SALM CXXXII.

AIr Daibhi déansa cuimhn’, a Dhé,
’s ar uile amhghar ghéur:
2 Mar thug se mionn’ do Dhia, is móid
do Dhia ud Jacob thréun.
3 Dom thigh ni racham fhèin a steach,
no air mo leabaidh suas:
4 Ni leigam codla do mo shúil,
no suain dom roscaibh fos,

5 Gu nuig a nuair an fuigham áit
do Dhia Jehobha trèun,
Is áite comhnuidh bunailteach
do Dhia ud Jacob féin.
6 Fèuch, ann a ngcríochibh Ephrata
do chulamar an sgèul:
Air machairibh na ngcoillteach dlù
fuaramar mar a ngédn’.

7 Aig stòl a choise sléchdaidh sinn,
a nàros Dhia na bhfeart.
8 Erigh, a Dhè, gu tionad támh:
thu fein, is àirc do neart.
9 Sgeduight gu raibh do shagairtsa
do ghnà le hionracas:
Is dèanadh do luchd muinntir naomhth
gun tàmh úr gháirdeachas.

10 Air sgá do shearbhant dhíleas fein
Dáibhi dan dtug tu buaidh,

Aghaidh na tì do ungadh leat
na cuir ar ais gu truadh.
11 Do Dháibhi mhionnuigh Dia gu fíor,
’s cho phill sé uaidh a bhfeasd,
Ad chathair rìoghoil cuirfidh me
tiarmad ’sdo shliochd gun cheisd.

12 Ma nì do chlann mo chobhenant
a choimhed, is mo reachd,
An teist do nì me theagasg dhoibh,
ma chumar leó gu ceart:
An sliochdsan suighidh mar a ngcèudn’
ad chathair ríogh, gu bráth.
13 Oir mhiannuigh agus roghnaigh Dia
Sion mar àite támh.

14 Se so mo thámh ’s mo shuaimhneas fos
gu suthain is gu síor:
Ann so do dhéanam fárdoch dhamh,
oir sè mo mhiann gu fior.
15 Mór-bheannuighams’ a stór gu pailt:
dìolfam a bochd le lón.
16 Le slàint’ a sagairt èduigheam:
’s a naoimh níd iolach mòr.

17 Bheiram a nsin gu húrur glas
air adharc Dháibhi fás:
Is lóchrann dórduigh me don tì
do ungadh leam tre gràs.
18 Cuartuighidh me a naimhdesan
le nàir’ is ruighadh gruaidh:
Acht airsan biaidh a choroin fein
a fás le hiomadh buaidh.