SALM L.

DO labhair Dia Jehobha tréun,
an talamh ghairm gu lèir,
On aird’ an ear gu hàird an iar,
o èirigh gu luigh gréin.

2 As Sion árd, is foirse mais,
do dhealrigh Dia na mfeart.
3 Tiocfuidh ar nDia, ’s ni mbí na thosd,
ach labhridh sé le neart:

Théid teine roimhe millteach mór,
ag lasadh suas gu garg,
Ma thimchiollsan gu doinionnach,
ag dol na chaoiraibh dearg’.
4 Ar talamh, is ar neamh na nèul,
do ghairmann se gu hàrd,
Gu dtugadh ar a phobul fèin
ceart-bhreitheamhnas gun cháird.

5 Dom ionnsaidh cruinnighibh mo naoimh:
is tionoilaibh an dream
A rinn gu díleas is gu dlú
le hìodhbairt, cumhnant leam.
6 A cheartsan, do ni neamh na néul
a chur a ngcèil na am:
Oir se Jehobha féin gu beachd
is aon árd-bhreitheamh ann.

7 Mo phobul Isral, éistibh riom,
is labhridh me gu ceart:
A taghaidh togbham fiaghnais fhìor,
’s mí Dia, do Dhia gu beachd.
8 Ma tofrailaibh ni agram thù,
no fos ma tìodhbairt loisg’,
Arson nach dtug tu iad do ghna,
’s nach dfuaras iad gach toisg’.

9 Oir as do thigh cho ghabhuinn uait
mar ìodhbairt biorach bò,
’S cho ghabhuinn gabhar fhirionn’ fós,
mar ofrail as do chró.

10 Gach ainmhidh beo a bhfuil a ngcoill’
is leamsa sin gu léir,
Gach caorig~hachd fos ar mhìle cnoc,
ta ’ginaltradh ar féur.

11 An èunlaith ’s aithnidh dhamh ar fad
ta ’gitaligh feadh bheann:
Is leam gach fiagh-bheathach uile fòs
feadh gharbhluigh agus ghleann.
12 Géur-ocras da mbiodh orm no gort’,
cho chuirinn duits’ a ngcèill,
Os leam an domhan man iath grian,
is na bhfuil ann gu léir.

13 Fuil gabhar né gu nòlfuinn uait,
feoil tarbh an ithinn ì?
14 Ioc ìodhbairt buidheachais do Dhia,
’s do mhòidan don árd-righ.
15 An lá do thriobloid is do theinn,
goir orm’ an sin gu ceart:
Ort fuasglam, agus bheir tu glóir’
dom ainms’ a chuidigh leat.

16 Acht ris an drochdhuin’ labhridh Dia,
mo statuin chur a ngcéill
Ca buinadh dhuit, no ghabhail fos
mo chumhnant ann do bheul?
17 Dom achmhasans’ o thug tu fuath,
’s an spèis riamh é nior chuir;
Acht theilg mo bhriathra ar do chúl,
ga ndiùltadh uam gu tur.

18 Tra chunnairc thu an gadigh dán,
daontigh tu leis ná olc,
Le luchd an ad haltranais arìs
b’fear comuinn tu na nlochd.

19 Do theanga thug tu chumadh bréig,
chum uilc do thug do bhèul.
20 Dod bhráthair, shuigh tù thabhairt guth,
’s do mhac do mháthar bèm.

21 Na neithes’ uile rinneadh leat,
is dfanas dhìot am thochd:
Is shaoilais mar ata tu fein
gurb’ amhluidh me gach achd:
Acht cronigham do pheacaidh dhuit,
ad tamharc cuiram iad;
Do chum go bhfaiceadh do dhà shúil
nach folig~har ormsa béud.

22 O sibhs’ a dhaoin’ nach cuimhnigh Dia,
’nois tuigibh so na am;
Man déanam liodairt oirbh gu cas,
gun neach dar bhfurtachd ann.
25 An tì bheir ìodhbairt molaidh uaidh,
sé bheiras damhsa glòir:
Oir nochdfam sláinte Dé, don fhear
sheolas a shligh’ ar choir.