LIV ÒRAN NA H-AIDE

Leam is cianail ’s gur duilich
Thugadh dhìom an sgrath mhullaich 6580
Ann am miadhoin Cuan Uibhist an Eòrna,

’S mi tighinn dhachaigh gu Galldachd
Ann am bàta Mhic Bhrann,
An té tha ruith fo chomannd an Leòdaich.

’S ann air oidhche Di-h- aoine 6585
Dh’fhàg mi dùthaich mo dhaoine,
’S gun robh ochdnar no naoinear còmh’ rium,

’S bha sinn cuireadach éibhinn,
Ann an cuideachd a chéile,
’S thug sinn treiseag an cléith an òsdair 6590

Gus na chosg sinn an ùine
’S chaidh an dorus a dhùnadh,
’S chuir iad sinne ann an cùl na còmhladh.

Chaidh sinn sìos chun a’ bhàta
Bh’aig a’ chidh’ air an t-sàile, 6595
’S i ’na suidhe gu sàmhach, còmhnard,

’S nuair a chunnaic iad suas mi
Ghuidh iad beannachd is buaidh leam,
’S mi dol tarsuinn a’ chuain air bhòidse.

Bha mi coiseachd is stàrachd, 6600
Ag iarraidh oisinn dha m’ mhàilead,
’S có gun tigeadh ’nam dhàil ach Eòsag.

Thuirt e, “Cuiridh mi fhìn i
Far am faigh thu gun strì i
Nuair a ruigeas sinn tìr aig Mòrair,” 6605

“ ’S bho’n tha ’n oidhche cho briagha
Na biodh eagal no fiamh ort
Còmh’ ri fir a bha riamh a’ seòladh.”

“Bidh thu innte cho sàbhailt’
Air clàr ìosal no àrd dhith, 6610
’S ged a bhiodh tu air tràigh an Ròdha,”

“ ’S bho’n a chinn i cho anmoch
Théid sinn dìreach gu fairge,
’S leigidh “Gudsaidh” air falbh an ròpa.”

Cha do shaoil e ’s an uair sin 6615
’N àm na taoid bhith ’ga fuasgladh,
Gun robh baoghal cho buailteach dhòmh-sa,

No gum faiceadh a shùilean
Mis’ a’ faighinn mo rùsgadh
Far na laigh orm crùn nan òran. 6620

Nuair a thàinig an t-séideag
Dh’fhalbh an ad dha na speuran,
’S dh’fhàg i mise éislean fòipe.

’S chunnaic Gàidheal no Gall,
No aon a thogradh air sealltainn 6625
Gun robh splaidse do sgall air Dòmhnall;

Gun robh ghruag a bha dealbhach,
Buidhe, lainnireach, dealrach,
’S i air faileadh air falbh ri bheò dheth.

Guma h-éiseil dha ’n aois sin, 6630
’S i tha déidheil air maoladh,
’S air eugasg nan daoine tha bhòidhchead.

Dh’fhàg sin mise ’nam thruaghan
Agus athadh ’nam ghruaidhean,
’S mi tachas mo chluas le m’ mheòirean. 6635

Dh’fhalbh mi rathad MhicFhionghuin
Feuch am faighte m’a thimchioll
Boineid bhiorach no bioraruig dhòmh-sa,

Eagal m’fhaicinn ’s mi ceann-ruisgte,
A’ dol dhachaigh gu Galldachd, 6640
’S nach biodh aca orm amhuras dòigheil.

Tha mo cheist air an Scalpach
Thug an iasad a cheap dhomh
Gus mo chiabhag ’s mo bhailc a chòmhdach,

Ged a bha mi fo mhìghean 6645
Mu mo cheann-aodach rìomhach,
Mur an téid i air tìr an Sòghaidh,

’S ge b’e gheibh anns an tiùrr i,
Faodaidh esan a giùlan
’S a cur uime gu sùnndach, leòmach. 6650

Cha robh agam-sa riamh dhith
Ach an aon cho’ -là-diag ud
Ann an Uibhist am bliadhna air fòrladh,

’S nuair a cheannaich mi ùr i
Chosg i ginidh a chùinneadh, 6655
’S cha robh gin anns a’ bhùth bu bhòidhche.