---

[213]

SHEOLA I.

Ma b’ ail leibh bith iompoichte agus teassairgte, gnathaichibh dicheall spairneil, a thuigshinn feim agus fior-natur an iompochaidh, ciod air son, co uaidh-e, co dh’ ionsuigh, agus co leish, is eigin d’ibh iompochadh.

---

[214]

Tuigibh ciod i an staidd bhronach ann am bheill shibh, gu h uair ar n iompochaidh, chum as gu faic shibh nach staidd i ann an tearainte dh’ibh comhnaidh a ghabhail. ’Ta shibh fa chionta gach peacaidh a chuirr shibh riamh ann gniomh; fa fheirg Dhe, agus fa mhallachd an lagha; is trailleacha cuibhrichte do ’n diabhol shibh, ’ta shibh saothaireach ann a obbair gach la, ann aghaidh an Tighearn’, ann aghaidh ar leass fein, agus maith dhaoin’ eille: ’ta shibh gu spiorad’ail marbh agus granna, air bith dh’ibh gun bheatha, gun natur agus gun dreach naomha na diadhachd. ’Ta shibh neimh-iom-chuidh air obbair naomha, cho dean shibh gne a ’ta fior-thaitneach le Dia. ’Ta shibh gun ghealla gun chint ag-aibh air tearmann uaidh-e, mur pill shibh. Ta shibh shior-bhuailteach d’a cheartas, gun fhioss ag-aibh c’uin a spionar chum ifrionn shibh, ach ta lain-chint ag-aibh gu teidd shibh am mugha, ma bhasaicheas shibh anns an staidd shin: agus cho ghabh ach iompocha roimh an chuntart ann am bheill shibh. Cho dean suairceas, leassacha, no dicheall a ’s lugha na lain-iompocha tearaint’ ar n anama gu brath. Cuimhnichibh ciod i is ciall do ’n truaidh mhio-natura sho, agus mar an ceadn’ am feim a ’ta ag-aibh ar iompocha.

---

[215]

Agus ann shin is eigin gu tuig shibh ciall an iompochaidh: is ciall d’a, nuadh-chroidhe, nuadh-run agus nuadh-cho’ -luadar naomha.

CHEIST I.

Ciod air son is eigin duinn iompochadh?

FREGRA.

Chum gach crioch dhiu sho a leannas, agus air am fead shibh righeachd.

1. Air iompochadh dh’ibh, is beo-bhloidhe do chorp Chriost shibh gu neimh-mheadhonach, bithidh sheilbh ag-aibh ann, ath-nuadhaichir shibh do reir iomhaigh Dhe, eidichir shibh le a ghrasaibh uille, beodhaichir shibh le beathaidh nuaidh neamhaidh, teassairgir shibh o ain-tighearnas an diabhoil agus a pheacaidh, saorar shibh o mhallachd an lagha, gheibh shibh maitheamhnas ann an uille pheacaibh ar beathaidh, gabhaidh Dia r’ibh mar a Chlann, bheirr e commas d’ibh ar n Athair a radh rish le danadas, agus doll d’a ionsuidh le h urnaigh ann aimshir teinn agus riachdanaish, agus gabhaidh e r’ibh mar a gheall e; gheibh shibh an Spiorad naomh’ a ghabhail

---

[216] comhnuidh ann-aibh, d’ ar naomhachadh agus d’ ar sheoladh: gheibh shibh comh-pairt ann am brathaireachas, co’ -chommunn agus urnaigh nan naomha: nithir iom-chuidh air obbair De shibh; saorar shibh o ain-tighearnas peacaidh; bithidh shibh mar bheannacha feim’eil do ’n ionnad ann am bith ar comhnuidh, agus gheibh shibh gealla na beathaidh sho, agus na beathaidh a ’ta chum teachd, Cho bhith dith nithe air bith oir-ibh a ’ta do rireadh maith dh’ibh, agus gheibh shibh neart a ghiulan ar n amhghara feim’eil; blaishidh shibh cail eigin do cho’ -chommunn De anns an Spiorad; gu sonraicht’ anns gach ordo naomha, ann am bheill Dia ag deassachadh cuirrim shlainteil d’ ar n anamaibh; is shibh oighreacha neamh’ am feadh a bitheas shibh air tallamh; gheibh shibh reimh-shealla do ’n ghloir shioruidh le suil creiddeimh, agus mar sho bithidh shibh beo, agus gheibh shibh bas ann an shith: agus cho bhith shibh gu brath co’ -uir-ishiol bhochd, as nach bith ar sonnas ni ’s an-mo gu mor na ar truaighe.

