CAIB. XXIV.

AGUS bha Abraham sean, agus air teachd gu h-aois mhòir ^{[air dol air aghaidh gu math am bliadhnaibh. ]} , agus bheannaich an Tighearn Abraham ’sna h-uile nithibh.

2 Agus thubhairt Abraham r’a sheirbhiseach bu shine ’na thigh, aig an robh riaghladh gach ni bh’aige, Cuir, guidheam ort, do làmh fui’m’ shliasaid;

3 Agus bheir mi ort mionnachadh air an Tighearna, Dia nèimh, agus Dia na talmhainn ^{[an talmhainn. ]} , nach gabh thu bean do m’ mhac do nigheanaibh nan Canaanach, am measg am bheil mis a m’ chòmhnuidh:

4 Ach théid thu do m’ dhùthaich féin, agus a chum mo luchd-dàimh ^{[mo dhilsean. ]} , agus gabhaidh tu bean do m’ mhac Isaac.

5 Agus thubhairt an seirbhiseach ris, Ma’s e ’s nach bi bhean toileach air mis’ a leantuinn do’n tìr so, an éigin domh do mhac a thoirt air ais a rìs do’n tìr as an d’thàinig thu?

6 Agus thubhairt Abraham ris, Thoir an ro-aire ^{[Bi air do ro-fhaicill. ]} nach d’thoir thu mo mhac ’an sin a rìs ^{[a rist. ]} .

7 An Tighearna, Dia nèimh, a thug mise o thigh m’athar, agus o thìr mo dhilsean, agus a labhair rium, agus a mhionnaich dhomh, ag ràdh, Do d’ shliochd bheir mi am fearann so; cuiridh esan aingeal féin romhad, agus gabhaidh tu bean do m’ mhac as sin.

8 Agus mur bi bhean toileach air thus’ a leantuinn, ’an sin bithidh tu saor o m’ mhionnaibh so: a mhàin na d’thoir mo mhac ’an sin a rìs.

9 Agus chuir an seirbhiseach a làmh fuidh shliasaid Abrahaim

10 Agus ghabh an seirbhiseach deich càmhail do chàmhalan a mhaighstir, agus dh’fhalbh e; oir bha maoin a mhaighstir uile aige f’a làimh ^{[agus thug e leis cuid do uile mhaoin a mhaighstir ’na làimh. ]} : Agus dh’éirich e, agus chaidh e gu Mesopotamia, gu baile Nahoir.

11 Agus thug e air na càmhail an glùn a lùbadh an taobh a muigh ^{[a mach. ]} do’n bhaile, làimh re tobar uisge, mu thràth feasgair, eadhon mu’n àm an d’théid ^{[an téid. ]} mnài a mach a tharruing uisge.

12 Agus thubhairt e, O Thighearna, Dhé mo mhaighstir Abrahaim, deònaich gu’n soirbhich leams’ an diugh ^{[eum, guidheam ort, coinneamh rium-sa ’n diugh. ]} , agus nochd caoimhneas do m’mhaighstir Abraham.

13 Feuch, tha mi m’ sheasamh ’an fo làimh ris an tobar uisge, agus thig nigheana muinntir ^{[dhaoine. ]} a’ bhaile mach a tharruing uisge.

14 Agus tachaireadh e ^{[tarladh e, thigeadh e gu crìch; bitheadh e. Eabh.]} , a’mhaighdean ris an abair mise, Leig sìos, guidheam ort, do shoitheach chum’s gu’n òl mi; agus their ise, Ol, agus bheir mise deoch do d’ chàmhail mar an ceudna: gu ma h-i ^{[gu’m bu h-i. ]} sin féin a dh’òrduich thu do d’ sheirbhiseach Isaac; agus le sin bithidh fios agam gu’n do nochd thu caoimheas do m’ mhaighstir.

15 Agus mun do sguir e do labhairt, feuch, thàinig Rebecah a mach, a rugadh do Bhetuel mac Mhilcah, mnà Nahoir, bràthar Abrahaim; agus a soitheach air a gualainn.

