SALM XCI.

AN neach ta ’ntàmh a nuaignidhas
na tí is àird atann,

Fuidh sgàil a nuilechumhachtuigh
buan-chomhnuidh ní gach am.
2 Deirams’ anois fa thiomchioll Dè,
mo thearmunn é, ’s mo neart;
Mo dhaingneach: cuirfam dóchas ann
mo Dhia, se Dia na mfeart.

3 Gu dearbh o rib a nèunadair
do ní se fuasgladh ort,
Is ní do shaoradh mar a ngcèdn’
on phláigh ta gràinoil goirt.
4 Le itach ní se tfolach fos,
biaidh tearbsa fuidh na sgè:
Is fhírinn biaidh na targaid duit,
mar sgè dod dhíon gach rè.

5 Cho bhí ort ogluidhachd fa chùis
a nuathbhais ann sa noidhch’:
No fòs fa chùis na soighde bhíos
a rith ar feadh an laoi:
6 Cho bhí maoin eagail ort don phlàigh
ta triall a ndorchadas;
No fós fa chùis a nuilc do bhíos
ma mheadhon laoi re sgrios.

7 Biaidh mìle tuitam re do thaobh,
deich míle fós red dheis:
Acht olc dhíobh sin cho dtig ad chòir
no mfagasg dhuit a mfeasd.
8 Amhàin led shùilaibh seallidh tù,
is bheir fadear le beachd:
Droch-dhíol is tuarasdal na ndaoi
gun cheist do chítar leat.

9 Ar son gur ghabhadh leatsa Dia,
mar chomhnuidh dhuit gach am,

An Dia ud ta na thearmunn damh,
se ntì is àird atann:
10 Aon-olc cho nèirigh dhuit: is pláigh
dod tfárdoich cho dtig dlù.
11 Oir bheir se aithn’ da ainglibh, chum
ad ròid gu díonfid thú.

12 Is togbhidh iadsan thusa suas
gu hàrd ar bharr a mbos’:
Deagla gu buailte leat ar cloich
aon-uair ar bith do chos.
13 Ar leomhan is ar naithir neimh
gun dòruin saltrar leat:
Pronnfidh tu ’n dragun síos led chois,
’s an leomhan og led neart.

14 Do bhrìgh gur hionmhuin leisan me,
do dhéanam fuasgladh dhò:
Ar mainm do bhrígh gur heòlach é,
árduigham è gach lò.
15 Goirfidh se orm, is freagram é;
na thriobloid bitham leis,
Onoir is urram bheiram dhó,
is fuasglam air gu deas.

16 Le saoghal fad is marthanach
sásigham é gu leòr:
Mo shláinte dhósan mar a ngcèdn’
foillsighidh me gu mòr.