Cumha do SHEUMUS MAC-A-PHEARSAIN ^{[The translator of Osian’s Poems.]} , fear Ràt am Baideineach; Le Donnacha Mac Aoidh, no mur chomh ainm, Donnacha Gobha.

CIA sibh a luchd aobhair?
Nach caoin sibh ur bochdainn,

Shalaich an sannt ud ur cridhe,
Cha dean cuibheas na ’s leoir duibh,
O nach tigeadh Elias,
G’ ur nigheadh an Iòrdan,
Bheir sinn aite dh’ Iehàbha ^[Jehovah.] ,
Gus an naraich e beo sibh;
Leanaidh an luireach ur fardach,
Mur grad thionndaidh sibh dochas.

’S aobhar mulaid d’a thuath e,
Bhi mu ’n cuairt da na luidhe;
Ach cha ’n aithnich iad muthadh,
Gus an turlaing an t-ath-fhear;
Math dh’ fhaoite nach diu leis,
Aon suil thoirt g’a ’n amharc,
Ach an orduch’ air faontradh,
’S fear na daorsainn a ghabhail.

’S aobhar mulaid do t-uaislean,
Bhi mu ’n cuairt do d’ chorp flathail,
Ged a ghabhadh tu gruaim,
A nithe suarach gun chathadh ^{[Frivolous affairs.]} ,
’Nuair a lasadh an curam,
Fad a null thair an amhuinn,
Bu mhath ann air an cul thu,
Chuir an cùisean gu tabhuill.

Bu tusa athair na ’n àsran,
A dh’ àrach na ’n dileachd,
’Sa thogadh an aird iad,
Do chairdean na ’m b’ fhiach iad,
’Sa ghleitheadh dhoibh an rathad,
Gu fraigheadh na Criosdachd,
’Sa ghleitheadh am franc dhoibh,
Cho fada ri ’n sgriobhadh.

Chuir e or ann ’sa ’n talamh,
Nach caraich fear feumach,
’S nach urrainn fear rapach,
A sgapadh o cheile,
Tha e sgribht’ aig Mac Mhuirich,
Ga chumail ri cheile,
Thun an t sìolaig a b’ isle,
Bha e dileas da Iarlach.

’S math dh’ aithnich e ’n saoghal,
Gu ’m bu mhaorach neo ghlan e,
Mur cheo anns a ghaoidh e,
A chaochlais mur fhaileas,
Bha thuigs’ ann an réusan,
Ri diol deirc agus aithridh,
B’ e chuibhrinn a b’ fhear dheth,
Nach b’ urra ’m bas thoirt o anam.

Chuir e chridhe ’sa chomus,
An co-chomunn ri cheile,
Sgrios e iomhaidh na h-airce,
Sios o rampair a phélis,
Rinn e cuilm ann na ^{[Lùchairt. ]} luicheirt,

A Righ gur bochd a tha mhuinntir,
’Nuair a dh ionnsaich e riamh dhoibh,
Bhi cluith air na h-urlair,
Bha sgùirte le siabunn,
’N diugh coimhead a phèilis,
Mur sheann duine liath i,
’S nach faic iad ri ’n saoghal,
Fear aogais g’a riaghladh.

B’ e urla na maise e,
Ri fhaicinn na eideadh,
B’ e rionnag a ghliocais,
Anns gach cuideachd an eight’ e,
B’ e ciobair a chinne,
’S e lan giorrag mu ’n deighinn,
’Sa ’n tim shuidhe na Parlmaid,
’S mor an call doibh gu ’n d’ eug e.

’Nuair bhiodh e air faiche,
Ann an coidse na ’n séusa,
B’ e ordugh na botail,
A chost agus eigheach,
Ach ’s e ’n togail mu dheireadh,
A fradharc ’s na céisean ^{[That he was covered with three different coffins,—a coffin of the fir of Glenfessy next his corpse, and that covered with a lead coffin, and a coffin of mahogany above all; which were his orders before his death.]} ,
Bhios mur chuimhne do ’n t-seana-chloinn,
Gu bhi ga sheanchas ri cheile.