16 Agus bha chailin ro mhaiseach re amharc oirre, òigh; agus cha b’ aithne do fhear riamh i: agus chaidh i sìos do’n tobar, agus lìon i a soitheach, agus thàinig i nìos.

17 Agus ruidh an seirbhiseach ’na coinneamh ^{[’na cò’-dhail. ]} , agus thubhairt e, Leig dhomh, guidheam ort, beagan uisg’ òl as do shoitheach ^{[Caisg m’ ìotadh, guidheam ort, le beagan uisg’ as do shoitheach. ]} .

18 Agus thubhairt i, Ol, mo thighearna: agus ghreas i oirre ^{[rinn i deifir, no cabhag. ]} , agus leig i sìos a soitheach air a làimh, agus thug i dha deoch.

19 Agus ’an déigh dh’i deoch a thoirt da, thubhairt i, Tairngidh mi uisg’ air son do chàmhal mar an ceudna, gus an sguir iad a dh’òl.

20 Agus ghreas i oirre, agus dh’fhalmhuich ^{[dh’fholamhuich. ]} i a soitheach ’san amar, agus ruidh i rìs do’n tobar, a tharruing uisge; agus tharruing i air son a chàmhal uile.

21 Agus bha’n duin’ ag amharc le h-iongantas oirre, agus a’ fantuinn ’na thosd ^{[bha’n duine ’na thosd, ag amharc oirre le h-iongantas. ]} , a dh’fheuchainn an d’thug no nach d’thug an Tighearn air a thurus ^{[a shlighe. ]} soirbheachadh leis.

22 Agus ’nuair a sguir na càmhail a dh’òl, ’an sin ghabh an duine cluas-fhàinne òir, ’san robh leth seceil a chudthrom, agus dà làmh-fhail ^{[bracelets Sasg.]} air son a làmh, ’san robh deich seceil òir a chudthrom.

23 Agus thubhairt e, Co

24 Agus thubhairt i ris, ’S mise nighean Bhetueil, mhic Mhilcah, a rug i do Nahor.

25 Thubhairt i ris mar an ceudna, Tha againne araon conlach ^{[fodar. ]} , agus innlinn ^{[biadh spréidh. ]} gu leòr, agus àite gu tàmh a ghabhail ann.

26 Agus chrom an duine e féin sìos, agus rinn e aoradh do’n Tighearna.

27 Agus thubhairt e, Beannaichte gu robh an Tighearna, Dia mo mhaighstir Abrahaim, nach do bhuin a thròcair agus fhìrinn o m’ mhaighstir ^{[nach d’fhàg mo mhaighstir as eugmhais a thròcair agus fhìrinn. ]} : air dhomhsa bhi ’san t-slighe, stiuir ^{[threòraich. ]} an Tighearna mi gu tigh bhràithre mo mhaighstir.

28 Agus ruidh a’ mhaighdean, agus dh’innis i na nithe-sa do mhuinntir tighe a màthar.

29 Agus bha bràthair aig Rebecah, d’am b’ainm Laban: agus ruidh Laban a dh’ionnsuidh an duine a mach chum an tobair.

30 Agus ’nuair a chunnaic e a’ chluas-fhàinne, agus na làmh-fhailean air làmhan a pheathar, agus ’nuair a chual’ e briathra Rebecah a pheathar, ag ràdh, Mar so labhair an duine rium; ’an sin thàinig e dh’ionnsuidh an duine, agus feuch, sheas e làimh ris na càmhail aig an tobar;

31 Agus thubhairt e, Thig a steach, thusa ta beannaichte o’n Tighearna; c’uime sheasas tu a muigh? oir dh’ulluich ^{[dh’ullamhuich, dheasaich. ]} mis’ an tigh, agus àite do na càmhail.

32 Agus thàinig an duine do’n tigh, agus dh’fhuasgail e na càmhail, agus thug e seachad conlach agus innlinn air son nan càmhal, agus uisg’ a dh’ionnlad a chas, agus casan nan daoin’ a bha maille ris.

