CAIB. X.

AGUS thubhairt an Tighearna re Maois, Imich a steach gu Pharaoh; oir chruadhaich

2 Agus gu’n innseadh tu ann an cluasaibh do mhic, agus mhic do mhic, na nithean a dh’oibrich mi ’san Eiphit, agus mo chomharan a rinn mi ’nam measg; agus gu’m bi fios agaibh gur mise an Tighearna.

3 Agus chaidh Maois agus Aaron a steach gu Pharaoh, agus thubhairt iad ris, Mar so tha’n Tighearna Dia nan Eabhruidheach ag ràdh, Cia fhada dhiùltas tu thu féin ìsleachadh a’m’ làthair-sa? Leig le m’ shluagh imeachd, agus gu’n dean iad seirbhis dhomh:

4 Ach ma dhiùltas tu leigeadh le m’ shluagh imeachd, feuch, bheir mise a màireach na locuist a steach do d’ chrìochaibh.

5 Agus còmhdaichidh iad aghaidh na talmhainn, air chor as nach urradh neach an talamh fhaicinn: agus ithidh iad fuigheal an ni sin a théid as ^{[a thèaruineas. ]} , a dh’fhanas agaibh o’n chloich-mheallain, agus ithidh iad gach craobh a ta fàs dhuibh as a’ mhachair.

6 Agus lìonaidh iad do thighean, agus tighean do sheirbhiseach uile, agus tighean nan Eiphiteach uile; ni nach faca aon chuid t’aithreacha, no aithreacha t’aithreacha, o’n là a bha iad air an talamh gus an là’n diugh. Agus phill se e féin, agus chaidh e mach o Pharaoh.

7 Agus thubhairt seirbhisich Pharaoih ris, Cia fhada bhios an duine so ’na ribe dhuinne? Leig leis na daoine falbh, chum gu’n dean iad seirbhis do’n Tighearn an Dia: nach ’eil fhios agad fathast gu bheil an Eiphit air a milleadh?

8 Agus thugadh Maois agus Aaron a rìs gu Pharaoh: agus thubhairt e riu, Rachaibh, deanaibh seirbhis do’n Tighearna bhur Dia: ach cò iad a théid?

9 Agus thubhairt Maois, Le’r n-òigridh agus le’r daoine aosmhar théid sinne; le’r mic agus le’r nigheanaibh, le’r treudaibh agus le’r buar théid sinn: oir is éigin duinn féisd a chumail do’n Tighearna.

10 Agus thubhairt e riu, Gu robh an Tighearna mar sin maille ribh, mar a leigeas mise leibh féin agus le’r cloinn bhig imeachd: amhaircibh, oir tha olc romhaibh.

11 Ni h-ann mar sin: imichibh a nis, sibhs’ a ta ’nar daoinibh, agus deanaibh seirbhis do’n Tighearna, oir is e so an ni a dh’iarr sibh: Agus dh’fhuadaicheadh a mach iad as làthair Pharaoih.

12 Agus thubhairt an Tighearna re Maois, Sìn a mach do làmh thar talamh na h-Eiphit air son nan locust, a chum as gu’n d’thig iad suas air talamh na h-Eiphit, agus gu’n ith iad uile luibh na talmhainn, eadhon gach ni a dh’fhàg a’ chlach-mheallain.

13 Agus shìn Maois a mach a shlat thar talamh na h-Eiphit, agus thug an Tighearna gaoth an ear air an talamh rè an là sin uile, agus rè na h-oidhche uile: agus ’sa’ mhadainn thug a’ ghaoth an ear a steach na locuist.

14 Agus chaidh na locuist

15 Oir chòmhdaich iad aghaidh na talmhainn uile, air chor as gu’n do dhorchaicheadh an talamh, agus dh’ith iad uile luibh na talmhainn, agus uile mheas nan craobh, a dh’fhàg a’ chlach-mheallain: agus cha d’fhàgadh ni sam bith glas ’sna craobhaibh, no ann an luibhibh na machrach ann an tìr na h-Eiphit uile.

16 ’An sin ghairm Pharaoh air Maois agus air Aaron le cabhaig, agus thubhairt e, Pheacaich mi ’n aghaidh an Tighearna bhur Dé, agus ’nar n-aghaidhsa.

17 A nis uime sin math, guidheam ort, mo pheacadh a mhàin an uair so, agus guidhibh air an Tighearna bhur Dia gu’n d’thoir e air falbh uam a mhàin am bàs so.

18 Agus chaidh e mach o Pharaoh, agus ghuidh e air an Tighearna.

19 Agus thionndaidh an Tighearna gaoth an iar ro-làdair, a thug air falbh na locuist, agus a thilg iad ’san fhairge ruaidh: cha d’fhan aon locust ann an crìochaibh na h-Eiphit uile.

20 Ach chruadhaich an Tighearna cridhe Pharaoih, agus cha do leig e air falbh clann Israeil.

21 Agus thubhairt an Tighearna re Maois, Sìn a mach do làmh gu nèamh, agus bithidh dorchadas air feadh tìre na h-Eiphit, eadhon dorchadas a dh’fheudar a laimhseachadh.

22 Agus shìn Maois a mach a làmh gu nèamh: agus bha tiugh dhorchadas ^{[dall-dhorchadas. ]} ann an tìr na h-Eiphit uile rè thri laithean.

23 Cha’n fhaca h-aon diubh a chéile, ni mò a dh’éirich neach o àite rè thri laithean: ach bha aig cloinn Israeil uile solus ’nan àitibh-còmhnuidh.

24 Agus ghairm Pharaoh air Maois, agus thubhairt e, Rachaibhse, deanaibh seirbhis do’n Tighearna; a mhàin fanadh bhur treudan agus bhur buar: rachadh bhur clann bheag mar an ceudna maille ribh.

25 Agus thubhairt Maois, Feumaidh tu mar an ceudna ìobairtean a thoirt duinn, agus tabhartais-loisgte, chum as gu’n ìobair sinn do’n Tighearn ar Dia.

26 Agus mar an ceudna théid ar spréidh maille ruinn; cha ’n fhàgar ionga nar déigh ^{[cha’n fhàgar speir ’nar déigh. ]} , oir is éigin duinn gabhail diubh gu seirbhis a dheanamh do ’n Tighearn ar Dia; agus cha ’n’eil fhios againn cia leis a ni sinn seirbhis do’n Tighearna gus an d’ thig sinn ’an sin.

27 Ach chruadhaich an Tighearna cridhe Pharaoih, agus cha leigeadh e leo imeachd.

28 Agus thubhairt Pharaoh ris, Imich a mach uam; thoir an aire dhuit féin, na faic m’ aghaidh ni’s mò: oir ’san là sin anns am faic thu m’aghaidh, gheibh thu bàs.

29 Agus thubhairt Maois, Labhair thu gu math; cha ’n fhaic mi t’aghaidh ni’s mò.