Alba fo Chìs

Nuair thàinig a’ mhadainn
’S ann againn bha fuachd,
Thàinig àithne bho Shàsainn
A’ spad ar mèinn’ guail.

Madainn eile nuair dhùisg sinn
Thàinig ùghdarras cruaidh,
Ar gàrraidhean cliùiteach
A’ dhùnadh an Cluaidh.

Na gàrraidhean mòr ud
Sna thòisich ceud bàt’,
Nach robh leithid a’ seòladh
O thog Nòah an àirc.

Thàinig òrdugh à Sàsainn
Dh’fhàg Ravenscraig fuar,
Mhùch iad a lasair
Agus sgiùrs ’ad a sluagh.

Rosyth air a spùinneadh
Dè chaomhnas na seòid?
Bheir ’ad Alba gu glùinean,
’S ann dhan deòin tha i beò.

Tha mhadainn tighinn dlùth
A dhùinear gach àird,
Bha fosgailt’ bho thùs
Ann an dùthaich ar gràidh.

Na beanntan fo ghlasan,
Na gleanntan fo mhaoir
Na monaidhean farsaing
Cha choisich sinn saor.

Aig Sasainn ar riaghladh,
Aig tighearnan ar tìr,
’M bi Alba gu sìorraidh
Aig na diabhail fo chìs?