CAIB. XLVII.

’AN sin thàinig Ioseph agus dh’innis e do Pharaoh, agus thubhairt e, Thàinig m’athair agus mo bhràithrean, agus an treudan, agus am feudail, agus gach ni a bh’ aca, a mach a tìr Chanaain; agus feuch, tha iad ann am fearann Ghosein.

2 Agus ghabh e cùignear d’a bhràithribh, agus chuir e ’n làthair Pharaoih iad.

3 Agus thubhairt Pharaoh r’a bhràithribh, Ciod is ceird duibh? Agus thubhairt iadsan re Pharaoh, Is buachaillean do sheirbhisich, sinn féin agus ar n-aithreacha.

4 Thubhairt iad mar an ceudna re Pharaoh, ’S ann gu bhi air chuairt anns an tìr a thàinig sinn, oir cha ’n’eil feur aig do sheirbhisich d’an spréidh, do bhrìgh gu bheil a’ ghorta mòr ann an tìr Chanaain: a nis uime sin, guidheamaid ort, leig le d’ sheirbhisich còmhnuidh ghabhail ’am fearann Ghosein.

5 Agus labhair Pharaoh re Ioseph, ag ràdh, Thàinig t’athair agus do bhràithrean a’t’ ionnsuidh:

6 Tha tìr na h-Eiphit romhad; anns a’ chuid a’s fearr do’n fhearann thoir air t’athair agus do bhràithribh còmhnuidh a ghabhail; gabhadh iad còmhnuidh ’am fearann Ghosein: agus ma’s aithne dhuit gu bheil ’nam measg daoine comasach ^{[tapaidh. ]} , ni thu iad ’nan ard bhuachaillibh air mo spréidh-sa.

7 Agus thug Ioseph Iacob athair a stigh, agus chuir e ’n làthair Pharaoih e: agus bheannaich Iacob Pharaoh.

8 Agus thubhairt Pharaoh re Iacob, Ciod is aois dhuit?

9 Agus thubhairt Iacob re Pharaoh, ’Siad lài bliadhnacha mo chuairte ^{[m’eilthire. ]} ceud agus deich bliadhna fichead: bu tearc agus olc lài bliadhnacha mo bheatha, agus cha d’ràinig iad lài bliadhnacha beatha m’ aithreacha ann an laithibh an cuairte-san.

10 Agus bheannaich Iacob Pharaoh, agus chaidh e mach as làthair Pharaoih.

11 Agus shuidhich Ioseph athair, agus a bhràithrean, agus thug e dhoibh sealbh ann an tìr na h-Eiphit, anns a’ chuid a’s fearr do’n fhearann, ann am fearann Rameseis, mar a dh’aithn Pharaoh.

12 Agus bheathaich Ioseph athair, agus a bhràithrean, agus uile theaghlach athar le h-aran, a réir an cloinne.

13 Agus cha robh aran anns an tìr uile; oir bha ghorta ro-mhòr, air chor as gu’n robh talamh na h-Eiphit, agus tìr

14. Agus chruinnich Ioseph an t-airgiod uile a fhuaradh ann an tír na h-Eiphit, agus ann an tìr Chanaain, air son a’ bhìdh a cheannaich iad: agus thug Ioseph an t-airgiod do thigh Pharaoih.

15 Agus an uair a theirig airgiod ann an tìr na h-Eiphit, agus ann an tìr Chanaain, thàinig na h-Eiphitich uile gu Ioseph ag ràdh, Thoir dhuinn aran: c’ar son a gheibheamaid bàs a’d’ làthair? oir theirig ar n-airgiod.

16 Agus thubhairt Ioseph, Thugaibh seachad bhur spréidh, agus bheir mise dhuibh air son bhur spréidhe, ma theirig airgiod dhuibh.

17 Agus thug iad an spréidh gu Ioseph: agus thug Ioseph dhoibh aran air son each, agus air son nan caorach, agus air son a’ chruidh, agus air son nan asal; agus bheathaich e iad le h-aran, air son an spréidh uile, air a’ bhliadhna sin.

