SALM CIV.

O manam, beannuigh thusa Dia;
mo Dhia, ’s tu ntriath ro-mhòr:
Ata tu ar do sgedughadh
le honoir is le glòir.
2 Do chuir tu solus dealrach glan,
mar thruscan umad fein:
Do shín tu ’mach ’s do sgaoileadh leat,
mar chùirtin neamh na nspèur.

3 Sailthein a sheomruidh leagadh leis
ar uisgibh do bhi fuidh;
Mar charbad rinn na nèulla tiugh,
’s é rith ar sgiathaibh gaoith.
4 Se fein a rinn na haingil fos
na nspioraid láidir thréun:
Se rinn na nteine lasardha
a mhinisdridh da réir.

5 Is Bunaite na talmhan leis
ar socrachadh ata:
Do chum nach gluaist’ as ionad é
a chaoidhch’ na ngcian gu bràth.
6 Do dhfoluigh tu le doimhneachd è,
amhluidh ’s gu b’ann le brat:
Os cionn na mbeann ’s na sléibhte àrd
na huisgeacha do stad.

7 Ar gcluinntin doibh guth tachmhasain
do imthigh iad gu cas:
Is fos re guth do thoirneanigh
le deithfir theith siad as.
8 Re taobh na mbeann do chuaidh siad suas
’s chuaid síos ar feadh na ngleann,
Gu nuig an táit’ a dórduigh tu
’s do shocruigh dhoibh gu teann.

9 Do chuir tu rompa críocha buan
nach reachaid thart anunn:
Deagla gu pilleadh siad arìs
dfolach na tír le tuinn.
18 Cuirfidh se ’mach na toibreacha
ar feadh na nglac ’s na ngleann,
Ata gun tàmh le nsrothaibh bras
a rith ar feadh na mbeann.

11 Do bheathachaibh an mhachair’ fos
deoch bhèirid dhoibh ren’ òl:
’S na hassail fhiaghigh coisgfidh siad
an tart ’s a níotadh mòr.
12 A mfagasg dhoibh nì eoin na nspéur
tigh clùmhar tàmh dhoibh pfein:
Is edar ghèugaibh cuirfar leo
a nceileir binn a ngcèill.

13 Uisguighidh sè o sheomraibh àrd
na beanntidh mhòr gun tàmh:
Bithidh an talamh ar a dhìol
le toradh gnìomh do lamh.
14 Bheir se ar féur bheth fás don spréidh,
’s ar luibh bheth fàs gun sgíos
Do dhaoinibh, chum gu dtugadh siad
on talamh biadh aníos:

15 Is fíon a chuireas croidhe dhaoin’
ar ghean ’s ar subhachas,
Is ola fos do nì a ngnùis
gu dealrach glan le mais’:
Sè bheir dhoibh aran mar a ngcédn’
’fhreasdal a mféim gu leòr,
A ngcroidhe dhaoin’ a chuirfas neart
le meisnigh mhaith is treoir.

16 Ta craobhan Dè ro-làn do bhríogh:
siad Sèdair Lebanon,
Na craobhan ud do phanntuigh sé,
’s a shuighigh ar a mbonn:
17 Is bithidh neid sa nionad ùd
aig èunlaith luath na nspèur:
Na craobhan giumhais, aig an storc
mar ionad tàmh dhi fein.

18 Na fiadh-ghabhair, a mbeanntibh àrd
an tearmunn fein do leag;
Biaidh coinein bheaga mar a ngcèdn’
a ngcomhasaibh na ncreag.
19 Do dhòrduigh sè an ghealach fos
gu sgarachduin na ntrà:
Ta eolus ro-mhaith ag a ghrèin
mar luighas í gach là.

20 Do nìtar leatsa dorchadas,
is thig a noidhch’ gu grad:
An sin biaidh beathuigh állt’ na coill
a dol amach ar fad.
21 Re bèacadh biaidh na leomhain òg
a giarridh cabhartaich,
Is bithidh siad a giarraidh bìdh
ar Dhia ro-chumhachdach.

22 An sin ’ntra dhéirighios an ghrian,
nìd cruinneachadh le chéil,
Gu huaigneach luighidh siad a stigh
na ngaradh dìdean fein.
23 Is théid an duine mach an sin
ga obair mar is còir,
Is leanaidh sè gu dìchiollach
a shaothair gu tràthnón’.

24 Ca lìonmhur toibridh mòr, a Dhè!
a ngliocas rinn tu iad:
An talamh le do shaidhbhrios mór
ta lán ar fad ’s ar lèud.
25 ’S an cuan ta farsing mór, ann ’bhfuil
gach nì a shnàigios ann,
’S na beathuigh edar bheg is mhòr,
gun orra cunntas ceann.

26 Ta loingas siobhal ann gu tiugh;
’s an Lebhiàtan mòr,
A bhéist do dhealbhadh ádhbhoil leat
re mirag ann le treoir.
27 Na slòigh ùd uile tàid, a Dhè,
a feitheamh ort do ghná:
Do chum gu dtugadh tu dhoibh biadh
da ngconbhail beo gach trá.

28 Na bheir tu dhoibh ad thoirbheartas
ga thionol súd atáid:
’N tra dhfosglas tu do lámh gu pailt,
le maith sàr-lìonfar iad.
29 Ar folach dhuit do ghnùis arìs,
thig cabhag orr’ ar fad;
Eugfuid, tra bheir tu ast’ an deo,
pillfid ren ùir gu grad.

30 Do spiorad fein da ngcruthughadh,
’rìs cuirfar leat amach:
Is aghaidh fos na talmhan tì
nuadhuighidh tu le dreach.
31 Biaidh glóir an triath ro-mharthanach
ar feadh gach linn a mfeasd:
Is ní Jehobha gàirdeachas
na ghníomhartha gun cheisd.

32 Ar sealltuinn ar an talamh dhò,
críothnuighidh sè gu grad:
’N tra bheanas é re slèibhtibh àrd,
biaidh deatach dhìbh ar fad.
33 Do Dhia Jehobha sinnam ceòl
a ngcion a bhìos me beo:
Is bheiram moladh mòr dom Dhia
re fad mo ré ’s mo ló.

34 ’S ro-mhilis blast’ mo smuaintighs’ air,
bíom ait an Dia do ghná.
35 Gu dtigeadh sgrios ar peacachaibh
’mach as an tír gu bráth,
’S nior raibh na haingidh ann ni ’s mo:
o manam, moladh sinn
Do Dhia Jehobha; molibh Dia
le haleluja binn.