Gnothaich Bhoireannach

Le MURDAG NICCOINNICH

CHAN EIL teagamh sam bith nach eil goireasan ùra airson obair tighe aotromachadh ’s a chur an lughad ’gan tairgse dhuinn bho mìos gu mìos; agus cha bhi a’ bhean-tighe, a tha ullamh gu cuid dhiubh a dhearbhadh, gun chobhair ’na saothair. A dh’aindeoin gach innleachd bha sguabadh an ùrlair cho mì-chàileir, làn dusd ’s a bha sguabadh an làir chrèadh gus an t-seachdain a chaidh. Cheannaich mi am ball àsuig as furmailtich a thainig do’n fhàrdaich bho chionn ùine—“Supermaid Magnetic Broom. ”Tha an sguab so ri tarruing an dusd gun dad dheth a thogail; gun spàirn theid i mu thimcheall gach cùil is ceàrn. Glanaidh i gach gnè ùrlair, oir ’s ann a tha na friodhan“polystyrene”a’ togail nàdur dealain nuair ghluaisear i null ’s a nall. Gabhaidh i nighe cho tric ’s a thogras sibh agus bithidh i tioram an ceann dà uair a thìde. Mo bhriathran gur fhiach an sguab tharruinneach trì deug is naoi sgillinn.

Is gann an tè nach toir sùil le osna air cor a làmhan an deidh meas a ghlanadh, no buntàta ùr no curranan a sgrìobadh. Tha“Handjoy” ’na bheannachd, oir togaidh suathadh math dheth an dath grannda so gu clisg, ’s bithidh iad cho glan ris an òr, ach ’s e an tè buileach glic a chleachdas “meatagan do-fhaicsinneach.” Gheibhear a nis iomadh seòrsa de’n stuth so a leanas ris na làmhan ge be cho fliuch salach an obair. Tha“Innoxa”agus“Steiner” ’gan reic, gun ainmeachadh ach a dhà.

Ma tha craicionn-uachdrach nan ìnean ’na chuis ghràin, a’ fàs cruaidh ’s a’ briseadh, cha chreid mi nach còrd“Cutipen”ruibh. Tha cungaidh-nighe ann a tha buigneachadh a’ chraicinn aig a’ cheart ám ’s a tha an gob ’ga shàthadh sìos, agus is furasda làn eile fhaighinn.

Nach tlachdmhor là math tiormachaidh agus brod an nigheadaireachd am muigh; ach, ochan ’se an t-iarnaigeadh ’s a h-uile ball

cho tioram ris an spìon. Cha chuir sin càil air “Damp-it-down,” poca plastic a gheibh sibh air crùn. Tha an t-aodach ’ga chur gu mì-riaghailteach ’na bhroinn agus mu dhà chupan bùirn ’ga dhòirteadh ’na mheasg. An sin, tha ’m poca ’ga sheulachadh leis na sìomain-seulachaidh a tha ’na chois. An ceann dà uair a thìde bithidh gach ball dìreach deis airson an iaruinn.

Fhad ’s a tha mi a’ bruidhinn air iarnaigeadh cha dean math dhomh gun tarruing a thoirt air an rud as fheumaile buileach—iarunn ùr a bhogas an t-aodach fhad ’s a tha e ag iarnaigeadh. Chi sibh an dealbh aige air an duilleig so—anKenwood Steam-o- Matic.Tha e aithghearr, sgiobalta, agus fìor thlachdmhor ri laimhseachadh. Feuchaibh e, agus mo ghealladh nach tìll sibh ris an t-seann iarunn ri ’r maireann.

Co an tè againn nach do shuidh aig bòrd uair no uaireigin le làn chinnt gu feumadh an luchd ithe brod nan deud mus deargadh iad air an fheòil. Ma chuireas sibh“Tenderiser”air an fheòil mu’m bruichear i chan aithnichear sean chailleach de chearc bho eireag. Bithidh an fheòil cho maoth ’s nach gluais eadhon fiaclan fuadaich. Faodaidh sibh botal dheth a cheannach, no“Meatendra”a tha mar nàdur salainn. Cha toir am biadh cho fada air teine agus chan eil droch bhlas sam bith ’na chois.

Is iomadh là is bliadhna bho chuala mi lighiche-craicinn—agus esan a Sràid Harley cuideachd—ag ràdh gur e sgailc-mhullaich a’ chinn a b’ aobhar air móran bhriseadh craicinn. Ged nach do chuir mi mór speis ’na bhriathran aig an ám tha mi nise làn chreidsinn gur e ’n fhìrinn a bh’aige. Có a’ phlàigh is leanmhainnich na’n sgailc mhullaich! ThaGenatosana nis air“Sebbix Shampoo”a dhèanamh agus gabhaibh m’ fhacal gu bheil e math da-rìribh. Chan eil an luchd-dèanamh ag agradh gun leigheis so gu h-iomlan; ach mur toir e faochadh miorbhuileach do’n tè a leanas air gu dìcheallach, saoileam gur e cor a slàinte ris am feum i sealltainn. Co-dhiùbh no co aca, fhad ’s a tha sgailc ’nar cuideachd chan fheàrr caraid na’n sguab-aodaich, do gach fear agus tè. Feuchaibh“Bungee, ”sguab chnapach rubair a ghlanas gach gnè aodaich anabarrach math.

