LXIII MARBHRANN DO’N RÌGH

Cia mar a dh’fhaodas sinn labhradh?
Gur bodhar, balbhanach, mall-cheumach sinn,
’S cha toir Earrach no Samhradh 7270
Cìs a’ Ghearrain ’s a’ Gheamhraidh so dhinn.
Nuair a shaoil sinn le àbhachd
Gun d’fhuair thu leasachadh slàinte car tìm,
’S ann a bhuannaich am bàs ort
Air do chluasaig tromh shàmhchair na h-oidhch’. 7275

Choinnich nàmhaid an t-sluaigh thu,
Fear nach faodar tighinn buadhmhor bho lann;
Cha dean tàthachd no cruadal
Aon a shàbhaladh bhuaithe ’s e ann,
Binn air Eubha ’s air Àdhamh, 7280
Air an sliochd ’s air an àlach gach àm,
A chuireas crìoch air ar làithean
Nuair a ruigeas an àireamh an ceann.

Moch ’s a’ mhadainn Di-ciadain
Thàinig naidheachd a’ chianalais oirnn, 7285
Buille-mhuineal a chiùrr sinn,
’S a thug silteach bho’r sùilean na deòir
’S beag an t-ioghnadh an dùthaich
A bhith gu tuireamach, tùrsach ri bròn;
Chaill sinn caraid ar daoine 7290
Tha’n diugh gu cràiteach a’ caoineadh Righ Deòrs’.

Mhùch oirnn lampa na teòmachd,
Carraig shamhla gach teaghlaich ’s an tìr;
Sgàthan maiseach na h-uaisle,
Riaghladh dachaigh gun tuasaid, gun strì; 7295

Gràinne-mullaich cho buadhach
’S a chunnaic mise, no chuala, no chì
Tighinn bho riamhag na h-Alba,
Mar charraig dhìona, mar cheannabhaidh ’s mar rìgh.

Dh’fhalbh an crìosdaidh mór spéiseil 7300
A dh’òrdaich Dia dhuinn e dh’éirigh ’nar ceann,
Beul a dhèanamh na réite,
A chumadh ciall agus reusan air bonn,
’S gus cur sìos air an eucoir
A dh’fhuiligeadh dìorrasach reubadh nan lann; 7305
Bidh a dhuais ann am Pàrras,
Ged is cruaidh leinn cho tràth e dhol ann.

Bho’n dh’inntrig an tùs oirnn
Gun robh riaghladh air Dùthaich nam Beann,
’S lìonmhor iarl’ agus prionnsa 7310
Thug a riamhag a dh’ionnsaigh ar n-àm.
Nuair théid a sloinneadh gun dearmad
Tromh gach linn agus aimsir a bh’ann,
Chan eil aiteam ’s an Eòrpa
Cho seasrach aosda ri Deòrsa ’s ri dhream. 7315

’S ioma cridhe a bha guailte
Eadar Sealtainn mu thuath is Cinntìr’,
’S goirt an sgiorrag a bhuail iad
Ann am mionaid na h-uarach a thìm.
’S gann g’ eil crìoch air an t-saoghal 7320
Nach eil iarmad ar daoine ri caoidh,
’S iad a’ tuiream ’s a’ caoineadh
Gur e is cumha dhaibh chaochail an righ.

Ach an Tighearn’ a thug dhuinn thu,
’S a thug bhuainn thu aig dùnadh do réis’, 7325
Thagh e ceud chinneas t’ùbhlan
Gus do bhratach a ghiùlan ad dhéidh;
Meanglan mullaich na craoibhe
A-mach bho’n stoc a bha rìoghail ’s gach géig’,
’S nuair théid a crùnadh ’na bàn-righ, 7330
A leanas dlùth ann an làrach do cheum.

Ged is cumha na dh’fhalbh leinn,
C’uim’ nach guidheamaid sealbh air na dh’fhan,—
Gruagach eireachdail, rìoghail,
A ghlac ar cridhe mar mhaighdean ’s mar bhean. 7335
Dia ’ga stiùradh an còmhnuidh,
’S E bhith a’ tionndadh a dòlais gu gean;
Dian gus seasamh na còrach,
Mar bu chubhaidh ’s bu nòs dhuinn bho shean.

Chan eil feum bhith ri tùrsa, 7340
No bhith coimhead g’ar cùlaibh a ghnàth;
Sùil air ’n adhart le dòchas
Gun cuir Freasdal air seòl sinn is fheàrr.
’S mór an sòlas le Albainn
Bhith faicinn riamhag Righ Fearghus an àird, 7345
A’ gabhail ceannas na dùthcha
Dha’m bi sinn dìleas a dh’ionnsaigh a’ bhàis.