SALM LXXIII.

GU fìrinneach ta Dia ro mhaith
do phobul Israéil,
Don dream ga bhfuil a ngcroidhe glan,
ta Dia dhoibh maith da rèir.
2 Ach mise chean, is beag nach daom
mo chosa uam gu grad:
Cho mhór nach d’rinn mo chémna fos
sleamhnughadh uam ar fad.

3 Re hamadanuibh ghabh me tnù,
re faicsin soirbheas daoi.

4 Oir ni bhfuil cuibhreach ann na mbàs:
neart láidir ac’ do bhí.
5 Mar dhaoine eile ni bhfuil siad
fuidh thriobloid no fuidh leòn:
’Sni bhfuilid ar a mpláighadh fòs
mar chách le piántaibh mór.

6 Ardan mar shlabhridh uime sin
ga ngcuartachadh atà:
A mforneart fein ga bhfolach sùd
mar èdach thart do ghnà.
7 An sùile sultmhar tà le saill:
an toic chuaidh thar a miann.
8 Tàid truaillidh, is ar forneart ghèir
labhruid gu haingidh, dian.

9 Anaghaidh neamh agus na nspéur
a mbéul táid togbhail suas,
Ar feadh na talmhuinn is na tìr
an teangasan do ghluais.
10 Fan ádhbhar ùd gu nuige so
a shluadhsan pillfidh siad;
Is fáisgthior dhoibh don uisg’ a mach
làn cupain is leòr méad.

11 Is deir siad, cia mar ’sléir do Dhia?
’bhfuil tuigs’ san tí is áird?
12 Fèuch, súd na daoi, ta soirbheachadh,
ag fás na nstòir gun cháird.
13 Mo chroidh’ gu dearbh ghlan me gun stá,
’s an neamhchiont’ nigh mo lámh.
14 Oir buailt’ is smachduight’ do bhi me
gach maidin, ’sfeadh gach là.

15 Ma deirim, labhridh me mar so:
féuch, pheacuighinn gu beachd

Anaghaidh sliochd is ginolach
na cloinne ’s ionmhuin leat.
16 ’Ntra bhreathnuigh me gu tuiginn so,
bu chruaidh-cheist orm a ngníomh.
17 Ach chuaidh me steach do naomhtheach Dè,
an sin do thuig me ’ncrìoch.

18 Gu deimhin chuir tu iad ar fad
an áitibh sleamhain lom:
Is leagadh leats’ iad sìos da nsgrios
le dioghaltas gu trom.
19 Féuch cionnas thanig orra claoi
a mionoid bhig na huair?
Atà siad ar na nsgrios gu tur
le oillt is eagal mòr.

20 Mar aisling nuair a dhùisgeas neach,
mar sin, a Dhia na nsluagh,
Do ni tu tarcuis ar an dealbh,
tra mhosglas tu as suain.
21 Mar sin bhi ar mo chroidhe crádh,
’s am áirnaibh goimh do bhí.
22 Do bhi me bao, is aineolach:
mar bhrùid ad láthair mì.

23 Gidheadh, ta mise maille riot
o Thighearna do ghnà;
Is air mo dheaslaimh ghlac tu mì
gam chonbhail suas gach là.
24 Do nítar leat mo stiobhradh fos
led chomhairl’ ann a mfhém,
Is gabhidh tu me ’steach fadheoidh
a táros glórmhar fein.

25 Cia agam anns na neamhaibh shuas
acht thus a Dhia na ndùl?

Is ni bhfuil neach ar talamh fós
acht thus a bhfuil mo dhùil.
26 Mo chroidh’ is mfeoil araon atáid
ar fáillniughadh gun cheist:
Gidheadh se neart mo chroidhe Dia,
’s mo chuibhrionn buan a mfeast.

27 Oir féuch, an drong ta fada uait,
sgriosfar is theid dhoibh as:
Do chlaoidheadh leat gach uile neach
chuaidh uait le strìopachas.
28 Acht dhamhsa ’s maith teachd dlú do Dhia:
dhearb me a Dia mo neart,
Do chum gu bhfoillsighinn gu síor
gach gníomh a rinneadh leat.