CAIB. V.

AGUS ’na dhéigh sin chaidh Maois agus Aaron a steach, agus thubhairt iad re Pharaoh, Mar so tha’n Tighearna Dia Israeil ag ràdh. Leig le m’ shluagh imeachd, a chum as gu’n cum ^{[gleidh, dean. ]} iad féisd ^{[fleadh, séill, cuirm. ]} dhomhsa ’san fhàsach.

2 Agus thubhairt Pharaoh, Cò e an Tighearna, gu’n éisdinn-sa r’a ghuth a leigeadh le h-Israel imeachd? Cha ’n aithne dhomhs’ an Tighearn, agus mar an ceudna cha leig mi le h-Israel imeachd.

3 Agus thubhairt iad, Dh’fhoillsich Dia nan Eabhruidheach e féin dhuinne ^{[ghairm Dia nan Eabhruidheach oirnne. Eabh.]} : leig leinn, guidheamaid ort, dol astar thri lài do’n fhàsach, a chum as gu’n ìobramaid do’n Tighearn ar Dia, an t-eagal gu’m buail e sinn ^{[tuit e oirn; coinnich e sinn. ]} le plàigh, no leis a’ chlaidheamh.

4 Agus thubhairt righ na h-Eiphit riu, C’ar son a ta sibhs’, a Mhaois agus Aaroin, a’ toirt air an t-sluagh sgur o’n oibribh? Rachaibh a chum bhur n-eallacha.

5 Agus thubhairt Pharaoh, Feuch, a ta sluagh na tìr’ a nis lìonmhor, agus tha sibhs’ a’toirt orra bhi ’nan tàmh o’n eallachaibh.

6 Agus dh’àithn Pharaoh air an là sin féin do mhaighstiribh-

7 Cha d’thoir sibh conlach tuille do’n t-sluagh a dheanamh chlacha-creadha mar roimhe so: rachadh iad agus cruinnicheadh iad conlach dhoibh féin.

8 Agus cuiridh sibh orra àireamh nan clacha-creadha a rinn iad roimhe: cha leig sibh sìos a’ bheag dheth, oir tha iad dìomhanach; uime sin tha iad aig éigheach, ag ràdh, Rachamaid agus ìobramaid d’ar Dia.

9 Cuirear an obair ni’s truime air na daoine, chum as gu’n saoraich iad innte: agus na h-earbadh iad a briathraibh dìomhain.

10 Agus chaidh maighstirean-oibre an t-sluaigh a mach, agus an luchd-riaghlaidh, agus labhair iad ris an t-sluagh, ag ràdh, Mar so tha Pharaoh ag ràdh, Cha d’thoir mi dhuibh conlach.

11 Rachaibh, gabhaibh dhuibh féin conlach far am feud sibh a faghail: gidheadh cha leigear sìos a’ bheag do’r n-obair.

12 Uime sin sgaoileadh ^{[sgapadh. ]} an sluagh air feadh tìre na h-Eiphit uile, a chruinneachadh asbhuain ^{[bunain, stailcnich. ]} , ’an àite conlaich.

13 Agus chuir na maighstirean-oibre thuige ^{[chuige. ]} iad, ag ràdh, Coi’ -lionaibh bhur n-oibre chumta lathail ^{[gnothuch an là ’na là. ]} , mar an uair a thugadh conlach dhuibh.

14 Agus bhuaileadh ^{[ghabhadh air. ]} luchd-riaghlaidh chloinn Israeil a chuir maighstirean-oibre Pharaoih os an ceann, agus dh’fhiosraicheadh dhiubh, C’ar son nach do choi’ -lion sibh bhur n-obair chumta ann an deanamh chlacha-creadha araon an dé agus an diugh, mar a rinn sibh roimhe?

15 An sin thàinig luchd-riaghlaidh chloinn Israeil, agus ghlaodh iad re Pharaoh, ag ràdh, C’ar son a bhuineas tu air an dòigh so re d’ sheirbhisich?

16 Cha ’n’eil conlach air a toirt do d’ sheirbhisich, agus ’se their iad ruinn, Deanaibh clacha-creadha: agus feuch, a ta do sheirbhisich air am bualadh; ach is ann aig do shluagh féin a ta choire.

17 Ach thubhairt esan, Tha sibh dìomhanach, tha sibh dìomhanach: uime sin their sibh, Rachamaid agus ìobramaid do’n Tighearna.

18 Uime sin imichibh a nis, deanaibh obair; oir cha d’ thoirear conlach dhuibh, agus bheir sibh uaibh làn àireamh nan clacha-creadha.

19 Agus chunnaic luchd-riaghlaidh chloinn Israeil gu’m bu chruaidh an càs anns an robh iad, agus e air a ràdh riu, Cha bheagaich sibh dad d’ar clachaibh-creadha, do’n obair dhligheach lathail.

20 Agus choinnich iad Maois agus Aaron, a sheas air an t-slighe ^{[’nan coinneamh. Eabh.]} , ’nuair a thàinig iad a mach o Pharaoh.

21 Agus thubhairt iad riu, Gu’n amhairceadh Dia oirbh, agus gu’n d’thugadh e breth, do bhrìgh gu’n d’ rinn sibh ar boladh gràineil ’an làthair Pharaoih ^{[ann an sùilibh Pharaoih. Eabh.]} , agus ’an làthair a sheirbhiseach, a’ cur claidheimh ’nan

22 Agus phill Maois a dh’ionnsuidh an Tighearna, agus thubhairt e, A Thighearna, c’ar son a bhuin thu cho olc ris an t-sluagh so? c’ar son a chuir thu uait mi?

23 Oir o’n àm a thàinig mi gu Pharaoh a labhairt ann ad ainm, rinn e olc do’n t-sluagh so; agus cha do shaor thu idir do shluagh.