Cia luach-mhor gach beannacha dhiu shin, nach ainmnich mi ach gu h aith-ghearr, agus a ’ta re am faghail anns a bheathaidh sho fein.

---

[217]

2. Agus ann an am baish theid ar n anama dh’ionsuidh Chriost, agus ann an la breitheamhnaish, firionnaichir, agus gloraichir ar n anama agus ar corpa, agus cuirrir ann sheilbh iad ann an gairdeachas ar Tighearna: agus nithir suas ar sonnas leish na solasaibh sonraichte sho.

1. Nithir coi’ -lionta shibh: nithir neamh-bhas-mhor ar corpa bas-mhor, agus cuirridh ar truaillidheachd uirr-e neamh-thruaillidheachd; cho bhith shibh ocrach no iot-mhor, sgith no ea-slan tuille: cho bhith abhar eagail ag-aibh roimh naire, roimh dholas, roimh bhas no roimh ifrionn. lan-shaorar ar n anama o pheaca, agus lan-ulmhaichir shibh a ghabhail eolaish air Dia, agus a thoirt graidh agus cliu dh’a.

2. Is obbair dh’ibh dearcagh air gloir an Fhir shaoraidh, ann an co’ -chuiddeachd neamhaidh nan naomha: agus shealla a ghabhail do ghloir an De uille-bheannaichte; ard-chuspair ar graidh a dheanamh dh’ esin a ghradhaich shibh; agus a chliudhachadh gu shioruidh.

3. Meadaichidh ar gloir, gloir Jerusalem nuaidh, cathair an De bhith-bheo, agus is mo sho dh’ibh na solas aonranach.

4. Gloraichir am Fear-saoraidh ann ar gloir- ’se, cliudhaichir a mhorachd leibh gu shioruidh, agus

---

[218] is taitneach leish shibh, oir is shibh saothair anama: agus is mo dh’ibh sho na ar gloracha fein.

5. Agus gloraichir ann ar gloir- ’se morachd shioruidh an De bhith-bheo: mar a chliudhaichir a mhorachd leibh, mar a cho’ -partaicheas e a ghloir agus a mhaitheas r’ibh, agus mar is taitneach leish shibh, agus coi’ -liontachd oibre ghlor-mhoir fein ann an gloir Jerusalem nuaidh, agus ann an gloir a Mhic shioruidh.

Is cinteach gu fead an deirceach a ’s aim-beartaich ann ar measg, sho uill’ a shealbhachadh gu shioruidh.

2. Chi shibh ciod air son is eigin d’ibh iompochadh: agus anoish, is eigin d’ibh a thuigshinn co uaidh’ is eigin d’ibh iompochadh: agus ann aon fhocall, is eigin d’ibh iompochadh o ar fein-speish fheol-mhoir, crioch an t sluaigh neimh-iompoicht’ uille. Is eigin d’ibh iompochadh o ain-miannaibh feol-mhor, leish an ail gu toillicheadh shibh iad fein roimh Dhia, na h ain-mianna shin, a ’ta ’g ar mealladh chum sho a dheanamh. Is eigin d’ibh iompochadh o ’n diabhol, agus o ’n t saoghal, am bia leish am meall an t iasgair cealgach shin ar n anama. Agus mar sho is eigin d’ibh iompochadh o gach peaca toille a ’s aithne dh’ibh.

---

[219]

3. Is eigin d’ibh a thuigshinn co dh’ionsuidh is coir dh’ibh iompochadh, iodhon dh’ ionsuidh Dhe mar ar crioch; dh’ ionsuidh Chriost, mar an t slighe chum an Athar; dh’ ionsuidh naomhachd mar an t sligh’ a dh’ ordoich Criost; agus mar sho dh’ ionsuidh feim uille mheadhona nan gras’ a thairg an Tighearna dh’ibh mar chuiddeacha.

4. Fa dheoidh, is eigin d’ibh a thuigshinn co leish is coir dh’ibh iompochadh. Iodhon le Criost, an t aon Fhear-saoraidh, agus an t aon Fhear eadar-ghuidhe; agus leish an Spiorad fhior-ghlan, am Fear-naomhachaidh; agus leish an fhocall mar inneal iompochaidh an Spioraid; agus le creiddeimh agus aith-reachas mar na meadhona agus na dleasdanasa ion-choimh-liont’ air ar taoibh- ’se. ’Ta sho uille riachdanach.