33 Agus chuireadh biadh air a bheulaobh gu itheadh: ach thubhairt e, Cha ’n ith mi, gus an innis mi mo ghnothuch. Agus thubhairt esan, Labhair romhad.

34 Agus thubhairt e, Is mise seirbhiseach Abrahaim;

35 Agus bheannaich an Tighearna mo mhaighstir gu mòr, agus tha e air fàs cumhachdach: agus thug e dha caoraich, agus crodh, agus airgiod, agus òr, agus òglaich agus ban-oglaich, agus càmhail agus asail;

36 Agus rug Sarah, bean mo mhaighstir, mac do m’ mhaighstir ’na sean aois; agus thug e dha-san gach ni a bh’ aige ^{[gach ni a ta aige. ]} ;

37 Agus thug mo mhaighstir ormsa mo mhionnan a thoirt, ag ràdh, Cha ghabh thu bean do m’ mhac do nigheanaibh nan Canaanach, muinntir a tha mis’ a chòmhnuidh ’nam fearann.

38 Ach théid thu dh’ionnsuidh tighe m’athar, agus a dh’ionnsuidh mo dhilsean, agus gabhaidh tu bean do m’ mhac:

39 Agus thubhairt mi re m’ mhaighstir, Theagamh nach lean a’bhean mi:

40 Agus thubhairt esan rium, Cuiridh an Tighearn, ’an làthair an do ghluais mise, aingeal féin leat, agus soirbhichidh e do

41 ’An sin bithidh tu saor o m’mhionnaibh-sa, ’nuair a thig thu chum mo dhilse; agus mur d’thoir iad dhuit bean, ’an sin bithidh tu saor o m’ mhionnaibh.

42 Agus thàinig mi ’n diugh chum an tobair, agus thubhairt mi, O Thighearna, Dhé mo mhaighstir Abrahaim, ma shoirbhicheas tu nis mo thurus air am bheil mi ’g imeachd.

43 Feuch, tha mi m’sheasamh làimh ris an tobar uisge; agus ’nuair a thig a’ mhaighdean ^{[a’ chailin. ]} a mach a tharruing uisge, agus a their mi ria, Thoir dhomh, guidheam ort, beagan uisge re òl as do shoitheach;

44 Agus a their ise rium, Ol thu féin, agus tairngidh mise mar an ceudna do d’chàmhail: gu ma h-i sin féin a’ bhean a dh’òrduich ^{[a chomharaich a mach. ]} an Tighearna do mhac mo mhaighstir.

45 Agus mun do sguir ^{[suil do sguir. Eir.]} mi labhairt a’m’ chridhe, feuch, thàinig Rebecah a mach, agus a soitheach air a gualainn; agus chaidh i sìos do’n tobar, agus tharruing i uisge: Agus thubhairt mi ria, Thoir dhomh deoch, guidheam ort:

46 Agus ghreas i oirre, agus leig i sìos a soitheach o gualainn, agus thubhairt i, Ol, agus bheir mi deoch do d’ chàmhail mar an ceudna: agus dh’ òl mi, agus thug i air na càmhail òl mar an ceudna.

47 Agus dh’fhiosraich ^{[dh’fheòraich, dh’fhaoineachd, dh’fharraid. ]} mi dhith, agus thubhairt mi, Co d’an nighean thusa? Agus thubhairt ise, ’S mi nighean Bhetueil, mhic Nahoir, a rug Milcah dha: Agus chuir mi chluas-fhàinne air a h-aghaidh, agus na làmh-fhailean air a làmhan.

48 Agus chrom mi sìos mo cheann, agus rinn mi aoradh do’n Tighearna, agus bheannaich mi ’n Tighearna, Dia mo mhaighstir Abrahaim, a threòraich mi ’san t-slighe cheart ^{[air slighe na fìrinn. Eabh.]} , a ghabhail nighinn bràthar mo mhaighstir d’a mhac.

