CAIB. VI.

AGUS ’nuair a thòisich daoine re fàs lìonmhor air aghaidh na talmhainn, agus a rugadh nigheana dhoibh,

2 Agus a chunnaic mic Dhé nigheana dhaoine ^{[chunnaic mic nan daoine cumhachdach nigheana dhaoin’ ìsle. ]} , gu’n robh iad sgiamhach, ghabh iad dhoibh fein mnài do gach uile a ròghnaich iad.

3 Agus thubhairt an Tighearna, Cha bhi mo Spiorad a’ stri’

4 Bha famhairean ^{[fuamhairean, curaidhean, athaich. ]} air an talamh ’sna laithibh sin; agus mar an ceudna ’na dhéigh sin, ’nuair a thàinig mic Dhé a steach a chum nigheana dhaoine, agus a rug iad clann dhoibh, dh’fhàs iad sin ’nan daoinibh treuna, a bha o shean ’nan daoinibh ainmeil.

5 Agus chunnaic an Tighearna gu’m bu mhòr aingidheachd an duine air an talamh, agus gu’n robh uile bhreithneachadh smuaintean a chridhe a mhàin olc gach aon là ^{[ ’an còmhnuidh, daonan. ]} .

6 Agus b’ aithreach leis an Tighearna gu’n d’ rinn e ’n duine air an talamh, agus thog e doilgheas ^{[cràdh, mulad. ]} da ’na chridhe.

7 Agus thubhairt an Tighearna, Sgriosaidh mi ’n duine, a chruthaich mi, bhàrr aghaidh na talmhainn, araon duine agus ainmhidh, agus an creutair a shnàigeas, agus eunlaith nan speur; oir is aithreach leam gu’n d’ rinn mi iad.

8 Ach fhuair Noah deagh-ghean ^{[fàbhor. ]} ann an sùilibh an Tighearna.

9 ’S iad so ginealaich Noaih: Bha Noah ’na dhuine cothromach ^{[ceart, ionruic. ]} , agus iomlan ’na linn ^{[’na ghinealachaibh. ]} ; agus ghluais Noah maille re ^{[ri. ]} Dia.

10 Agus ghin Noah triuir mhac, Sem, Ham, agus Iaphet.

11 Agus bha ’n talamh truaillidh am fianais Dé, agus lìonadh an talamh le foirneart.

12 Agus dh’amhairc Dia air an talamh, agus feuch, bha e truaillidh; oir thruaill gach uile fheoil a slighe air an talamh.

13 Agus thubhairt Dia re Noah, Thàinig crìoch gach uile fheòla a’m’ fhianuis; oir tha’n talamh air a lìonadh le foirneart d’an trìd-san ^{[le h-urchoid leo-san. ]} : agus feuch, sgriosaidh mise iad maille ris an talamh.

14 Dean dhuit féin àirc do fhiodh ghopher; seòmraichean ni thu ’san àirc ^{[’na seòmraichibh beaga ni thu an àirc. ]} , agus còmhdaichidh tu i stigh agus a muigh le pic.

15 Agus so a’ chumachd air an dean thu i: Tri cheud làmh-choille ^{[bann-lamh. ]} fad na h-àirce, leth-cheud làmh-choille a leud, agus deich ’ar fhichead ^{[deich thar fhichead. ]} làmh-choille a h-àirde.

16 Uinneag ^{[Fuinneog. Eir.]} ni thu do’n àirc, agus ’an làimh-choille crìochnaichidh tu i ’na mullach ^{[os cionn. ]} ; agus dorus na h-àirce cuiridh tu ’na taobh: le lobhtaibh ìochdrach, meadhonach ^{[dara. ]} , agus uachdrach ^{[treas. ]} ni thu i.

17 Agus feuch, bheir mise, eadhon mise, dìle uisgeachan air an talamh, a sgrios gach uile fheòla, anns am bheil anail na beatha fuidh ^{[fo. ]} nèamh: agus gheibh gach ni a ta air an talamh bàs.

18 Ach daingnichidh mi mo choi’ -cheangal ^{[mo chunradh, mo chùmhnant. ]} riutsa: agus théid thu a steach do’n àirc, thu féin, agus do mhic, agus do bhean, agus mnài ^{[mrathan. ]} do mhac maille riut.

19 Agus do gach uile ni beo do’n uile fheoil, dithis do gach seòrta ^{[seòrsa. ]} bheir thu steach do’n àirc, gu’n gleidheadh beò maille

20 Do’n eunlaith a réir an gnè, agus do’n spréidh a réir an gnè, agus do gach ni a shnàigeas air an talamh a réir a ghnè: théid dithis do gach seòrta steach a’t’ ionnsuidh, gu’n gleidheadh beo.

21 Agus gabh thusa dhuit do gach uile bhiadh a dh’ithear, agus cruinnichidh tu a’t’ ionnsuidh e; agus bithidh e dhuitse agus dhoibhsan air son beathachaidh ^{[air son bìdh, mar lòn. ]} .

22 Mar so rinn Noah; a réir gach ni a dh’ àithn Dia dha, mar sin rinn e.