Nach mór an léireadh a thig an cois dìth na claisteachd, gu h-àraid do’n tè nach dùraig innleachd éisdeachd a chleachdadh daonnan. Nuair a chluinneas sinn gu bheil buidhre air chor-eigin a’ cur dragh air neach anns gach leth-dusan is mór an t-aobhar toileachais gum faodar a nis na h-innleachdan so fhaotainn sàs ri cluais-fhailean grinn. Tha còrd aotrom a’ dol mu chùl na cluaise sìos cùl na h-amhaich gu bocsa còmhnard beag a ghreimicheas ri aodach-ìosal gun bhith léirsinneach. Cuid eile gheibhear sàs ri bràisd bòidheach. Ma tha inneal-éisdeachd agaibh mar thà nithear eireachdail mar so e ann an trì làithean airson beagan agus ceithir puinnd Sasunnach.

Thig an t-ám oirnn uile nuair nach tig oirnn sùil a dhùnadh air staid a’ bhrat-ùrlair. Thatar a nis ’gam fighe de theudagan caola ris an abrar“synthetic fibre. ”Tha iad ceart coltach ris an fheadhainn clòimhe as fheàrr, cha dearg an leòmainn no boigneachd orra agus faodar an nighe mar phlaide. Cha chaill iad an dath ’s cha lean làrach na bròige as truime orra. Seasaidh iad gu bithbhuan.

Mas e“Yale”a’ ghlas a th’air an dorus na cuiribh ola faisg oirre. ’S e luaidh sgrìobhaidh no pùdar“graphite”a dh’fheumas sibh a chur

[Sanas]

air pìos paipeir is a shéideadh troimpe—ach mo thruaighe ma tharruingeas sibh anail fhad’ s a tha am paipeir ri ur bus.

Tha an Nollaig fad as ach feumaidh mi innse mu sgeadachadh soillseach craobh na cloinne. Is math ur ’n aithne air cho daor ’s a tha slat“tinsel”agus cho doilleir odhar ’s a bhios e ’n ath bhliadhna. Na tilgibh as e idir; oir mo bhriathran nach ruig sibh a leas ach a chur am bogadh car tiota ann an“Goddard’s Silver Dip”agus bithidh e cho boillsgeach brèagha ’s a bha e riamh.

Tha na stuthan gealachaidh buailteach a bhith car trom air an aodach a dh’fheumas todhar tric. Chan eil“Dygon”ach sia sgillinn agus chan e mhàin gun dean e geal mar shneachd, gun aol idir ’na ghnè, ach ullaichidh e aodach a thatar an dùil a dhath agus gluaisidh e gu buadhach làrach tea, no coffee, sùgh mheas no fìon.

Ma tha sibh a’ crochadh phaipeirean a dh’ aithghearr feuchaibh an glaodh-fliùir ùr, “Polycell. ”Chan fhàg so lorg air a’ phaipeir as gile. ’S e am balla sgrìobadh as doirbh de’n chùis. Tha“Quick-stryp”saor agus chan eil uimhir de mhilleadh ’na chois.

Tha fìor anntlachd agam fhéin air an fhiolan agus nach iadsan a tha pailt aig an ám so. Chunnaic mi tè a’ cur paipeir-sùghaidh bog le ola“Pennyroyal”anns gach sgàineadh ’s am bu mhinig iad ri tadhail oir cha teid iad faisg air so idir.

Is e mìlsean-measa de’n t-sùbh-làir silidh cho doirbh a bhinndeachadh ’s a nithear. Nuair a tha e air goil mar as toigh leibh, togaibh am pana leis gu cabhagach a mach an dorus agus cuiribh mun cuairt gu bras e car greis. Gun teagamh cha bhiodh so furasda suas dha no trì staidhireachan sa’ bhaile mhór; ach mas urrainn dhuibh bheiribh oidhirp air so oir is coltach leamsa nach fàillnich an dòigh so.

An tug sibh an aire do na starragan am bliadhna? ’S ann gu h-àrd air barr-gheugan nan craobh a tha iad ri togail an neadan. Coltas an deagh shamhradh ars am bodach. Co-dhiùbh ma tha bhur sùil ri togail oirbh bho’n tigh cuiribh craitheachan aoil anns gach soitheach ionnlaid mu’m falbh sibh. Bithidh iad geal glan air ur coinneamh ’s cha bhi boladh asda.

Tha còtaichean dìonach“Terylene”air tighinn am follais mu dheireadh thall. Ged a chosgadh sibh bhur beatha ’gan caitheamh cha chaill iad an dreach no’n dath. Faodaidh sibh cadal annta ’s cha bhi làrach r’a fhaicinn, ’s ge be cho fada an turus tha iad eireachdail aig a’ chrìch. ’S ann dorch-ghlas no uaine gheibhear iad fhathast, le ad ’nan cois, agus tha beagan clòimh annta airson blàiths. Ged tha iad car daor, saoileam gur h-iomadh tè a theid air an tòir.

Anns an dealachadh—gun ionnsaigh ladarna thoirt air an sgeilp leabhraichean—leughaibh leabhrachan ochd sgillinn deug ris an abrar“The Mary Potter Story. ” ’S e mo bheachd, ge be air bith bhur creidimh, gu lìon sgeul na mnaoi-eiridinn naoimh so sibh le iongantas. Chuir i air chois, tinn, euslainteach ged bhà i, tighean-eiridinn a tha an iomadh ceàrn de’n t-saoghal mhór a nis. An teis meadhon gach beus as fheàrr, gheibhear droch ghnàth agus b’e mo bheachd fhéin, a chaith greis mhath ’nan cùram air a’ Gheamhradh, gu robh cus oibreach ’ga iarraidh air na mnathan-eiridinn aonaranach so, ach chan fhacas, agus chan fhaicear iad ach sèimh, ciùin, coibhneil, làn feala-dhà.

[Sanas]