CAIB. XXII.

AGUS ’an déigh nan nithe sin dhearbh ^{[dh’fheuch. ]} Dia Abraham, agus thubhairt e ris, Abrahaim. Agus thubhairt e, Feuch, tha mi ’n so.

2 Agus thubhairt esan, Gabh a nis do mhac, t’aon mhac Isaac, a’s ionmhuinn leat, agus rach do thìr Mhoriaih ^{[thoir ort tìr Mhoriaih. ]} , agus thoir suas ’an sin e mar thabhartas-loisgt’ ^{[ofrail-loisgte. ]} air aon do na beanntaibh a dh’innseas mise dhuit.

3 Agus dh’éirich Abraham gu moch ’sa’ mhadainn, agus dh’uighimich e asal ^{[chuir e dìollaid air asal. ]} , agus ghabh e dithis d’a òganaich ^{[a dhà òganach. ]} maille ris, agus a mhac Isaac; agus sgoilt e fiodh air son an tabhartais-loisgte, agus dh’éirich e suas, agus chaidh e do ’n àit’ a dh’innis Dia dha.

4 A nis air an treas là thog Abraham suas a shùilean, agus chunnaic e ’n t-àite fada uaithe.

5 Agus thubhairt Abraham r’a òganaich, Fanaibhs’ ann an so maille ris an asal, agus théid

6 Agus ghabh Abraham fiodh ^{[connadh. ]} an tabhartais-loisgte, agus chuir se e air muin a mhic Issac; agus ghabh e ’na làimh an teine, agus an sgian: agus dh’imich iad cuideachd le chéile.

7 Agus labhair Isaac r’a athair Abraham, agus thubhairt e, Athair: agus thubhairt esan, Feuch, tha mi ’n fo, a mhic. Agus thubhairt e, Feuch an teine ’s am fiodh; ach c’àit’ am bheil an t-uan air son tabhartais-loisgte?

8 Agus thubhairt Abraham, Gheibh Dia, a mhic, uan dha féin ^{[Chi Dia, a mhic, air son uain dha féin. Eabh.]} air son tabhartais-loisgte: Mar sin dh’imich iad cuideachd le chéile.

9 Agus thàinig iad do’n àit’ a dh’innis Dia dha, agus thog Abraham altair ’an sin, agus chuir ^{[leag. ]} e ’m fiodh ’an òrdugh; agus cheangail e mhac Isaac, agus chuir e air an altair e air uachdar an fhiodha.

10 Agus shìn Abraham a mach a làmh, agus ghabh e ’n sgian a mharbhadh a mhic.

11 Agus ghlaodh ^{[ghairm. ]} aingeal an Tighearna ris o neamh, agus thubhairt e, Abrahaim, Abrahaim. Agus thubhairt esan, Feuch, tha mi ’n so.

12 Agus thubhairt e, Na leag do làmh air a’ ghille, agus na dean ni sam bith air: oir a nis tha mi fiosrach gu bheil eagal Dé ort, do bhrì’ nach do chum thu do mhac, eadhon t’aon mhac uamsa.

13 Agus thog Abraham suas a shùilean, agus dh’amhairc e, agus feuch, reithe air a chùlaobh ^{[a chùl-thaobh. ]} ’an fàs ann am preas ^{[’an caoir-dhris. ]} air adhaircean: agus chaidh Abraham, agus ghabh e ’n reithe, agus thug e suas e mar thabhartas-loisgte ’n àit’ a mhic.

14 Agus thug Abraham Iehobhah-Iireh mar ainm air an àite sin: mar a theirear gus an là’n diugh, Ann an sliabh an Tighearna chithear e ^{[San t-sliabh chi an Tighearna. ]} .

15 Agus ghlaodh aingeal an Tighearna re h-Abraham an dara uair o nèamh,

16 Agus, thubhairt e, Orm féin mhionnaich mi, ars’ an Tighearn, a chionn gu’n d’rinn thu an ni so, agus nach do chum thu uam do mhac, eadhon t’aon mhac;

17 Gu’m beannaich mi thu gu mòr ^{[Le beannachadh gu’m beannaich mi thu. Eabh.]} agus gu’n dean mi do shliochd ro-lìonmhor eadhon mar reulta nèimh, agus mar an gaineamh ^{[a’ ghaineamh, a’ ghainmheach. ]} , a ta air tràigh na fairge: agus sealbhaichidh do shliochd geatadh an naimhde;

18 Agus beannaichear ann ad shliochd-sa uile chinnich na talmhainn, a chionn gu’n d’éisd thu re m’ ghuth.

19 Mar sin phill Abraham dh’ionnsuidh òganacha; agus dh’éirich iad suas, agus chaidh iad cuideachd gu Beer-seba: agus ghabh Abraham còmhnuidh aig Beer-seba.

20 Agus ’an déigh nan nithe

21 Hus a cheud-ghin, agus Buds a bhràthair, agus Cemuel athair Araim,

22 Agus Chesed, agus Hadso, agus Pildas, agus Idlaph, agus Betuel.

23 Agus ghin Betuel Rebecah: an ochdnar sin rug Milcah do Nahor, bràthair Abrahaim.

24 Agus a leannan ^{[a choi’-leabach. ]} , d’am b’ainm Reumah, rug ise mar an ceudna Tebah, agus Gaham, agus Tahas, agus Maachah.