CAIB. XLIX.

AGUS ghairm Iacob air a mhic, agus thubhairt e, Cruinnichibh sibh féin ’an ceann a chéile, chum as gu’n innis mi dhuibh ciod a tharlas dhuibh ’sna laithibh deireannach.

2 Cruinnichibh sibh féin ’an ceann a chéile, agus cluinnibh, a mhaca Iacoib, agus éisdibh re h-Israel bhur n-athair,

3 A Reubein, is tu mo cheud-ghin, mo threise, agus toiseach mo neirt, òirdheirceas ^{[barrachd. ]} àrd-inbhe ^{[mòrachd. ]} , agus òirdheirceas cumhachd.

4 Neo-sheasmach ^{[Atmhor. Eabh.]} mar uisge cha d’thoir thu barrachd, do bhrì’ gu’n deachaidh tu suas do leabaidh t’ athar: ’an sin thruaill thu i; chaidh e suas do m’ uirigh.

5 Is bràithre Simeon, agus Lebhi: tha innil aingidheachd ’nan àitibh-còmhnuidh ^{[is innil foirneirt an comhairlean aingidh r’ a chéile. ]} .

6 ’Nan dìomhaireachd ^{[diùbhras. ]} na d’thigeadh m’anamsa; r’an coi’ -thional na bitheadh m’ onoirs’ air a h-aonah: oir ’nan corruich mharbh iad duine, agus ’nam féin-thoil leag iad sìos balla.

7 Mallaichte gu’n robh an corruich, oir bha i garg; agus am fearg, oir bha i ain-iochdmhar: roinnidh mi iad ann an Iacob, agus sgaoilidh ^[sgapaidh] mi iad ann an Israel.

8 A Iudaih, molaidh do bhràithrean thusa; bithidh do làmh ’am muineal do naimhde: cromaidh clann t’athar iad féin sìos a’d’ làthair.

9 Is cuilean leòmhain Iudah; o’n chobhartaich ^{[o’n chreich. ]} , a mhic, chaidh tu suas: chrom se e féin sìos, chrùb e mar leòmhan, agus mar sheann leòmhan; cò dhùisgeas suas e?

10 Cha dealaich an t-slat-rioghail re Iudah, no lagh-thabhartair o eadar a chosa, gus an d’thig Sìloh, agus dha-san géillfidh na slòigh ^{[d’a ionnsuidh-san bithidh cruinneachadh nam pobul. ]} :

11 A’ ceangal a shearraich ris an fhìneamhain, agus loth asail ris an fhìneamhain thaghta; nigh e eudach ’am fìon, agus a thrusgan ’am fuil nam fìon-dhearc.

12 Bithidh a shùilean ni’s deirge na fìon, agus fhiacla ni’s gile na bainne ^{[Bithidh a shùilean dearg le fìon, agus fhiacla geal le bainne. ]} .

13 Gabhaidh Sebulun còmhnuidh aig caladh a’ chuain, agus bithidh e air son calaidh long; agus bithidh eir-thir ^{[iomall. ]} gu nuig Sidon.

14 Is asal làdair Isachar, a’ crùbadh sìos eadar dhà eallaich ^{[uallaich. ]} .

15 Agus chunnaic e gu’m bu mhath an ni fois, agus gu’n robh am fearann taitneach; agus chrom e ghuala gu iomchar, agus rinneadh e ’na sheirbhiseach do chìs.

16 Bheir Dan breth air a shluagh, mar aon do threubhaibh Israeil.

17 Bithidh Dan ’na nathair air an ròd, ’na nathair-nimhe air an t-slighe, a theumas sàiltean an eich, air chor as gu’n tuit a mharcaich ’an coinneamh a chùil.

18 Re d’ shlàinte dh’fheith mise, O Thighearna.

19 Gad, bheir buidheann buaidh air: ach bheir esan buaidh fa dheireadh.

20 A mach a h-Aser bithidh aran-san reamhar, agus bheir e uaith sògh rìoghail.

21. Is eilid air a leigeadh fuasgailte Naphtali; bheir e focail thaitneach uaith.

22 Is geug thorrach Ioseph, geug thorrach làimh re tobar, aig am bheil a meanglain a’ sgaoileadh thar a’ bhalladh.

23 Chràidh na fir-bhogha gu geur e, agus thilg iad air, agus dh’fhuathaich iad e.

24 Ach dh’fhan a bhogha ’na neart, agus rinneadh gairdeana ^{[righeach. ]} a làmh làdair le làmhaibh Dé chumhachdaich Iacoib; (uaithe sin tha ’m buachaille, cloch Israeil).

25 Eadhon le Dia t’athar, a ni còmhnadh leat, agus leis an Uile-chumhachdach, a bheannaicheas thu le beannachdaibh nèimh o’n àirde, beannachdaibh na doimhne shìos, beannachdaibh nan cìoch, agus na bronn.

26 Thug beannachda t’athar barrachd air beannachdaibh mo shinnseara, gu nuig foir-iomall ^{[miann, deigh. Eabh.]} nan sliabh sìorruidh; bithidh iad air ceann Ioseiph, agus air mullach a chinn-san a sgaradh o bhràithribh.

27 Ni Beniamin fiadhach mar mhadadh-alluidh: sa’ mhadainn ithidh e chobhartach ^{[am fiadhach. ]} , agus ’san fheasgar roinnidh e chreach.

28 Is iad sin uile dà threubh dheug Israeil: agus ’s e so an ni a labhair an athair riu, agus bheannaich e iad; gach aon ac’ a réir a bheannachaidh, bheannaich e iad.

29 Agus dh’àithn e dhoibh, agus thubhairt e riu, Cruinnichear mise chum mo dhaoine: adhlaicibh mi maille re m’ aithreachaibh ’san uaimh a ta ann an achadh Ephroin an Hitich,

30 ’San uaimh a ta ann an achadh Mhachpelaih, a ta fa chomhair Mhamre, ann an tìr Chanaain, a cheannaich Abraham maille ris an achadh o Ephron an t-Hiteach, mar sheilbh àit’ -adhlaic.

31( ’An sin dh’adhlaic iad Abraham agus Sarah a bhean; ’an sin dh’adhlaic iad Isaac agus Rebecah a bhean; agus ’an sin dh’adhlaic mise Leah.)

32 Cheannaicheadh an t-achadh, agus an uaimh a ta ann, o chloinn Het.

33 Agus an uair a chrìochnaich Iacob àitheanta thoirt d’a mhic, chruinnich e chosan suas do’n leabaidh, agus chaochail ^{[dh’eug. ]} e, agus chruinnicheadh e chum a dhaoine.