Do an UASAL ONARACH, BHALTAIR MAC-PHARLAIN, Triath CHLANN-PHARLAIN.

UASAIL OIRDHEIRC,

IS e ar stuiddearra mor doi’-chíosaicht’, agus ar n eolus neamh-chummannta, anns gach ni a bhuineas do dh’ fhaolum agus do sheanchas; go sonraicht’, ar gaol gun choi’ -meas do na nithe sin a bhuineas do ar duthaich agus do ar canoin mhathaireil féin, a bhrostaich me chum an obair so chuir fo ar dídionn. Uimesin tha me dochusach go fuiling sibh fo ar tearmann i, chum gur luaithite ghabhar speis

Tha ar cliu mor agus ar n alladh chomh-lan-shoilleir cheana, as nach ruig mise leas ann so toiseachadh ri mheadachadh; a bhar gur fior chinnteach me, nach bheil ni air bioth is graineile, agus is fuathaiche libhs’, na ni sin a bhiothas cosoil ri brosgul no miodul. Agus ann lan dóchus, go faidh an obair mheanbh so, ar dion agus ar comaradh,

Tha me le mor spéis agus urram,
ar seirbheiseach fíor umhuil,

ALASTAIR MAC-DHONUILL.