Clann an Latha ’n Diugh

Le CAIRISTIONA DICK

DEALBHAN LE DIANA

NUAIR a thòisich a’ chlann ri bruidhinn an toiseach bha sinn gus a h-uile oidhirp a dhèanamh agus faclan coigreach a chumail uapa. Ma ’se Gàidhlig a bha iad a’ dol a dh’ ionnsachadh, cumadh iad rithe agus coma leam dhe ’n smodal.

Sinn a bha dèanamh math an toiseach ach mar a bu mhotha bha iad ag ionnsachadh ’s a’ cleachdadh de chainnt bha taobh eile air an sgeul.

Tha Ceit uabhasach titheach air dotairean ’s a leithid. Cha do ghearain i riamh air an iomadh stobadh a bhios clann a’ faighinn airson na triuthaich ’s gach anacair eile agus ithidh i de bhileachan na thogras tu thoirt dhi.

Bha i greiseag ann a sud agus bhiodh i gearain gun robh a h-amhaich goirt. Cha robh mi toirt móran géill dhi oir ’sann aig àm cadail a h-uile oidhche a bhiodh i tòiseachadh ach mu dheireadh smaointich mi gum biodh e cho math a thoirt chun an dotair. Aig trì bliadhna chan urrainn dhut a bhith ro fhaicealach. ’Si bha air a dòigh a’ falbh aca bha greiseag againn ri feitheamh anns an rùm a-muigh oir bha feadhainn romhainn agus bha Ceit a’ gabhail fadachd. Mu dheireadh thuirt i

Tha sinn a nis a’ falbh chun anDentist!”

Mar a dh’ amais tha Gàidhlig aig an Dotair agus cha mhór nach cuala mi ag radha,

“Nach eil e cho math dhuibh tadhal aig aVetcuideachd anns an dol seachad!”

Sin an nis trì faclan tha cumanta gu lèor, Dotair, DentistagusVet. Cha chuala mise eadhon co-aoisean mo sheanar a’ cleachdadh lighiche. Thuirt mi ri Ceit a’ chiad turas a thug mi ann i gun robh sinn a’ dol gu Bodach nam Fiaclan. Nuair a chunnaic i an duine òg snasail a bha sin cha robh i fada ’g innse dhomh.

“Chan e bodach tha sin ann. Tha e snog!”

Dé cho neo-mheasgach ’s a ghabhas cànan a cumail? Tha mi coimhead anns an Fhaclair Eireannach agus tha mi faicinn gur e Fiaclóir a

Agus a bheil thu nis a’ dol a radha Lighiche nam Beothaichean ris aVet?

Nuair a chì daoine cho faisg is a tha an dithis nighean air a chéile, canaidh iad.

“Nach buidhe dhut, faodaidh an té bheag aodach na té ’ile a chosg.”

Ach chan ann mar sin a thà. Feumaidh an dithis aca an aon rud aig an aon àm agus gu dearbh fhéine chan eil Màiri a’ dol a chur oirre ‘aodaich puilleach a bh’ aig Ceit!’ Agus tha aon trod mu na rudan-cleas aca. Shaoileadh tu gun obraicheadh iad am pàirt gu reusanta. Feuch thusa an obraich.

Thug Seanair a cheannachpramiad an latha roimhe—aon phram. Thug fear-na-bùtha ugainn bocsa mór agus thog e ás ampram .Leum Ceit chun a so anns a’ mhionaid agus a-mach leatha. Rinn Màiri aon eubh agus sìos a ghabh i an comhair a cinn dha ’n bhocsa feuch an robhpramann dhì-se cuideachd ach cha robh. Bha i an crochadh an sin, a ceann ás an t-sealladh, a tòin bheag an àird agus a casan a’ breabadh le fearg is briste-cridhe.

An cuala sibh nighean bheag riamh is a casan os a cinn a’ rànaichpram ?Fhuair isepramcuideachd ma tha.

[Sanasan]