CALUM MOIREASTAN AN ARLINGTON COURT*

’S e gillean mo chridhe-sa
Gillean nan òb,
Gillean nam bàgh,
’S iad a’ màirdseadh air bòrd;
’S e gillean mo chridhe-sa
Gillean nan òb
A bhualadh air nàmhaid,
’S na blàthan sin oirnn.

Is chuala mi fhéin
Mu’n treun Mhoireach òg—
A chliù air a leughadh
Throimh speuran a’ cheò—
A dh’fhàgadh ’na éiginn
Leis fhéin ’s a’ chuan mhòr,
Gun ann ach luchd Beurla,
’S cha ghleusadh iad sgòd.

Ach cuilean a’ chuain
Gu robh ’n dualchas ’na fheòil,
’Ga taomadh ’s ’ga fuaradh
’S ’ga ruagadh fo seòl,
Gun eagal gun fhuachd air,
Cho cruaidh ris an òrd,
’S gun aon leis a dh’fhuasgladh
An cruaidh shnaidhm le meòir.

Cha dèanadh iad stiùireadh
’S cha tionndadh iad seòl,
Cha sìneadh iad ràmh
Is cha tàirneadh iad ròp;
Ag cadal ’s ag crùbadh,
Gun sunnd ri bhith beò,
’S gun d’rinn iad ceòl-gàire
Lord spàgach Haw-Haw.

Am fleasgach glan cùbhraidh
Thug dhùinn i o leòn,
Bidh ainm air a chunntais
Gu h-ùr anns a’ mhòd;
A sheòl air a cùrs’ i
Le tùr ’s a’ chuan mhór,
’S gun phloc ’san robh ùir
’N sealladh sùl dha ach neòil.

Cha bhaile na smùide
’S na dhùisg Calum Og—
Gun dhearbh e le dhùirn—
Ach an dùthaich nam bò,
A’ bhradain ’s an lìn
Aig ìsleachd nan stròm,
’S am bainne ’n robh brìgh
As a’ chìch rinn e òl.

Tha Leòdhus mo rùin-sa
Fo thùrs’ is fo bhròn,
Gur sgapteach tha ’diùlnaich,
’S an Crùn orra ’n tòir,
Le gàirdeanan rùisgte
Air chùl gunna mhóir,
Gu bàs air son saorsa,
Gun chaochladh ’nan dòigh.

*Ann an 1940 chuireadh fodha an Arlington Court anns a’ Chuan an Iar. Bha Calum Moireastan a Calbost an Leodhus air te dhe na bàtaichean a fhuair aisde. ’Se an aon fhear a laimhsicheadh bàta-siùil agus bha e aig an stiùir coig latha ’s coig oidhche, gus an tug iad a mach Caolas Shasuinn. Seachd bliadhn’ deug a bha Calum aig an àm.