Sprèidh mo Leanaibh

Bha gobhar geal aig Seonag,
Na leanabh beag bìodach,
Uan beag an donais,
Cha b’ aithne dha ach mì-mhodh.

Chagainn e na pàipearan
Air an robh mi sgrìobhadh,
Nuair chaidh mi na dhèidh san,
Gu druim an taighe dhìrich.

Bha cat aic’ bha fiadhaich
Is sianar de dholaichean,
Ach ’s e ’n gobhar ud a liath mi
A’ stialladh a’ gholliwog.

Bha ciora bheag gun chiall aic,
’S e ghrìosach bu docha leatha,
’S e lùiginn dhan ghèadh aic’
Iall leis an crochainn e.

’S ioma là a chàin mi
An t-àl a bha maille rium,
’S e a ghlèidh iad sàbhailt’,
An gràdh a bh’ aig mo chaileig orr’.