Cumha Iain

Mo Bhràthair

Nam aisling rinn sinn crathadh làimh
’S chuala mi ’n guth dàimheil milis,
Ach dhùisg mi madainn moch Dimàirt
’S bha thu mar tha gu bràth air d’ fhilleadh
Am fuachd ’s an cadal a’ bhàis
Ann an Auckland, New Zealand.

Chuimhnich mi air làithean grianach,
Sinn ag iasgach maoin na mara,
No air oidhche gheamhraidh, fhiadhaich
Ris a’ ghrìosaich bhlàth a’ garadh,
’S ag argamaid mu nithean dìomhair
Bhios gu sìorraidh oirnn air falach.

Air cho fad’ ’s o dh’fhalbh thu uainn,
Air cho buan ’s gu robh ’n t-slighe,
Bha ar smaointean air an uair,
Mall no luath, a bhiodh tu tighinn;
Ach ’s dìomhain coimhead ris an uaigh - ’N dùthaich fhuar às nach tillear.

Ach thig rim inntinn iomadh àm,
Ar n-òig’ a bh’ ann o chionn fhada,
Is ar sòlas nach robh gann
Ann am bann teann na dachaigh,
Nuair a bha thu air ar ceann
Anns a’ ghleann ’s air a’ mhachair.

’S cianail g’eil thu ann an tìr
Na mìltean mìle thar sàil -
Chan fhaic mi far am beil thu sìnt’
Fad bho shinnsearan nad thàmh;
’S truagh cho goirid ’s a bha ’n tìm
Bha agam fhìn na do dhàil.