ORAN do Mhoir-fhear Mac Shimidh, leis a bhard Mac Mhathan, air dha gunna fhaotainn uaithe.

GUR h-uasal am macan,
A ghluais uainn air asdar di-mairt,
Gheibhte iasgach mu d’ bhaile,
Agus fiadhach ad bheannaibh gu h-ard;
Guidheam bliadhna mhath ur dhuit,
Mhic Shimidh ’o Dhuinidh na ’n carn,
Gu ma buaghail do ’n aiteam,
Togail suas a chuid bhrataichean ard.

Thriath na Mòr-fhaich gu ’m b’ ait leam,
Bhi triall gu do gheataibh gach lo,
Dh’ amharc tighe na ’n steuda,
Gu ’m b’e ’n t-aighear leam fhein dol na còir;
Rioghainn ùr na ’n ciabh clannach,
Air am faicte fiamh ghlan anns an lò,
Sud an ceile tha marr-riut
’S tric a dh’ eisd mi ri farrum a ceoil.

B’ ann deth d’ chleachdain-sa ’n comhnuidh,
Dheagh Mhic Shimidh na ’n cornn a’s na ’m pìos.
Gach feasgar ’n deigh nòine,
’G ol gu frasach air beoir a’s air fion;
Bhiodh do mhaighdionnan grinne;
Cuir an caoimhneas am binnid le gniomh,
Le ceol agus àhhachd,
Ann an talla na ’n clàrsach ’s na ’n cliar.

Bidh do mhaighdionnan riomhach,
Air an earradh an sioda ’s an sròl,

Dheagh Mhic Shimidh na ’n luth-chleas,
’S na ’m brataichean cùraidh deth ’n t srol,
O Dhuinidh na ’n seang-each,
Far ’m bu mhuirneach luchd tighe ri ol;
Mus a triall duit air asdar,
A nunn uainn do Shasunn na ’n cleoc,
Gu ma slan thig thu dhachaidh,
Gu do thir am bi farrum a cheoil.

Seobhag shuairc’ thu fo iteach,
Leis an eireadh na Friseilich og,
Sud am boinne deas direach,
Deth ’n chinne cho dileas ’s tha beo,
Ge b’e chuireadh ort gruaman,
N’ am tarruing na bualadh na ’n stroc,
Gu ’m biodh spéic na ’n lann geala,
Tarruing t-eirig a dh’ aindeoin no dheoin.

Thoir soraidh na dhà uam,
Gu fearaibh Cheanntaile so shuas,
Far an cinnteach a tha mi,
Am bheil’ do dheoch slainnte ga luaidh;
Bidh mac na cléithe na shiubhal,
Air an fheil mur bu chuibhe ’s bu dual,
’S mo mhile beannachd leibh uile,
’S bidh mi falbh le mo ghunna fhéin uaibh.

Gluaisidh mis le mo chuiliobhair
Thilgeas fada, caol cuimseach, le fuaim,