CAIB. XVII.

AGUS ’nuair a bha Abram ceithir fichead agus naoi bliadhna deug a dh’aois; dh’fhoillsich an Tighearn e féin da, agus thubhairt e ris, Is mise ’n Dia uile-chumhachdach; gluais thusa a’m’ fhianais, agus bi iomlan ^{[foirfe, diongmhalta. ]} .

2 Agus ni mi mo choi’ -cheangal eadar mise agus thusa, agus meudaichidh mi thu gu h-anbarrach.

3 Agus thuit Abram air eudan ^{[aodainn; aghaidh. ]} ; agus labhair an Tighearna ris, ag ràdh,

4 Do m’ thaobh-sa ^{[air mo shon-sa. ]} , feuch, a ta mo choi’ -cheangal riut-sa, agus bithidh tu a’t’ athair mhòrain chinneach ^{[fhineacha. ]} :

5 Agus ni’n toirear a so a mach Abram mar ainm ort, ach bithidh Abraham agad mar ainm; oir rinn mi thu a’ t’ athair mhòrain chinneach.

6 Agus ni mi thu ro-shìolmhar, agus ni mi dhìot cinnich, agus thig righrean a mach asad.

7 Agus daingnichidh mi mo choi’ -cheangal eadar mis’ agus thusa, agus do shliochd a’d’ dhéigh, ’nan ginealachaibh, mar choi’ -cheangal siorruidh, gu bhi m’ Dhia dhuitse, agus do d’ shliochd a’d’ dhéigh.

8 Agus bheir mi dhuitse, agus do d’ shliochd a’d’ dhéigh, am fearann anns am bheil thu a’d’ choigreach ^{[fearann do chuairt. ]} , tìr Chanaain uile, mar sheilbh shiorruidh; agus bithidh mise a’m’ Dhia dhoibh.

9 Agus thubhairt Dia re h-Abraham, Coimhididh tu uime sin mo choi’ -cheangal, thu féin, agus do shliochd a’d’ dhéigh, ’nan ginealachaibh.

10 So mo choi’ -cheangal a choimheadas ^{[ghleidheas. ]} sibh eadar mise agus sibhse, agus do shliochd a’d’ dhéigh; Gu’n timchioll-ghearrar gach leanabh mic ’nar measg.

11 Agus timchioll-ghearraidh sibh feoil bhur roimh-chroicinn ^{[roi’-chraicinn. ]} , agus bithidh e ’na chomhar’ a’ choi’ -cheangail eadar mise agus sibhse.

12 Agus am mac ’nar measg a bhios ochd lathan a dh’ aois, timchioll-ghearrar e, gach leanabh mic ’nar ginealachaibh, esan a bheirear ’san tigh, no cheannchar le h-airgiod o choigreach air bith, nach ’eil do d’shliochd-sa.

13 Timchioll-ghearrar gu cinnteach esan a bheirear a’d’ thigh, agus esan a cheannchar le t’airgiod: agus bithidh mo choi’ -cheangal ’nar feoil-sa mar choi’ -cheangal siorruidh.

14. Agus an leanabh mic neo-thimchioll-ghearrta, aig nach timchioll-ghearrar feoil a roimh-chroicinn, gearrar an t-anam

15 Agus thubhairt Dia re h-Abraham, A thaobh Sharai do mhnà, cha toir thu Sarai mar ainm oirre ^{[orra; uirre Eir.]} , oir is e Sarah a h-ainm.

16 Agus beannaichidh mis’ i, agus bheir mi dhuit mar an ceudna mac uaithe ^{[uaipe. ]} : seadh, beannaichidh mi i, agus bithidh i ’na màthair chinneach; thig ^{[bithidh. ]} righrean phoibleach ^{[shlògh. ]} uaithe.

17 ’An sin thuit Abraham air aghaidh, agus rinn e gàire; agus thubhairt e ’na chridhe, Am beirear mac dha-san a ta ceud bliadhna dh’aois? Agus am beir Sarah, a ta deich agus ceithir fichead bliadhna dh’aois, mac?

18 Agus thubhairt Abraham re Dia, O gu maireadh Ismael beo a’t’ fhianais!

19 Agus thubhairt Dia, Gu cinnteach beiridh do bhean Sarah mac dhuit; agus bheir thu Isaac mar ainm air: agus daingnichidh mise mo choi’ -cheangal ris mar choi’ -cheangal siorruidh, agus r’a shliochd ’na dhéigh.

20 Agus a thaobh Ismaeil, chuala mi thu: Feuch, bheannaich mi e, agus ni mi sìolmhar e, agus cuiridh mi ’n lìonmhoireachd e gu h-anbarrach. Dà cheannard deug ginidh se, agus ni mi e ’na chinneach mòr.

21 Ach mo choi’ -cheangal daingnichidh mi re h-Isaac, a bheireas Sàrah dhuit ’san àm so anns an ath bhliadhna.

22 Agus sguir e bhi labhairt ris ^{[bhi cainnt ris, còmhradh ris. ]} ; agus chaidh Dia suas o Abraham.

23 Agus ghabh Abraham Ismael a mhac, agus iadsan uile a rugadh ’na thigh, agus iadsan uile a cheannchadh le airgiod-san, gach firionnach a’ measg dhaoine tighe Abrahaim; agus thimchioll-ghearr e feoil an roimh-chroicinn anns a’ cheart là sin féin, mar a thubhairt Dia ris.

24 Agus bha Abraham ceithir fichead agus naoi bliadhna deug a dh’ aois, ’nuair a thimchioll-ghearradh dha feoil a roimh-chroicinn.

25 Agus bha Ismael a mhac tri bliadhna deug a dh’aois, ’nuair a thimchioll-ghearradh dha feoil a roimh-chroicinn.

26 Anns a’ cheart là sin féin thimchioll-ghearradh Abraham, agus Ismael a mhac.

27 Agus thimchioll-ghearradh maille ris uile dhaoin’ a thighe, a rugadh ’na thigh, agus iadsan a cheannchadh le h-airgiod o mhac coigrich ^{[o choigreach. ]} .