SHEOLA II.

Ma ’s ail leibh iompocha agus bith tearuinte, smuaintichibh gu durachdach ann an uaigneas; oir millidh neamh-churam an saoghal. Rachaibh gu tric air uaigneas agus smuaintichibh ann shin air a chrich chum an do rinneadh shibh; air ar beathaidh a chaith shibh, air an aimshir a chaill shibh, agus air a pheac’ a chuirr shibh ann gniomh:

---

[220] smuaintichibh air gradh, fullangas agus iom-laineachd Chriost; air a chuntart d’ am bheill shibh buailteach; air dluthas baish agus breitheamhnaish d’ibh; agus air mor-luach chinteach an t solaish neamhaidh! smuaintichibh air uabhas cinteach, agus air dorainn bhioth-bhuan ifrionn, agus air an shioruidheachd shin mar-aon; smuaintichibh air riachdanas an iompochaidh, agus naomhachd beathaidh; maothaichibh ar n anama le smuaintibh mar iad shin.

SHEOLA III.

Ma ’s ail leibh iompocha agus bith tearuinte, feithibh air focall De, meadhon gnathaicht’ an iompochaidh. Leaghaibh no eishdibh na scrioptura naomha, agus sgriobha diadhaidh eill’ a chuirreas r’ibh an scrioptur gu tric; agus feithibh air shearmonacha follasach an fhocaill. Mar a shoilshicheas Dia an saoghal leish a ghrein, agus cho ’n ann leish fein amhain: mar shin iompoichidh agus teassairgidh Dia an sluagh le a luchd teagaishg, oir is iad sollas an t saoghail. Gniomh. 26. 17, 18. Mat. 5. 14. An uair dh’ uirishlich e Pol gu miorbhailleach, chuirr e Ananias d’ a ionsuidh. Gniomh. 9. 10. Agus an uair

---

[221] a chuirr e aingel dh’ ionsuidh Chorneliush, dh’iarragh air fioss a churr air Peadar, a dh’ insheadh dh’a ciod e bu choir dh’a a chreidshinn agus a dheanamh.

SHEOLA IV.

Cleachdaibh dh’ibh-fein doll dh’ ionsuidh Dhe le h urnaigh dhurachdaich gu tric. Aidmhichibh agus caoidhibh ar beatha a chaidh sheach, agus iarraibh gras d’ ar soilsheachadh agus d’ ar n iompochadh. Guidhibh maitheamhnas gach peacaidh a chaidh sheach, agus gu toir Dia a Spiorad d’ibh, dh’ atharrachadh ar croidh’ agus ar giulain, agus d’ar sduireagh air a shlighe fein, agus d’ ar teassairginn o bhuaireas. Agus saothairichibh ann an obbair an Tighearna gach la gun sgitheas.

SHEOLA V.

Sguirribh air ball do gach peaca toill’ a ’s aithne dh’ibh, staddaibh agus na triallaibh anns an t slighe shin tuille; na bitheadh mishg oir-ibh tuille, ach sheachnaibh fath agus ionnad na mi-cheille. Na mallaichibh, na mionnaichibh, agus na cainibh tuille. Tilgibh uai- ’bh le grain ar n

---

[222] ain-mianna agus ar solas peacach: agus ma rinn shibh ea-coir ar neach, thugaibh coi’ -leassacha dh’a, mar a thug Zacheus. Ma chuirreas shibh ar shenn-pheaca ann gniomh a rish, an ionn d’ibh duil a bhith ag-aibh re beannacha Dhe air meadhona ar n iompochaidh?

SHEOLA VI.

Ma bha droch-cuiddeachd ag-aibh roimh-e sho, atharraichibh iad air ball, ma dh’ fheadas shibh. Cho ’n ann le cul a churr re ar daimh dhileas, ach re ar companachaibh peacach agus neimh-fheimeil, agus ceangailibh shibh-fein re luchd eagail an Tighearna, agus iarraibh eolas uath-a air an t slighe chum neamha

SHEOLA, VII.

