CAIB. XXIX.

’AN sin dh’imich Iacob air a thurus, agus chaidh e do dhùthaich dhaoine na h-àirde ’n ear.

2 Agus dh’amhairc e, agus feuch, tobar ’sa’ mhachair, agus feuch, bha ’n sin tri treuda

3 Agus chruinnicheadh a dh’ionnsuidh sin na treudan uile; agus charuich ^{[choruich. Eir.]} iad a’ chlach bhàrr beoil ^{[béil. ]} an tobair, agus thug iad uisge do na caoraich, agus chuir iad a’ chlach a rìs air beul an tobair ’na h-àite féin.

4 Agus thubhairt Iacob riu, Mo bhràithre, cia as a thàinig sibh? Agus thubhairt iadsan, O Haran thàinig sinne.

5 Agus thubhairt e riu, An aithne dhuibh Laban mac Nahoir? Agus thubhairt iadsan, ’S aithne dhuinn.

6 Agus thubhairt e riu, Am bheil e gu math? Agus thubhairt iadsan, Tha e gu math: agus feuch, a ta Rachel a nighean a’ tighinn leis na caoraich.

7 Agus thubhairt e, Feuch, ’se fathast àird’ an latha a t’ ann, agus cha d’thàinig idir àm chruinneachadh na spréidh: thugaibhs’ uisge do na caoraich, agus rachaibh agus inealtraibh iad.

8 Agus thubhairt iad, Cha ’n urradh sinn, gus an cruinnichear na treudan uile ’n ceann a chéile, agus gus an caruichear a’ chlach bhàrr beoil an tobair; ’an sin bheir sinn uisge do na caoraich.

9 Agus am feadh a bha e fathast a’ labhairt riu, thàinig Rachel le caoraich a h-athar; oir b’i bha ’gan gleidheadh ^{[’g am biadhadh. ]} .

10 Agus ’nuair a chunnaic Iacob Rachel nighean Labain bràthar a mhàthar, agus caoraich Labain bràthar a mhàthar, ’an sin chaidh Iacob am fagus, agus charuich e chlach bhàrr beoil an tobair, agus thug e uisge do chaoraich Labain bràthar a mhàthar.

11 Agus phòg Iacob Rachel, agus thog e suas a ghuth, agus ghuil e.

12 Agus dh’innis Iacob do Rachel gu’m b’e bràthair a h-athar e, agus gu’m b’e mac Rebecah e: agus ruidh i; agus dh’innis i d’a h-athair.

13 Agus ’nuair a chuala Laban sgeula Iacoib mhic a pheathar, ’an sin ruidh e ’na choinneamh, agus ghabh e ’na ghlacaibh e, agus phòg se e, agus thug e d’a thigh e: agus dh’innis e do Laban na nithe sin uile.

14 Agus thubhairt Laban ris, Gu cinnteach ’s tu mo chnàimh agus m’fheoil: agus dh’fhan e maille ris rè mìos.

15 Agus thubhairt Laban re Iacob, A chionn gur tu mo bhràthair, am buin e dhuit seirbhis a dheanamh dhomh a nasgaidh? innis domh ciod e do thuarasdal ^{[ciod an tuarasdal a bhios duit. ]} .

16 Agus bha aig Laban dithis nigheana: b’e ainm na té bu shine Leah, agus ainm na té a b’òige Rachel.

17 Agus bha sùilean Leah an-fhann, ach bha Rachel maiseach ’na dealbh agus sgiamhach ’na gnùis ^{[maiseach re amharc orra. ]} .

18 Agus bha gràdh aig Iacob air Rachel, agus thubhairt e, Ni mi seirbhis dhuit seachd bliadhnan air son Racheil do nighinn a’s òige.

19 Agus thubhairt Laban, ’S

20 Agus rinn Iacob seirbhis air son Racheil seachd bliadhna: agus bha iad ’na shùilibh mar bheagan do laithibh ^{[mar a’ choi’-lion latha. ]} , a thaobh a’ ghràidh a bh’aige oirre.

21 Agus thubhairt Iacob re Laban, Thoir dhomh mo bhean (oir choi’ -lionadh mo lài) a chum gu’n d’théid mi steach d’a h-ionnsuidh.

22 Agus chruinnich Laban cuideachd daoin’ an àit’ uile, agus rinn e cuirm.

23 Agus ’san fheasgar ghabh e Leah a nighean, agus thug e d’a ionnsuidh i; agus chaidh e steach d’a h-ionnsuidh.

24. Agus thug Laban d’a nighinn Leah Silpah a bhan-oglach féin, mar bhan-oglaich.

25 Agus ’sa’ mhadainn, feuch, b’i Leah bh’ ann: agus thubhairt e re Laban, Ciod e so a rinn thu orm? Nach ann air son Racheil a rinn mi seirbhis dhuit? agus c’ar son a mheall thu mi?

26 Agus thubhairt Laban, Cha ’n fheud e bhi mar sin ’nar dùthaichne ^{[’nar n-àite-ne. ]} , an té a’s òige thoirt seachad roimh ’n té a’s sine ^{[roimh’n cheud-ghin. ]} .

27 Coimh-lion a seachduin-sa, agus bheir sinn dhuit ise mar an ceudna, air son na seirbhis a ni thu maille rium fathast rè sheachd bliadhn’ eile.

28 Agus rinn Iacob mar sin, agus choi’ -lion e a seachduin, agus thug e dha Rachel a nighean mar an ceudna ’na mnaoi.

29 Agus thug Laban do Rachel a nighean Bilhah a bhan-oglach féin, dh’ise mar bhan- oglaich.

30 Agus chaidh e steach cuideachd a dh’ionnsuidh Racheil, agus ghràdhaich e mar an ceudna Rachel ni’s mò na Leah, agus rinn e seirbhis maille ris fathast seachd bliadhn’ eile.

31 Agus ’nuair a chunnaic an Tighearna gu’n d’thugadh fuath do Leah, dh’fhosgail è a bolg: ach bha Rachel gun chlann ^{[neo-thorrach. ]} .

32 Agus dh’fhàs Leah torrach, agus rug i mac, agus thug i Reuben mar ainm air: oir thubhairt i, Gu deimhin dh’amhairc an Tighearn air m’ àmhghar ^{[mo thrioblaid, m’an-shocair. ]} ; a nis uime sin gràdhaichidh m’fhear mi.

33 Agus dh’fhàs i torrach a rìs, agus rug i mac, agus thubhairt i, A chionn gu’n cuala ’n Tighearna gu’n robh mi air m’fhuathachadh, uime sin thug e dhomh am mac so cuideachd: agus thug i Simeon mar ainm air.

34 Agus dh’fhàs i torrach a rìs, agus rug i mac; agus thubhairt i, A nis anns an uair so dlù’ -leanaidh m’fhear rium, do bhrì’ gu’n d’rug mi dha triuir mhac: uime sin thug i Lebhi mar ainm air.

35 Agus dh’fhàs i torrach a rìs, agus rug i mac; agus thubhairt i, A nis molaidh mi’n Tighearna: uime sin thug i Iudah mar ainm air. Agus sguir i bhreith cloinne.