CAIB. XXXIX.

AGUS thugadh Ioseph sìos do’n Eiphit: agus cheanaich Potiphar oifigeach le Pharaoh, ceannard an fhreiceadain, Eiphiteach, e o làimh nan Ismaelach, a thug sìos ’an sin e.

2 Agus bha ’n Tighearna maille re Ioseph, agus bha e ’na dhuine leis an do shoirbhich gach ni; agus bha e’n tigh a mhaighstir an Eiphitich.

3 Agus chunnaic a mhaighstir gu’n robh an Tighearna maille ris, agus gu’n d’thug an Tighearn air gach ni a rinn e soirbheachadh ’na làimh.

4 Agus fhuair Ioseph deagh-ghean ’na shealladh, agus rinn e seirbhis da: agus rinn se e ’na fhear-riaghlaidh air a thigh, agus gach ni a bh’aige chuir e fuidh làimh.

5 Agus o’n àm sin féin ’san d’ rinn se e ’na fhear-riaghlaidh air a thigh, agus air gach ni a bh’aige, bheannaich an Tighearna tigh an Eiphitich air sgàth Ioseiph: agus bha beannachadh an Tighearn air gach ni bh’aige, anns an tigh, agus anns a’mhachair.

6 Agus dh’fhàg e gach ni a bh’ aige ’an làimh Ioseiph, agus cha b’fhios da aon ni bh’aige, saor o’n aran a bha e ’g itheadh: agus bha Ioseph ’na dhuine maiseach, agus sgiamhach ’san aghaidh.

7 Agus ’an déigh nan nithe sin leag bean a mhaighstir a sùilean air Ioseph, agus thubhairt i, Luidh leamsa.

8 Ach dhiùlt esan, agus thubhairt e re mnaoi a mhaighstir, Feuch, cha’n ’eil fios aig mo mhaighstir ciod a tha maille rium ’san tigh, agus gach ni a th’aige chuir e fuidh m’ làimh-sa.

9 Cha ’n ’eil neach ’san tigh so a’s mò na mise, agus cha do chum e uam ni ’sam bith ach thus’, a chionn gur tu a bhean: cionnus uime sin a ni mise ’n t-olc mòr so, agus a pheacaicheas mi ’n aghaidh Dhé?

10 Agus thachair e ’nuair a labhair i re Ioseph o là gu là, agus nach éisdeadh esan ria, gu luidhe leatha, no bhi maille ria:

11 Agus thachair e air latha àraidh gu’n deachaidh esan a steach do’n tigh a dheanamh oibre féin, agus cha robh a h-aon do dhaoinibh an tighe ’an sin a stigh:

12 Agus rug i air air eudach-uachdair ^{[fhalluing, a chòta. ]} , ag ràdh, Luidh leamsa: agus dh’fhàg e eudach-

13 Agus ’nuair a chunnaic ise gu’n d’fhàg e eudach-uachdair ’na làimh, agus gu’n do theich e mach,

14 ’An sin ghairm i air daoinibh a tighe, agus labhair i riu, ag ràdh, Faicibh, thug e steach d’ar n-ionnsuidh Eabhruidheach g’ar maslachadh ^{[a mhagadh oirn. ]} : thàinig e steach a m’ ionnsuidhs’ a luidhe leam, agus ghlaodh mise le guth ard:

15 Agus ’nuair a chual’ e gu’n do thog mi suas mo ghuth, agus gu’n do ghlaodh mi, ’an sin dh’fhàg e eudach-uachdair maille rium, agus theich e, agus chaidh e mach.

16 Agus thaisg i eudach-uachdair làimh ria, gus an d’thàinig a thighearna dhachaidh.

17 Agus labhair i ris a réir nam briathra so, ag ràdh, Thainig an seirbhiseach Eabhruidheach a thug thu d’ar n-ionnsuidh a steach a’m’ ionnsuidhsa gu m’ mhaslachadh:

18 Agus ’nuair a thog mise suas mo ghuth, agus a ghlaodh mi, ’an sin dh’fhàg e eudach-uachdair maille rium, agus theich e mach.

19 Agus ’nuair a chual’ a mhaighstir briathran a mhnà, a labhair i ris, ag ràdh, Air an dòigh so rinn do sheirbhiseach orm; ’an sin las fhearg suas.

20 Agus ghabh maighstir Ioseiph e, agus chuir e ’sa’ phrìosan e, far an robh prìosanaich an righ ceangailte: agus bha e ’n sin ’sa’ phrìosan.

21 Ach bha ’n Tighearna maille re Ioseph, agus nochd e tròcair dha, agus thug e dha deagh-ghean ann an sùilibh fhir-gleidhidh a’ phrìosain.

22 Agus chuir fear-gleidhidh a’ phrìosain fuidh làimh Ioseiph na prìosanaich uile a bha ’sa’ phrìosan; agus gach ni a rinn iad ’an sin, b’esan a rinn e.

23 Cha d’amhairc fear-gleidhidh a’ phrìosain air ni ’sam bith a bha fuidh làimh, a chionn gu’n robh an Tighearna maille ris; agus an ni sin a rinn e, thug an Tighearn air soirbheachadh leis.