49 Agus a nis, ma bhuineas sibh gu caoimhneil agus gu fìrinneach re m’ mhaighstir, innsibh dhomh; agus mur buin, innsibh dhomh; chum as gu’n tionndaidh mi dh’ionnsuidh na làimh deise, no na làimh cli.

50 ’An sin fhreagair Laban agus Betuel, agus thubhairt iad, ’S ann o ’n Tighearna thàinig an ni so: cha’n urrainn sinne olc no math a ràdh riut:

51 Feuch, tha Rebecah a’d’ làthair, gabh i, agus imich; agus biodh i ’na mnaoi aig mac do mhaighstir, mar a labhair an Tighearna.

52 Agus ’nuair a chuala seirbhiseach Abrahaim am briathra, chrom se e féin ^{[rinn e aoradh. ]} gu làr do’n Tighearna.

53 Agus thug an seirbhiseach a làthair seudan ^{[soithichean. Eabh.]} airgid agus seudan òir, agus eudach, agus thug e iad do Rebecah: thug e mar an ceudna nithe luachmhor ^{[prìseil. ]} d’a bràthair agus d’a màthair.

54 Agus dh’ith iad, agus dh’òl iad, e féin agus na daoine bha maille ris, agus dh’fhan iad rè na h-oidhche: agus dh’éirich

55 Agus thubhairt a bràthair agus a màthair, Fanadh a’ mhaighdean maille ruinne air a’chuid a’s lugha deich lathan; ’na dhéigh sin falbhaidh i.

56 Agus thubhairt e riu, Na cuiribh moille orm, oir shoirbhich an Tighearna mo thurus: cuiribh air falbh mi, ’s gu’n d’théid mi dh’ionnsuidh mo mhaighstir.

57 Agus thubhairt iad, Gairmidh sinn air a’ mhaighdinn, agus fiosraichidh sinn d’a beul féin.

58 Agus ghairm iad air Rebecah; agus thubhairt iad ria, An d’théid thu leis an duine so? Agus thubhairt i, Théid.

59 Agus chuir iad air falbh Rebecah am piuthar, agus a ban-altrum, agus seirbhiseach Abrahaim, agus a dhaoine.

60 Agus bheannaich iad Rebecah, agus thubhairt iad ria, ’S tu ar piuthar, bio-s’ a’d’ mhàthair mhìlte do mhuillionaibh; agus sealbhaicheadh do shliochd geata na muinntir sin le’m fuathach iad.

61 Agus dh’éirich Rebecah, agus a maighdeanan, agus mharcaich iad air na càmhail, agus lean iad an duine: agus ghabh an seirbhiseach Rebecah, agus dh’fhalbh e roimhe.

62 Agus bha Isaac a’ teachd o shlighe an tobair Lahai-roi; oir bha e chòmhnuidh ’san tìr fa dheas.

63 Agus chaidh Isaac a mach a bheachd-smuaineachadh ’san fhaiche ^{[’sa’ mhagh, ’sa’ mhachair. ]} air feasgar: agus thog e suas a shùilean, agus chunnaic e, agus feuch, bha na càmhail a’ tighinn ^{[a’ teachd. ]} .

64 Agus thog Rebecah suas a sùilean, agus ’nuair a chunnaic i Isaac, theiring i ^{[thàinig i nuas. ]} bhàrr a’ chàmhail,

65 Agus thubhairt i ris an t-seirbhiseach, Co e ’n duine so ta sràid-imeachd ’san fhaiche g’ar coinneachadh? Agus thubhairt an seirbhiseach, ’S e mo mhaighstir a th’ann: ’an sin ghabh i gnùis-bhrat ^{[sgàile air son a h-eudainn. ]} , agus chòmhdaich si i féin.

66 Agus dh’innis an seirbhiseach do Isaac na h-uile nithe a rinn e.

67 Agus thug Isaac i do bhùth Sharaih a mhàthar, agus ghabh e Rebecah, agus bha i aige ’na mnaoi; agus ghràdhaich e i: agus fhuair Isaac sòlas ’an déigh bàis a mhàthar.