SALM LXVIII.

EIrghiodh ar Dia, is sgaoilfar leis
an droing is naimhde dhó,
’S an aitim sin thug dhòsan fuath,
teithfid o ghnùis gach lò.
2 Mar dhfuaduig~hear deatach, fuaduigh iad:
mar leaghas teine cèir,
Mar sin gu sgriosfar drochdhaoin’ as
a bhfiaghnais Dé gu léir.

3 Acht gáirdeachas ar dhaoinibh cóir:
is aoibhnas gu raibh ac’
A mfiaghnuis Dè, le luathghair mhòr
bìd suilbhir agus ait.

4 Sinnibh do Dhia, sìor-mholaibh ainm:
arduighibh Dia atá
Marcuig~heachd ar neamh, trìd ainmsa JAH,
biobh ait na lat~hair a ghná.

5 Do dhílleachdibh is athair Dia,
do bhaintreochaibh gun neart
Ta se an tigh a naomhthachd fein
na bhreitheamh comhthrom ceart.
6 Is cuirfidh se an teaghlachaibh
an dream ta uaigneach truadh:
Is saoridh se gu tròcaireach
na bhfuil fuidh chuibhreach cruaidh;

Acht drong a bhios gu hégcorach
re ceannairc is re lochd,
Do ni siad comhnuidh bhunailteach
a mfearann tirim bochd.
7 Ar dol duit roimh’ do dhaoin’, a Dhé:
ag siobhal fásaich chruaidh.
8 Chriothnuigh an talamh, shil na spéir
an láthair Dhè na nsluadh:

Sliabh Sinai fein ta daingean árd,
do chriothnuigh se gu mòr
An láthair Dhia, Dia Israéil
ta urramach an glòir.
9 Do shil tu, Thighearna, gu pailt
fearthuinn anuas gun dí;
Ler shocruigh is ler dhfurtuigh tù
ar toighreachd, is i sgí.

10 Do bhi do choimhthional ’s do shluadh
na ngcomhnuidh innt’: a Dhe,
Dod mhaitheas rinn tu deasughadh
dod dhaoinibh bochda fein.

11 An Tighearna ta láidir tréun
do leig se guth amach,
’Sa chuideachd ùd do dhfoillsigh é
bhíd lìonmhur iomarcach.

12 Rìoghridh na narmailteadh ’s na mfeachd
an sin gu grad do theich:
’Sa mbantrachd aig a bhaile dfan
do bhíd a roinn na creich.
13 Measg pota luigh sibh, ach biaidh sibh
mar sgia na ngcolman luath,
Foluight le hairgiod, is a cleit’
le hòr is deirge snuadh.

14 ’Ntra sgaoil Dia uile-chumhachdach
na rìghridh innt’ a steach,
Do bhí si geal mar Shalmon árd,
’s ì uile lán do shneachd.
15 An sliabh ud Dè is amhluidh tá
mar Bhásan measg na mbeann,
Mar Bhásan mòr is amhluidh è,
gu hárd do thog a cheann.

16 Crèud as far lèm sibh, bheanntidh árd?
se so árd-thulach Dè
A miann leis tàmh, is bithidh sé
na chomhnuidh ann gach rè.
17 Táid carbaid Dhé na mfiched mìl’,
mìlte do dhainglibh tréun:
Na theampul naomh ta Dia na measg
ionann ’s na Shinai fein.

18 Is chuaidh tu suas ar ionad árd,
thug bruid a mbraighdeanas,
Do dhaoinaibh fuair tu tiodhlacadh
le ’ndéan tu toirbheartas:

Sann cheana fòs don mhuinntir ùd
ro cheanairceach atá,
Do chum gu mbiodh Jehobha Dia
a ngcomhnuidh ac’ do ghná.

19 Dia gu ma beannuight gu raibh é,
ta dórtadh oirn’ gach lò
A thiodhlaicthe, ’s é Dia ar sláint’
an Dia do chum sinn beo.
20 Is linn an Dia ta láidir tréun,
nì cabhair anns gach càs:
Do Dhia Jehobha beanidh fòs
lán-teasairgin on bhás.

21 Acht ceann a naimhde brisfidh Dia:
is cloigionn greannach cruaidh
An tí do imthigheas gu dán
na chionta fein gach uair.
22 Deir Dia, do bheiram ar an ais
mo shluadh o Bhàsan árd,
’S arìs o dhoimhneachd fairge fòs
do bheiram iad gan chàird.

23 Chum ann a mfuil do naimhde dián
do chos gu déanta dearg,
’S go ttumte fòs na mfuilsan féin
teanga do mhadradh garg.
24 Do thriallsa chunnairc iad, a Dhé,
a Thighearna ro chaomh,
Se triall mo Thighearn’, is mo rígh,
sann ann san áros naomh.

25 Luchd òrain d’imthigh siad ar thùs,
luchd inneal ciuil arìs;
Na measg ag bualadh tábuir fós
na maighdiona do bhíd.

26 Dèanuidhse Dia a bheannachadh
nar gcoimhthionol le chèil’,
Eadhon Jehobha Dia na mfeart,
o thobar Israèil.

27 Benjamin beag len triach an sùd,
bhi prionnsuigh Jùda ann,
Le ngcomhairl’, prionnsuigh Naphtali,
is prionnsuigh Sebulon.
28 Do Dhia se d’aithn’ is d’òrduigh dhuit
do neart agus do threoir:
An gnìomh do rinn tu air ar son,
neartuigh, a Dhé na glòir’.

29 Ar son do theampuill naomhth’, a Dhè,
bhì ag Jerusalèm,
Do bheir na rìghrigh ta fa ngcuairt
deadh-thiodhlacadh dhuit fèin.
30 Toir achmhasan do luchd na nsleadh,
’s do chuideachd mhór na ntarbh,
Do laoghaibh fòs an phobuil ùd,
toir achmhasan gu garbh,

Gu nuig le píosaibh airgid duit
gu géillfuidh siad fuidhd’ smachd:
Sgaoil thus a mpobul ùd, a Dhé,
do ghabh don chogadh tlachd.
31 Thig prionnsuidh mhòr on Eghpht amach,
’s ní Etiopia
A lámh do shíneadh mach gu luath
suas ris an rìgh ar nDia.

32 O rìoghachda na cruinne cé,
sinnaibh do Dhia gu grinn:
Don Dia is rìgh ’s is Tighearn’ ann,
dhò sinnaibh moladh binn.

33 Don mharcach árd ar neamh na neamh
bhì ann on aimsir chéin:
Fèuch, ta se cur amach a ghuth,
a ghuth ta láidir tréun.

34 Sìor-thugaibh neart do Dhia: oir tà
a ghlòir thar Israèil,
Sa threis ata sna neamhaibh àrd,
’s an néulaibh tiugh na nspéur.
35 Od naomhtheach ’s uamhunn thus a Dhe:
Dia Israéil gn beachd
Da phobul bheir se neart is treoir:
beannuighte Dia na mfeart.