CAIB. VII.

AGUS thubhairt an Tighearna re Noah, Rach thusa ^{[Theirig thusa, gabh thusa. ]} , agus do thigh uile, a steach do’n àirc; oir thusa chunnaic mi cothromach a’m’ fhianuis ’sa’ ghinealach so ^{[’san linn so. ]} .

2 Do gach uile ainmhidh glan gabhaidh tu dhuit ’nan seachdaibh, am firionn agus a bhanionn; agus do ainmhidhibh nach ’eil glan, ’nan dithisibh ^{[’nan càraidibh. ]} , am firionn agus a bhainionn:

3 Mar an ceudna do eunlaith nan speur’nan seachdaibh, firionn agus bainionn, a ghleidheadh sìl beò air aghaidh na talmhainn uile:

4 Oir fathast seachd lathan, agus bheir mise air uisge teachd air an talamh dà fhichead là agus dà fhichead oidhche; agus sgriosaidh mi ^{[dubhaidh mi as. ]} gach dùil bheo a rinn mi, bhàrr aghaidh na talmhainn.

5 Agus rinn Noah a réir gach ni a dh’àithn an Tighearna dha.

6 Agus bha Noah sè ceud bliadhna dh’aois, ’nuair a bha ’n dìle ^{[dìlinn, tuil. ]} uisgeachan air an talamh.

7 Agus chaidh Noah steach, agus a mhic, agus a bhean, agus mnài a mhac maille ris, do’n àirc, air son uisgeacha na dìle.

8 Do ainmhidhibh glan, agus do ainmhidhibh nach ’eil glan, agus do eunlaith, agus do gach ni a shnàigeas air an talamh,

9 Chaidh dithis agus dithis ^{[a lìon dithis agus dithis. ]} a steach a dh’ ionnsuidh Noaih do’n àirc, firionn agus bainionn, a réir mar a dh’ àithn Dia do Noah.

10 Agus ’an déigh sheachd lài bha uisgeacha na dìle air an talamh.

11 Anns an t-seathadh ceud bliadhna dh’aois Noaih, ’san dara mìos, ’san t-seachdamh latha deug do’n mhìos, ’san là sin féin bhriseadh suas uile thobraiche na doimhne mòire, agus bha tuil-dhorsa ^{[uinneaga. ]} nan neamh air am fosgladh.

12 Agus bha’n t-uisg’ air an talamh dà fhichead là agus dà fhichead oidhche.

13 ’Sa’ cheart là sin féin ^{[Ann an corp an là sin féin. Eabh.]} chaidh Noah, agus Sem, agus Ham, agus Iaphet, mic Noaih, agus bean Noaih, agus triuir bhan a mhac maille riu, a steach do’n àirc;

14 Iad féin, agus gach uile bheathach a réir a ghnè, agus an spréidh uile a réir an gnè, agus gach creutair a shnàigeas a ta snàigeadh air an talamh a réir a ghnè, agus an eunlaith uile a

15 Agus chaidh ^{[chuaidh. Eir.]} iad a steach a chum Noaih do’n àirc, a lìon dithis agus dithis, do gach uile fheoil, anns am bheil anail na beatha.

16 Agus iadsan a chaidh a steach, firionn agus bainionn chaidh iad a steach do gach uile fheoil, mar a dh’àithn Dia dha: agus dhruid an Tighearna stigh e.

17 Agus bha ’n dìle dà fhichead là air an talamh, agus mheudaicheadh na h-uisgeachan, agus ghiùlain iad an àirc, agus thogadh suas i os cionn na talmhainn.

18 Agus bhuadhaich na h-uisgeachan, agus mhèudaicheadh iad gu h-anbarrach air an talamh; agus shiubhail ^{[dh’fhalbh, dh’imich. ]} an àirc air aghaidh nan uisgeacha.

19 Agus bhuadhaich na h-uisgeacha gu ro-anbarrach air an talamh; agus chòmhdaicheadh na beanntan àrda uile, a bha fuidh na neamhaibh gu léir.

20 Cùig làmh-choille deug air àirde bhuadhaich na h-uisgeachan; agus chòmhdaicheadh na beannta.

21 Agus dh’eug ^{[bhàsaich. ]} gach uile fheoil a bha gluasad air an talamh, araon do eunlaith, agus do spréidh, agus do bheathaichibh, agus do gach ni a shnàigeas a ta snàigeadh air an talamh, agus gach uile dhuine.

22 Gach ni aig an robh anail na beatha ann an cuineinibh a shròine, do na h-uile a bha air an talamh thioram, dh’eug iad.

23 Agus sgriosadh gach uile dhùil a bha air aghaidh na talmhainn, araon duine agus ainmhidh ^{[eadar dhuine agus ainmhidh. ]} , agus an creutair a shnàigeas, agus eunlaith nan speur; agus sgriosadh iad bhàrr na talmhainn, agus dh’fhàgadh a mhàin Noah, agus na bha maille ris ’san àirc.

24 Agus bhuadhaich na h-uisgeachan os cionn na talmhainn ceud agus leth-cheud là.