SALM LXXI.

SAnn riot atàim ag earbs’, a Dhè,
nàir’ orm a bhfeast na bìodh.
2 Ad cheartas fòir; toir orm dol as:
aom riom do chluas, saor mì.
3 Ad charruig comhnuidh bíosa dhamh,
dan tathuigham do shìor:

Mo chaisteal, is mo dhaingneach thu,
thug aithne chum mo dhíon.

4 As láimh na naingidh, O mo Dhia,
déan fuasgladh dhamh am chruas,
As láimh na muinntir égcorach
ta aniochdmhur gun truas.
5 Ar son gur tus, a Thig~hearna Dhia,
mo dhóchas ann am fhèm:
O aois is aimsir m’òige nuas,
mo mhuinghin thú ro thréun.

6 San leatsa chumadh mise suas
o thánig~has as a bhroinn:
As bolg mo mhàthar bhuin tu mè,
síor mholam thù gu binn.
7 Mar ádhbhar iongandais, a Dhè,
ag móran do bheith mí;
Acht ’s tus’ is tearmunn dìleas damh,
mo spionnadh mór gun dì.

8 Gu líontfar le do chlú mo bhèul,
’sle tonoir fein gach ló.
9 Na teilg me dhìot am aois: ’s na tréig
’ntra dhfáilnighas mo threoir.
10 Oir maghaidh mèad ’sis naimhde dhamh
labhruid gu sgaiteach géur:
’San dream ta brath ar manam bochd,
ghabh comhairle re chèil’.

11 Ag rádh, do thrèigeadh é le Dia:
leanibh è nois gu teann
Is glacaibh, oir da theasairgin
ni bhfuil neach idir ann.
12 A Dhé, na bíosa fada uam:
fòir orm, mo Dhia, gu luath.

13 Biodh náir’, is claoidh, ar meascairdibh
ga bhfuil ar manam fuath:

Masladh is ráir’ da mfolach súd,
ta giarraidh muilc gach lo.
14 Síor earbam riot, is sinnidh me
do chlú ni smó ’sni smó.
15 Labhridh mo bhèul ar tfírentachd,
’s do shláint’ gach là gun sgíos,
A náireamh sùd ag lìonmhuireachd
ni fhèdar leam chur síos.

16 Trìd neart an Tighearna mo Dhia
fos gluaisfidh me do ghnà:
Is ni me sgèul ar tfírentachd,
tfîrentachd fèin amháin.
17 Om òige rinn tu teagasg dhamh,
a Thighearn’ is a Dhè:
Is chuir me toibridh iongantach
gu nuige so a ngcèill.

18 Ar bheith dhamh ’nois gu aosmhur liáth
na trèig me, Dhia na mfeart:
Gu dtaisbeanain do neart ’sdo threis,
don ál atann, ’s re teachd.
19 ’S ro árd do cheartas fein, a Dhia,
do rinn tu bearta mòr:
O Dhia, cia è is cosmhuil riot
no choimeas leat is còir?

20 Triobloid ro mhór is anshocair
’s tu thaisbein damh a Dhé;
Ath-bheothachidh, is bheir tu ’rís
o dhoimhneachd talmhuinn me.
21 Mo mhòrdhachd cuirfidh tus a mèad
’s bheir sòlas ar gach léth.

22 Ar saltair molfam thù, mo Dhia,
seadh tfìrinn fein gu seth:

Is sinnam dhuit ar chláirsigh bhinn,
Dhia naomh ud Israèil.
23 Mo bhilidh nì mòr gháirdeachas
’ntra shinnam dhuit lem bhèul:
Biaidh subhachas is aoibhnas mór
ar manam fein, a Dhè,
Do shaoradh leat gu tròcaireach
o thriobloidaibh gu lèir.

24 Is biaidh mo theang’ ar thfìrentachd
a giomradh feadh an lá:
Oir náir, is amhluadh fhuair an dream
’giarraidh mo lochd ata.