MOLADH CHLANN DOMHNAILL

Air fonn: Oran a’ ghunna d’ am b’ainm an Spàinneach

TAPADH leat a Dhomh’aill mhic Fhionnlaigh;
Dhùisg thu mi le pàirt de d’ chomhradh;
Air bheagan eòlais as dùthaich
Tha cunntas gur gille còir thu.
Chuir thu de chomaine romhad
’S fheàirrde do ghnothuch an comhnaidh;
’S cinnteach gura leat ar bàidse:
’S leat ar càirdeas ’m fad as beò thu.

Mhol thu ar daoine ’s ar fearann,
Ar mnathan baile, ’s bu chòir dhuit;
Cha d’ rinn thu dìochuimhn no mearachd:
Mhol thu gach sean is gach òg dhiubh.
Mhol thu ’n uaislean, mhol thu ’n ìslean,
Dh’fhàg thu shìos air an aon dòigh iad:
Na bheil dh’ an ealain ri chluinntinn
Cha chion dìchill a dh’fhàg sgòd oirr’.

Teannadh ri moladh ar daoine,
Cha robh e saoithreach air pòghad:
An gleus an gaisge ’s an teòmachd
Air aon adhbhar thig ’n an comhdhail;
Nochdadh an aodann ri gradan,
Cha robh gaiseadh anns a’ phòr ud;
Cliù is pailteas, mais’ is tàbhachd—
Ciod e ’n càs nach faight’ air chòir iad?

Cha bu mhisd’ thu mise làimh riut
’N am a bhith ’g àireamh nan consmunn,
Gu inns’ am maise ’s an uaisle
An gaisge ’s cruadal ’n am trògbhail.

Ach nam faiceadh tu na fir ud
Ri uchd teine ’s iad an òrdan,
Coslas fiadhaich a’ dol sìos orr’
Falbh gu dian air bheagan stòldachd;
Claidheamh rùisgt’ an làimh gach aoinfhir,
Fearg ’n an aodann ’s faobhar gleois orr’,
Iad cho nimheil ris an iolair,
Iad cho frioghail ris na leómhainn.

Cha mhór a thionnail nan daoin’ ud
Bha ri fhaotainn ’s an Roinn Eòrpa;
Bha iad fearail an am caonnaig,
Gu fuileach faobharach stròiceach.
Nam faigheadh tu iad an gliocas
Mar a bha ’m misneach ’s am mórchuis,
Càit’ am facas riamh ri ’n àireamh
Aon fhine b’fheàrr na Clann Domhnaill?

Bha iad treubhach fearail foinnidh,
Gu neo-lomarra mu ’n stòras;
Bha iad cunbhalach ’n an gealladh,
Gun fheall gun charachd gun ròidean.
Ge do dh’iairrte nuas an sinnsre
O mhullach an cinn gu ’m brògan,
’N donas cron a bha ri inns’ orr’
Ach an rìoghalachd mar sheòrsa.

Ach ma mhol thu ar daoin’ uaisle,
Cuim’ nach do luaidh thu Mac Dhomhnaill?
Aon Mhac Dé bhith air ’n a bhuachaill
’G a ghleidheadh buan duinn ’n a bheòshlaint!
O ’s curaidh a choisneas buaidh e,
Leanas ri dhualchas an comhnaidh,
Nach deachaidh neach riamh ’n a thuasaid
Rinn dad buannachd air an coimhstrith.

Càit’ an d’fhàg thu Mac ’ic Ailein,
’N uair a theanaileadh e mhórshluagh?
Na fir mhóra bu mhór alladh
Ri linn Alasdair ’s Mhontròïs.
’S mairg a dhùisgeadh rùn bhur n-aisith,
No thionndadh taobh ascaoin bhur cleòca,
Ge b’e sùil a bhiodh ’g an amharc
Cromadh sìos gu abhainn Lòchaidh.

Ach ma chuaidhe tu ’n an sealbhaibh,
Cuim’ nach d’ sheanchais thu air chòir iad?
Teaghlach ùiseil Ghlinne Garadh
’S na h-iùrana o ghleannaibh Chnòideart?
’S iomadh curaidh làidir uaibhreach
Sheasadh cruaidh ’s a bhuaileadh stròicean
O cheann Loch Shubhairn nam fuarbheann
Gu Bun na Stuaighe am Mórar.

An d’fhàg thu teaghlach na Ceapaich—
’S mór a’ chreach nach ’eil iad comhlan—
Dh’éireadh leinn a sìos an aisith
Le ’m pìob ’s le ’m brataiche sròlta?
Mac Iain a Gleanna Comhann,
Fir chomhanta ’n am na coimhstrith,
Daoine foinnidh fearail feardha,
Rùsgadh arm is fearg ri ’n srònaibh.

Dh’fhàg thu Mac Dhubhghaill a Latharn,
Bu mhùirneach gabhail a chomhlain,
Cuide ri uaislean Chinn Tìre,
O ’n Roinn Ilich ’s Mhaol na h-Odha.
Dh’fhàg thu Iarl’ Aondrom’ an Eirinn
Rinn an t-euchd am blàr na Bòinne:
’N uair dhlùthaicheadh iad ri chéile,
Có chunntadh féich air Clann Domhnaill?

’N uair thàinig iad as an Eighphit
Ri linn Ghatéluis is Scòta,
Chuir iad dìth air sluagh na h-Eireann,
Rinn iad slaves de ’n chuid bha beò dhiubh;

Bhuinnig iad baile ’s leth Alba:
’S e ’n claidheamh a shealbhaich còir dhaibh;
Bhuinnig iad latha Chath Gairbheach:
Rinn iad an argmaid a chomhdach.
Air bheagan comhnaidh gu trioblaid
Thug iad am bristeadh a móran;
Mac Gill-Eathain ann le chuideachd,
’S Lachlann cutach Mac-an-Tòisich.

Nan tigeadh feum air Sir Seumas,
Gun éireadh iad uile comhla
O Roinn Ghallaibh gu Roinn Ile,
Gach fear thug a shinnsre còir dhaibh.
Thigeadh Mac Coinnich a Brathainn,
Mac Aoidh Srath Nabhair ’s Diùc Gòrdon,
Thigeadh Barraich ’s thigeadh Bànaich,
Rothaich is Tàilich is Ròsaich.

Ar luchd dàimh ’s ar càirdean dìleas
Dh’éireadh leinn a sìos an coimhstrith:
Thigeadh uaisle Chloinn Ghill-Eathain
Mu ’n cuairt cho daingeann ri d’ chòta;
Iad fo ruaim an uair a’ chatha,
Cruaidh ’n an làmhan sgathadh feòla,
Tarraing Spàinneach làidir lìomhtha 1925
Sgoilteadh dìreach cinn gu brògan.

Buidheann fhuilteach ghlan nan geurlann
Thigeadh réisimeid nan Leòdach,
Thigeadh réisimeid nan Niallach
Le loingeas lìonmhor ’s le seòltaibh.
Foirbisich ’s Frisealaich dh’éireadh,
’S thigeadh Clann Reubhair an òrdan:
’N uair a dhùisgeadh fir na h-Iubhraich,
Có thigeadh air tùs ach Tòmas?