SALM XX.

GU freagradh Dia thu ann an lá
do thriobloid, is do phéin,
Gu dèanadh ainm Dia Jacob fos
do choimhed ann a tfhéidhm.
2 Gu ccuireadh chugad comoradh
trá, as a theampul naomh:
Is dèanadh sé do neartachadh
as Sion fein gu caomh.

3 Cuimhnighadh sé gu grásmhur dhuit
tuil’ ofrala gu grad,
Is gabhadh sè gu taitneach uait
tiodhbarta loisgth’ ar fad.
4 Do réir deadh-rùin do chroidhe fèin
tiobhradh se dhuit gu maith,

Coimhlíonadh se gach comhairle
ta ann do chroidh’ a stigh.

5 Do ni sinn aoibhnas ann do shláint’,
is ann an ainm ar nDiain
Suas togbhidh sinn ar bratighan:
Dia ’ dheonug~hadh tuile mhiann.
6 ’Nois ’sfiosrach me gu teasairg sé
an ti do ungadh leis:
Is le neart saoridh deaslaimh’ Dè,
O neamh do éistar ris.

7 Ta cuid ag earbs’ a carbadaibh,
is cuid a heachuibh árd:
Achd ainm Jehobha chean’ ar Dia
cuimhnighidh sinn’ ’sgach áit.
8 Do isliug~hadh iad, is thuit siad síos:
achd déirigh sinn’ is sheas.
9 Dhia, fóir; is éisdeadh rinn an rìgh
tra ni sinn gearan ris.