SALM CXLII.

GHlaodh me re Dia lem ghuth: is fos
lem ghuth rinn murnuigh ris.
2 Mo chaoi na fhiaghnais dhóirt me ’mach:
’s mo thriobloid dfhoillsigh mis.
3 ’N tra bhí mo spiorad báight a stigh,
’n sin baithne dhuit mo chèm:
San bhealach ionar shiubhail me,
gun fhios do leag siad lìon.

4 Damhairc me air mo dhéis, is dfèuch,
’s ni ’nraibh fear meólais ann;
Nò neach do manam bheireadh spéis:
thréig cabhair me sa nam.
5 O Thighearna, do ghlaodh me riot,
á dubhairt me gun ghò,
Gur tu is tearmunn dìleas damh,
’s mo chuid an tír na mbeo.

6 Ar son gur chlaoidheadh me gu truadh,
èisd re mo ghlaodh sa nam,
Is saor me o luchd mfhorneart mhòir:
oir ’s treise leó no leam.

7 As prìosun manam buin amach,
tainmsa gu molfidh leam:
Is iathfuid umam fìrenigh:
oir ní tu pailtas riom.