Bagh na h-Eòra

Bu chaomh leam seòladh
Gu Bàgh na h-Eòra
Air madainn bhòidhich
Gun deò a’ sèideadh,
Gun agam seòldair
No caraid còmh’ rium
Ach cuimhn’ air òigridh
O spòrs mo Chèitein.

Chan fhaic mi làrach
Rinn bròg air tràigh ann,
Cha chluinn mi cànan
Am bàgh ar spòrsa;
Tha ’n t-àit’ air fhàgail
Aig creagan àrda,
’S cha dèan mi àicheadh
Nach fhàs mi brònach.

Oir thriall an t-àl ud
De ghillean àlainn,
Sgapt’ mar tha iad
Gu bràth bhon eòlaich,
Bhiodh anns a’ bhàgh sa
Air Là na Sàbaid,
Le mire ’s mànran
Sa chànain cheòlmhoir.

Nuair chunnt mi ’n àireamh
Bhiodh anns an àite,
’S a lìon am bàgh sa
Le gàir’ an t-sòlais,
Far ’eil an dràsta
Mac-talla sàmhach,
Bha dusan àbhaist,
Is b’ àrd an còmhradh.

Chì is chluinn mi
Na h-eòin a’ seinn ann,
Ròn aig doimhne
’S biast-dhubh a’ còmhnaidh;
Ach gillean coibhneil
Tha na mo chuimhne,
Chan fhaic a chaoidh mi
Iad cruinn ann còmhladh.