18 ’Nuair a chrìochnaicheadh a’ bhliadhna sin, thàinig iad d’a ionnsuidh air an dara bliadhna, agus thubhairt iad ris, Cha cheil sinne air mo thighearna gu’n do chaitheadh ar n-airgiod; tha mar an ceudna ar treudan spréidh aig mo thighearna: cha d’fhàgadh ann an sealladh mo thighearna ach ar cuirp agus ar fearann.

19 C’ar son a gheibh sinn bàs fa chomhair do shùl, araon sinne agus ar fearann? Ceannaich sinne agus ar fearann air son arain, agus bithidh sinne agus ar fearann ’nar seirbhisich do Pharaoh: agus thoir dhuinn sìol, chum as gu’m bi sinn beo, agus nach faigh sinn bàs, agus nach bi am fearann ’na fhàsach.

20 Agus cheannaich Ioseph fearann na h-Eiphit uile do Pharaoh; oir reic na h-Eiphitich gach duine fhearann féin, a chionn gu’n do bhuadhaich a’ ghorta orra: mar sin bu le Pharaoh an talamh.

21 Agus a thaobh an t-sluaigh, chuir e imrich iad ^{[dh’atharraich e iad. ]} do bhailtibh o aon cheann chrìocha na h-Eiphit eadhon gu nuig an ceann eile dhith:

22 A mhàin fearann nan sagart cha do cheannaich e; oir dh’orduicheadh cuibhrionn do na sagartaibh le Pharaoh, agus dh’ith iad an cuibhrionn a thug Pharaoh dhoibh: uime sin cha do reic iad am fearann.

23 Agus thubhairt Ioseph ris an t-sluagh, Feuch, cheannaich mi sibh an diugh, agus bhur fearann do Pharaoh: feuch, so sìol duibh, agus cuiribh am fearann.

24 Agus tarlaidh ^{[tachairidh. ]} , do na chinneas gu’n d’thoir sibh an cùigeadh cuid do Pharaoh, agus bithidh agaibh féin ceithir earrannan ^{[codacha. ]} , air son sìl an fhearainn, agus air son bhur bìdh, agus air son muinntir bhur teaghlacha, agus air son bìdh d’ar cloinn bhig.

25 Agus thubhairt iadsan, Ghleidh thu beo sinn: faigheamaid deagh-ghean ann an sealladh mo thighearna, agus bithidh sinn ’nar seirbhisich do Pharaoh.

26 Agus rinn Ioseph sin ’na lagh gus an là ’n diugh air feadh

27 Agus ghabh Israel còmhnuidh ann an tìr na h-Eiphit, ann an talamh Ghosein; agus bha sealbh aca ann, agus shìolaich iad, agus dh’fhàs iad ro-lìonmhor.

28 Agus bha Iacob beo ann an tìr na h-Eiphit seachd bliadhna deug: agus b’iad bliadhnacha beatha Iacoib uile ceud agus dà fhichead agus seachd bliadhna.

29 Agus dhlùthaich an t-àm anns am b’éigin do Israel bàs fhaghail: agus ghairm e air a mhac Ioseph, agus thubhairt e ris, Ma fhuair mi nis deagh-ghean a’d’ shealladh, cuir, guidheam ort, do làmh fuidh m’leis ^{[shliasaid. ]} , agus buin gu caoimhneil agus gu fìrinneach rium; na h-adhlaic mi, guidheam ort, ’san Eiphit.

30 Ach luidhidh mi maille re m’ aithreachaibh: agus giùlainidh tu mi mach as an Eiphit, agus adhlaicidh tu mi ’nan àit’ -adhlaic-san. Agus thubhairt esan, Ni mi mar a thubhairt thu.

31 Agus thubhairt e, Mionnaich dhomh: agus mhionnaich e dha. Agus chrom Israel e féin air ceann-adhairt na leapach.