Ged a gheibhinn e sgribhte,
Na miorbhuilean rinn e,
’S na chost e dheth nith,
Cur malailì air an oighreachd,
Do na h-ailleagain phriseil,
Nach robh diomhain gun fhoinn doibh;
’S dubh a bhoile dhomh innseadh,
’S nith diomhain duibh fhaighneachd.

Bha mise ga bheachdach,
Na ’m b’ aithne dhomh innseadh,
O latha a bhaistidh,
Gu latha a chriche,
Ann an Albuinn na ’n Sasunn,
Mur saltair mi ’n fhirinn,
Cha b’ aithne dhomh leithid,
G’a chaitheadh ’s ga dhianadh.

’Nuair mhiannaich sinn airgiod,
Thainig meall oirnn gun fhios duinn,
Lamh an t-sonais ga sgaoileadh,
Nach do chaoin ann n’ ar measg e,
Ach tha moran dhiu ’g radh,
’S beag is fearda na ’s miste,
Sud mur mholar an t-armunn,
Chuireadh plàst r’ ar bristeadh.

Ged shirinnse deonach,
Leis an eolais a rinn mi,
Eidear caolas King-horn,
Agus crò Ionmhuraora,
Eidear geat’ Ionmhurlochai,
Agus Deo ^{[Deo, Inver, or where water runs into the sea.]} uisge-speith so,

B’ e thioma ri mnaithibh,
Na bh’ air a dh’ athais no dh’ éucoir,
No na b’ urrainn siol Adhamh,
A charadh ri chreubhaig,
Ach rinn trocair sin dha-san,
Nach d’ fhailling ’s nach steinneadh,
’S mar thruailleachd an fhasaich,
Gu ’n d’ fhag e na dheigh e.

’S lionar baintighearna ghasda,
Mar shneachda na h-aon-oidhch’,
Bhios ag iondrain a thlachda,
Aiteas, ’sa chainnte,
Bhios a deoiribh a frasadh,
’S iad a tachairt air adhlaic,
Ach ’s e aobhar an rachdaidh,
Nach glac iad air laimh e.

Gur a h-eiginn dhomh stad dheth,
Tha laigs’ ann mo chuimhne,
Cha leir dhomh na ’s faide,
Mu fhasan an oighre,
Ach ma thig e g’a dhuthaich,
Le a chuirt ann an caoimhneas,
Bheir mise car fhathasd,
Air ratha na cuibhle.

Aon mhile, seachd ciad,
Siath diag a’s trificheud,
Air feasgar diciadain,
Do ’n ath-mhios thainig bristeadh,
Fhuair e ’n-suman’ a Ràta,

Bu mhor a mheas a’s ard urram,
Air clach mhullaich a chausair,
Le sholusa’ ceire,
Ann na choinnleirean airgid,
Ann an Abailt na ’n Righrean,
Na sheasadh dileas na ’n rancan,
’S gu latha na criche,
Gheibh sibh sgribhte fearr ainm ann.

Ma tha coigreach ’sa ’n lathair so,
A dh’ fhairdeas m’a dhéighinn,
Na stuic as an d’ fhas e,
’Nuair a thar e cho speiseil,
Mac Muirich a b’ aille,
Chuir fa shailtean na ciadan,
B’ ann gu ’n sonas a bha e,
Na ’m bu dail gu bhi liath dha.

Bha beannachd a mhathar,
A slanugh’ a chreuchdan,
Agus beannachd luchd cearde,
Bha iad craiteach mu dheighinn,
Beannachd bhochd agus tuatha,
Aig an uan so chaidhe cheusadh,
’S tha leighich am Pharais,
’S thug e slainte do Sheumus.