach a chausair,
Anns gach aite g’ a ’n d’ theid sibh.

Bha ’n Sleanaileir gòrach,
Tigh’n a chomhrug na ’r n’ aghaidh,
’S teann nach islich e shron,
Ged thig e sporsail air aghairt,
Ach na ’n cumadh e chomhail,
Mur bha ordugh a claothair,
Bu lionar fear casaig,
Gun cheann, gun chasan, gun fhradharc.

Deanaibh cruadal a’s misneach,
’S ann a nis a tha ’n t-am ann,

---

[186] O ’n thainig an solus,
Thogas onoir na h-Alba,
Fhir a sgaoil a mhuir ruagh,
’Sa thug fuasgladh do dh’ Abram,
Bi mur gheard air a Phrionnsa,
Air a chuirt ’s air a phairtidh.