SALM XXX.

DHia, árduig~ham thu, o thogbhas me,
gàir’ meascar nach drinn dìom.
2 A Dhia mo Thighearn’, ghlaodh me riot,
is dfurtaigh orm gu dian.
3 Do thogbhadh manam leats’ a Dhè,
glan as an uaimh anìos:
Is choimhdais me gu sàbhailt’ beo,
don tsloc nach rachuinn sìos.

4 Don Tighearn’ árd gu ceolmhar binn
sinnibh a naomh-shluadh fein,
Re cuimhniug~hadh ar a naomhthachdsan
sgaoilaibh a chlú a ngcéin.
5 Oir ’fhearg ni mair acht mionoid bheag;
na dheadh-ghean beatha tà:
Tra-feasgair ge gu raibh a mbròn,
chluinnt’ aoibhnas teachd an lá.

6 Am shocair dubhairt me mar so,
cho ghluaisfar mis a bhfeast.
7 Led thrócair’ thug tu ar mo chnoc
gu daingean suas gur sheas:
A Dhé do cheil tu orm do ghnùis,
chuir sin gu triobloid mi.
8 Dhia, riot do ghlaodh: is rinn re Dia
mo ghearan is mo chaoi.

9 Créud é an tairbh’ am fhuilse tá,
taréis mo chur san uaimh?
An molfar thusa leis an ùir?
an tab~hair ar tfírinn luadh?
10 'Eisd riom anois, a Dhia na ndùl,
déan tròcair’ orm is grás:
Is bìos a Dhé ’tfear cuidigh leam
tra tharlas dhamh bheith ’nsás.

11 Mo bhròn gu dámhsa chaochlais damh:
is médach saic a chean’
Do sgaoilais dìom, is chriosruis me
le haoibhnas gáir’ is gean.
12 Mo ghlòir gu sinnadh dhuitse clù,
gan idir bheith na tost:
Mo Thig~hearna Dhia, do bheiram dhuit
mòr-bhuidheachas a mfeast.