SALM LXXV.

DHuit, bheirmid buidheachas, a Dhè:
dhuit buidheachás do ghná:
Oir foillsighid do mhìorbhuilte,
gur fagasg tainm gach lá.
2 ’Ntra gheibh me is a ghlacar leam
comhthionol mór na tír,
Do ni me dhoibh deadh-bhreitheamhnas
gu comhthromach ’s gu fìor.

3 Tá ntìr ar sgaoileadh is gach drong
ga hàiteachadh atà:
Acht mis an ti ta conbhail suas
posta na tír a ghnà.
4 A dubhras ris gach amadan;
na gluais gu hamideach:
’S re luchd an uilc, na togaibh suas
bhur nadharc àrdanach.

5 Bhur nadharc fos na togaibh suas:
ag cainnt le muineal cruaidh.
6 Ni hann o near, no niâr, no deas
thig onoir mhòr no buaidh.
7 Acht ’s breitheamh Dia: do leagas aon,
’s a thogbhas aon fa seach.
8 Oir cup an lâimh an Tig~hearna ’tâ,
don fhìon is deirge dreach:

Lán coimeasg ta se, dóirtigh Dia
cuid as amach gu grad:

A dheasgaidh fáisgidh daoine daoi,
is ólfid iad ar fad.
9 Acht cuirfidh mise fòs a ngcéill
gu suthain is gu síor,
Do Dhia ud Jacob canfar leam
àrdmholadh binn gu fìor.

10 Uil’ adharca na ndaoine daoi
sgathaidh me sìos gun chàird;
Acht adharca na nsaoi ar fad
togbhar gu grad a nàird’.