SALM LXXXVI.

AOmsa do chluas, cluinn mis, a Dhia:
os bochd atàim a mfhèim.
2 Déan thus, ar son gu bhfuil me naomh,
manam a dhìon gu tréun:
Os tu mo Dhia, saor tòglach fein
ta ’gearbsa riot do ghnà.

3 Déan tròcair orm, a Dhia, le iochd:
oir goiram ort gach lá.

4 Dèan anam tóglaich díleas fein
fìor aoibhinn agus ait:
Ar son gu togbham riot a Dhè
manam gu lèir am airc.
5 Oir ta tu fein ro mhaith, a Dhè,
lán iochd is acarachd:
Is ta tu do na ghairmas ort
pailt ann an tròcaireachd.

6 Eisd murnuigh, Dhia: is toir fa dear
guth-gearanach mo chaoi.
7 An lá mo thriobloid goiram ort:
oir freagridh thusa mí.
8 A measg na ndée ni bhfuil, a Dhia,
aon neach is cosmhuil riot:
Ná gnìomh ar bith is cosmhuil ris
gach gnìomh a rinneadh leat.

9 Tiocfaid gach fine rinneadh leat,
is slèchdfuid dhuit, a Dhé,
Is bhéirid glòir is moladh árd
do tainmsa feadh gach rè.
10 Ar son a Dhé, gu bhfuil tu mòr,
’s go dèantar oibridh leat
Ta mìrbhuilteach: ’s tu fein amhàin
Dia cumhachdach na mfeart.

11 Do shlighe teagaisg dhamh, a Dhia,
ann tfìrinn gluaisfidh mé:
Chum eagal thainmse do bheth orm
mo chroidhe druid riot fein.
12 Lem uile chroidh’ àrdmholfam thù,
o Thighearna mo Dhia:

Dod tainm ro-uasal bheiram fos
àrd ghlóir ar feadh gach ial.

13 Oir ’s mór do thròcair dhamhs’ a Dhè:
is fos o ifrionn shìos
Do dhfuasgail tu ar manam bochd
is thog tu è anìos.
14 Luchd árdain dèirigh riom, a Dhè,
is cuideachd láidir dhiàn
A giarraidh manm’, acht thusa Dhè
nior chuir siad rompa riamh.

l6 Acht tà tu, Dhé, mór-thròcaireach,
ro-iochdmhar anns gach cás;
Chum feirge mall, achd saidhbhir pailt
a mfìrinn is a ngràs.
16 O pill riom, is déan tròcair orm,
toir neart do tóglach fein,
Do mhac do bhanoglaich faraon
dèan fuasgladh ann na fhéim.

17 Comhthar air mhaith nochd dhamhs’, a Dhia,
luchd mfuath gu bhfaicfid é,
’S go ngabhid náir, àr son gur tù
mo neart, ’s mo shólas ré.