CAIB. II.
AGUS chrìochnaicheadh na neamhan agus an talamh, agus an sluagh uile.
2 Agus chrìochnaich Dia air an t-seachdadh là obair a rinn e; agus ghabh e fois [rinn e tàmh. ] air an t-seachdadh là o obair uile rinn e.
3 Agus bheannaich Dia an seachdadh là, agus naomhaich se e: do bhrì’ gur ann air a ghabh e fois o obair uile, a chruthaich Dia agus a rinn e.
4 ’Siad so ginealaich nan neamh agus na talmhainn, ’nuair a chruthaicheadh iad, san là’n d’rinn an Tighearna [Jehobhah. Eabh.] Dia an talamh agus na neamha.
5 Agus cha robh uile phreas na machrach fathast anns an talamh, agus cha d’fhàs fathast uile lus na machrach [Agus gach uile phreas na machrach mu’n robh e anns an talamh, agus gach uile lus na machrach mu’n d’fhàs e. ] ; do bhrì’ nach d’thug an Tighearna Dia air uisge frasadh [sileadh. ] air an talamh, agus cha robh duine ann a shaoithreachadh na talmhainn.
6 Ach chaidh ceò suas o’n talamh, agus dh’uisgich e aghaidh na talmhainn uile.
7 Agus dhealbh an Tighearna Dia an duine do dhuslach na talmhainn: agus shéid e ann an cuineinibh [pollaibh, pollaraibh, coi’lionaibh. ] a shròine anail na beatha; agus dh’ fhàs an duine ’na anam beò.
8 Agus shuidhich [phlaondaich, dheasaich. ] an Tighearna Dia gàradh [lios. ] ann Eden ’san airde ’n ear, agus chuir e ann an sin an duine a dhealbh e.
9 Agus thug an Tighearna Dia air gach uile chraoibh fàs as an talamh a ta taitneach do’n t-sealladh, agus math a chum bìdh: craobh na beatha mar an ceudna ann am meadhon a’ ghàraidh, agus craobh an eòlais mhaith agus uilc.
10 Agus chaidh abhainn [amhainn. ] a mach a h-Eden a dh’uisgeachadh a’ ghàraidh; agus as sin roinneadh i, agus dh’fhàs i ’na ceithir cheannaibh [as sin sgaoil i, agus dh’fhàs i ’na ceithir meuraibh. ] .
11. ’Se ainm na ceud aibhne Pison; so i a ta cuartachadh tìre Chabhilaih uile, far am bheil òr.
12 Agus a ta òr na tìre sin math: ’an sin [ann an sin. ] a ta bdellium agus a’ chlach onics.
13 Agus ’se ainm na daradh aibhne Gihon: ’si sin a ta cuartachadh tìre Chuis [Arabia; Ethiopia. Sasg.] uile.
14 Agus ’se ainm na treas aibhne Hiddecel: ’si sin a tha dol do’n taoibh an ear do Assiria. Agus ’si’n ceathramh abhainn Euphrates.
15 Agus ghabh an Tighearna Dia an duine, agus chuir se e ann an gàradh Edein, g’a shaoithreachadh [dheasachadh. ] agus g’a ghleidheadh.
16 Agus dh’àithn an Tighearna Dia do’n duine, ag ràdh, Do gach uile chraoibh ’sa ghàradh feudaidh tu itheadh gu saor:
17 Ach do chraoibh an eòlais [shios. ] mhaith agus uilc, cha’n ith thu dh’i sin;
18. Agus thubhairt an Tighearna Dia, Cha [Cho. ] ’n’eil e math gu’m biodh an duine ’na aonar: Ni mi dha còmhnadh [cunghnamh. Eir.] d’a réir féin [a bhios iomchuidh dha, cosmhuil ris féin. ] .
19 Agus dhealbh an Tighearna Dia as an talamh uile bheathaiche na machrach, agus uile eunlaith nan speur, agus thug e iad a chum Adhaimh, a dh’fhaicsinn cionnas a dh’ainmicheadh e iad: agus ge b’e ainm a thug Adhamh air gach creutair beo [thug e iad a dh’ ionnsuidh Adhaimh, a dh’fhaicsinn ciod a ghoireadh e dhiubh: agus ge b’e air bith a ghoir Adhamh do gach uile chreutair beò. ] , b’e sin a b’ainm dha.
20 Agus thug Adhamh ainmeana do’n spréidh uile, agus do eunlaith nan speur, agus do uile bheathaichibh na machrach: ach do Adhamh cha d’fhuaradh còmhnadh d’a réir féin.
21 Agus thug an Tighearna Dia air codal trom tuiteam air Adhamh, agus choidil e: agus ghabh e h-aon d’a aisnibh, agus dhùin e ’n fheoil suas ’na h-àite.
22 Agus thog [rinn. ] an Tighearna Dia an aisean a thug e o’n duine suas ’na mnaoi, agus thug e i chum an duine.
23 Agus thubhairt Adhamh, So a nis [a nois. Eir.] cnàimh dom’ chnàmhaibh, agus feoil dom’ fheoil-sa: goirear bean [isha. Eabh.] dith, do bhrì’ gur ann as an duine [ish. Eabh.] thugadh i.
24 Air an aobhar [àdhbhar. ] sin fàgaidh fear athair agus a mhàthair, agus dlù-leannaidh se r’a mhnaoi; agus bithidh iad ’nan aon fheoil.
25 Agus bha iad le chéile lomnochd, an duine agus a bhean; agus cha robh nàir’ orra.
title | Caibideil II |
internal date | 1783.0 |
display date | 1783 |
publication date | 1783 |
level | |
parent text | Genesis |