Thugaibh suas shibh-fein do ’n Tighearn’ Josa, leigh ar n anama, chum as gu glan e shibh le fhuill, gu naomhaich e shibh le a Spiorad, le fhocall, agus le a luchd teagaishg, meadhona iompochaidh an Spioraid. Is e Criost an t slighe an fhirinn agus a bheatha; agus ni bheill slighe re doll chum an Athar ach trid Chriost. Join.

---

[223]

14. 1. Ni mo ata ainm eille fa neamh, o an sruth ioc-shlainte mhiorbhailleach. Gniomh. 4. 12. Air an abhar shin gabhaibh eolas air a phearsa agus air a natur, tuigibh ciod e a rinn, a dh’ fhuilling, agus a ni e air ar son; agus smuaintichibh cia mar a bhitheas e lain-diongmhalt’ a riarachadh ar n uill’ uir-easbhuidh.

SHEOLA VIII.

Ma ’s ail leibh do rireadh pilleadh agus bith beo, deanaibh sho air ball agus gun dail. Mur ail leibh pilleagh anoish, cho ’n ail leibh pilleadh gu brath. Cuimhnichibh gu bheill shibh fadd na h uine sho ann ar fuill fein; fa chionta nam milte peaca, agus fa fheirg Dhe air an son; gu bheill shibh ann ar sheassamh air bruach ifronn, agus gun ach ceim eidir shibh agus bas. Agus am fead ach duine gun cheill bith suaimhneach anns a chuntart sho? air an abhar shin, mosglaibh, mosglaibh gu gradd, agus teithibh le ar n anamaibh; mar a theitheadh shibh o thigh a ghabhadh teinne os ar ceann’. Och! nam bu lear dh’ibh an shior-chuntart ann am bheill shibh, an call do-labhairt fa am bheill shibh gach la, agus cia sonna tearuinte dh’ fheadadh shibh bith, nan

---

[224] iompoicheadh shibh, nam bu lear dh’ibh sho, cho sheassadh shibh diamhain, ach philleadh shibh air ball. ’Ta moran ag doll am mearrachd nach pill gun dail agus gu deonach, an uair a leigir rish doibh gur eigin dhoibh iompochadh no doll am mugha. ’Ta ar beatha neimh-chinteach gearr; agus ciod i an staidd ann am bith shibh ma bhasaicheas shibh gun lain-iompocha! dh’ fhuirrich shibh an-fhadd cheanna; bha shibh ro fhadd ag deanamh ca-coir air Dia, fasaidh am peaca neart-mhor, agus freamhaichidh e gu teann, mur spion shibh ass a bhun e gun dail. Fasaidh ar n iompocha ni ’s cruaidhe agus ni ’s cuntartaiche, ma chuirreas shibh dail ann; ’ta moran ag-aibh cheanna r’ a dheanamh, agus air an abhar shin na cuirribh dail anns an obbair uille, gu deirre ar n aimshir, air eagal gu treig Dia shibh, agus gu toir e suas dh’ibh-fein shibh, agus ma tharlas sho theid shibh am mugha gu shioruidh.

SHEOLA IX.

Ma ’s ail leibh pilleadh re beathaidh gu brath, pillibh air ball agus gu h iomlan deonach. Na tairgibh an coi’ -cheangal sho a dheanamh re Criost, iodhon gu roinn shibh ar n anama eidir

---

[225] e-fein agus an saoghal, gu treig shibh cuidd d’ ar peacaibh air iartas- ’sa; gu gleidh shibh cuidd eille dhiu; agus gu cuirr shibh uai- ’bh uirrid as a cheaddaicheas ar n ain-mianna dh’ibh a sheachnadh. Is fein-mhealtoireachd sho: oir is eigin d’ibh gu croidheil deonach cul a churr rish gach ni a ’ta ag-aibh, no cho deisciple do Chriost shibh, Luc. 14. 26. 33. Mur gabh shibh Dia agus sonnas mar chranchar, agus mur leag shibh ar n uille mhaoin gu h ishiol ag cossa Chriost, cho deisciple dh’ a shibh. Ach cho ’n fhuillear leibh cranchar do dheagh nithibh talmhuidh, oir cho leor-daothainn leibh Dia, agus gloir shioruidh, agus is diamhain bith ’g an tairgsheadh dh’ibh mar shonnas coi’ -lionta. Cia crabhach air bith shibh ann ar barr’ailibh fein, gidheadh’ mur bheill ag-aibh do ’n chrabha ach treibh-dhireas, soirbheacha, solas, agus tearmann feolmhor, na h earbaibh ar sonnas reu, oir cia taitneach air bith leibh-fein iad sho, ’ta iad air chint, co’ -dorainneach bhas-mhor re h ain-diadhachd fholasach, giodh d’ is i an dreach beagan is fearr.

