SALM XI.

MO dhóchas chuir me ann an Dia:
crèud é fa nabradh sibh
Re manam, chum mo chur ar gheilt,
teich as mar èun g’ar sliabh?

Féuch chuir na haingidh bogh’ ar ladh’,
an saighd ar sreing do ghlèus:
Theilgin san droch’ an tí ta ceart
na chroidh’ agus na bhèus.

3 Ma théid na bunaite ar dhi,
crèud ní an duine còir?
4 Ta Dia na theampul naomhth’, ar neamh
ta chathair làn do ghlòir,
Is lêir da shùilaibhsan gach dùil,
san domhan mhór atá:
Le a roscaibh clann na ndaoin’ arfad
rannsighidh sè do ghnà.

5 Rannsighidh Dia na fireunigh:
acht luchd na haingidhachd,
Is fuath le anam, is gach neach
thug spéis do ragaireachd.
6 Ar daoinibh drochmhuint’ dòrtidh Dia
nuas painntearan gan dí:
Teine, pronnasc, is doinionn garbh,
cuibhrionn cup’ dhoibh do nî.

7 Oir Dia ta comhthromach is ceart,
is ionmhuin leis an chóir:
Ag amharc ar na fireuntaibh
le deadh-ghnùis, lán do ghlóir.