SALM LVIII.

AN labhair sibhs’ a choimhthional,
da ríribh ceart neamh-chlaon?
’San tabhair sibhs’ gu comhthromach,
breith cheart a chlann na ndaoin’?

2 Is ann bhur croidhe ta sibh dealbh
mór aingidhachd gan tàmh:
’S Ar talamh ta sibh tomhas fós
foirèigion chruaidh bhur lámh.

3 Luchd uilc o thiocfaid as an bhroinn,
na ngcoigrigh mhór atà;
’N Tra bheirthar iad, ar seachran thèid,
a labhairt bhrèug gach la.
4 A nimh mar nimh na nathrach ta:
mar nathair dhruid á cluas.
5 Re guth na ndraoi ta eagnaidh seólt’
nach èist is fós nach gluais.

6 A bhfìacla brìs, a Dhé na mbèul:
a Thig~hearna láidir thréin,
Pronn fíacla agus tuisc ro-mhòr
na nleomhan óg gu lèir.
7 Gu leaghadh siad ag sileadh síos
mar uisge rith le gleann:
’Sa shoighde bris, ’ntra chuireas è
a bhogh’ ar lagh gu teann.

8 Mar sheilichoig bhìos a leaghadh as
gu rachaid thart le claoi:
Mar thoirrchios an-abuigh na mban,
nior fhaicfaid grian a chaoidhch’.
9 Sol mhothuigheas bhur bpotuigh’ teas
teachd orr’ o dhroighnibh críon,
Ni Dia, ’siad beo, na chorrigh mhóir
’n dubh-sgrios le hossaig dhèin.

10 Biaidh aoibhnas ar an fhíreun chóir,
’ntra chí sè ’ndioghaltas:
Is ann a fuil luchd aingidhachd,
nithfidh se fòs a chos.

11 Deir duin’ an sin, gu bhfuil gan cheist
deadh-dhuais aig daoine còir:
Gu bhfuil ar talmhuinn fós, gu beachd,
na bhreitheamh ceart Dia mòr.