---

[226]

SHEOLA X.

Ma ’s ail leibh pilleadh agus bith beo, iompoichibh gu runach, agus na gabhaibh uin fhadda d’ar comhairle, mar ann an gnothach amharasach. Na bithibh iom-luath, mar dhaoin’ a ’ta neimh-chinteach, an e Dia, no an i an fheoil, uachdaran a ’s fearr; an i neamh, no ifrionn ceann-uighe a ’s fearr; an e am peaca, no an i an naomhachd slighe a ’s fearr. Ach cuirribh uai- ’bh ar sheann-ain-mianna feol-mhor, agus roighnichibh leassacha beathaidh, air ball, agus le ruin shuidhicht’ anama: na bitheagh aon run ag-aibh an diugh agus run eill’ am maireach; ach thugaibh littir-dheallachaidh do ’n t saoghal uille; agus le lan-ruin thugaibh suas shibh-fein agus gach ni a ’ta ag-aibh do Dhia. Anoish air cluintinn, no air leaghadh sho dh’ibh, roighnichibh leass ar n anama, suill fa ’n caiddil shibh oiche eille, agus fa ’n gluaish shibh ass an ait sho. Suill fa ’m bith fath ag an diabhol ar fuadachadh leish, roighnichibh iompocha. Oir cho phill shibh gu brath, gus an roighnich shibh pilleadh, le lan-ruin agus dian-thogra gun

---

[227] ch’aochla. Gabhaibh an uirrid sho do sheola slainteil.

Anoish rinn mishe mo dhicheall anns an obbair sho, chum as gu ’n iompoich shibh air iartas De, agus gu bith shibh beo gu sonna shiorruidh. Ach ciod i a bhuill a bhitheas air mo shaothair cho ’n aithne dhomh. Chuirr mi por iartaish De, ach cho ’n urra mi a thoirt air fas. Cho ’n fhead mi doll ni ’s faidde le mo theachdaireachd; cho ’n urra mi a sparragh ann ar n anamaibh, no a thoirt uirr-e oibreachadh ant-a; cho ’n fhead mi ar n obbair-s’ a dheanamh air ar son, iodhon, a thoirt oir-ibh oidheachd a thoirt do mo theachdaireachd, no smuainteachadh uirr-e: ni mo is urra mi a dheanamh obbair De, iodhon, ar n anama fhosgladh chum a gabhail air oidheachd; no a thoirt shealla-sul dibh air flaitheas na gloire, no air ifrionn na dorainn, no a thoirt maoth-chroidhe nuadh dh’ibh. Nam b’ aithne dhomh tuill’ a dheanamh chum ar n iompochaidh, is doigh leam gu deanainn e gu deonach.

Ach, O! Athair chaoimh nan uille Spiorada, mhionnaich thu mar is beo thu, nach taitneach leat leir-sgrioss dhaoin’ aingidh, ach gur roighniche leat gu pilleagh agus gu bitheagh iad beo; na diult do bheannacha do gach impidh agus

---

[228] Sheola dhiu sho, agus na ceaddaich do d’ naimhdibh buadhachadh ann do lathair; na leig do mhealtoir mor an anama lamh-ann-uachdar fhaghail air do Mhac, air do Spiorad, no air t fhocall. Amhairc le tiom-chroidhe air gach peacach truagh neimh-iompoichte, leish nach truagh e-fein, agus nach iarr cuiddeacha. Faiceagh an dall, cluinneagh am bodhar, agus mosglagh am marbh air t iartas; agus na leig le peaca no le bas curr ann a t aghaidh. Duishg an neamh-churamach, fuasgail gach im-cheisht, socraich an duin’ uddalach, agus shilleadh suile gach peacaich a leaghas na briathara sho le dearaibh frassach an aithreachaish air son peacaidh; aishig an ciall doibh, agus pill re do Mhac iad, suill fa ’n iommain am peaca chum dorainn iad. Ma labhras tu ach am focall bithidh buill air mo dhicheall fann- ’sa, a theassairginn morain anama chum an gairdeachaish shioruidh, agus chum do ghloir bhioth-bhuan- ’sa. Amen.

CRIOCH.